ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 812

“งั้นดิฉันโทรแจ้งบอกก่อนนะคะ”พนักงานหน้าเคาน์เตอร์ได้ยินว่านัดหมายกับท่านประธานไว้ก็ยิ่งมีมารยาทยิ่งขึ้น ทว่ายังคงต้องตรวจสอบให้แน่ชัดเสียก่อน จะให้บกพร่องไม่ได้

และในเวลาเดียวกันนี้ เย่ซือเฉินก็เดินออกมากะทันหัน พนักงานสาวที่จะโทรขึ้นไปแจ้งบอกถึงกับอึ้ง ท่านประธานลงมารับคุณถังด้วยตัวเองเลยหรือ？

คุณถังกับท่านประธานมีความสัมพันธ์อันใดกัน？

“คุณลงมาทำไม？”เวินลั่วฉิงเห็นเย่ซือเฉินก็ยกมุมปากขึ้นโดยไม่รู้ตัว เธอก็คาดไม่ถึงว่าเย่ซือเฉินจะลงมา

“ผมรอไม่ไหวเลยลงมารับคุณ”เย่ซือเฉินไม่ได้ปิดบังเลยสักนิด เดินเข้าไปหาเธอ：“ทำไมยืนอยู่ที่นี่？”

“รอแจ้งบอก……”เวินลั่วฉิงมองพนักงานสาวที่ถือโทรศัพท์ไว้แวบหนึ่ง

“เข้าบริษัทตัวเองแล้วยังต้องบอกอะไรอีก？”สายตาเย่ซือเฉินชำเลืองไปมองพนักงานสาวหน้าเคาน์เตอร์แวบหนึ่ง จากนั้นก็มองไปยังเวินลั่วฉิง พลางเอื้อมมือไปโอบเอวของเธอ แล้วพากันเดินเข้าบริษัท

พนักงานสาวหน้าเคาน์เตอร์ตัวแข็งทื่อเหมือนกลายเป็นก้อนหิน ดึงสติกลับมาไม่ได้ครึ่งค่อนวัน

เกิดอะไรขึ้น？

ใครบอกเธอได้บ้างว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？！

เมื่อสักครู่ท่านประธานกล่าวว่าคุณถังเข้าบริษัทของตัวเอง ไม่จำเป็นต้องแจ้งบอก มันหมายความว่าอย่างไร？

หรือตระกูลถังร่วมหุ้นในบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป？

ไม่ ไม่ถูกสิ？เมื่อสักครู่นี้ท่านประธานโอบเอวของคุณถังไป ท่าทางสนิทใกล้ชิด ท่าทางเป็นธรรมชาติ เห็นได้ชัดว่า……

ท่านประธานของเธอกับคุณถังไม่ใช่ว่าเป็น……

โอ้สวรรค์ เป็นข่าวใหญ่เลยนะเนี่ย

ท่านประธานของเธอคบกับคุณถังอยู่！！

“เสี่ยวหยุน มีอะไรหรือ？คนที่อยู่ด้วยกันกับท่านประธานคือคุณถังหรือเปล่า？”คนอื่นที่อยู่ในห้องโถงเห็นเย่ซือเฉินโอบเอวผู้หญิง

ล้วนอดรู้สึกอยากเสือกขึ้นมา

“ใช่”เสี่ยวหยุนพยักหน้าแรงๆ：“เมื่อกี้ท่านประธานบอกคุณถังว่ามาบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปก็คือเข้าบริษัทของตัวเอง ไม่ต้องรายงานให้ทราบ”

เสี่ยวหยุนรู้สึกว่าเธอจำเป็นต้องจดจำประโยคนี้ให้ขึ้นใจ ท่านประธานน่าจะพูดให้เธอฟัง

“หมายความว่าไง？หรือว่าท่านประธานกับคุณถังแต่งงานกันแล้ว？”

“หลายวันก่อนท่านประธานอย่างกระหนุงกระหนิงกับเวินลั่วฉิงที่ห้างสรรพสินค้าอยู่เลยไม่ใช่หรือ？ทำไมมาคบกับคุณถังเร็วอย่างนี้ได้ล่ะ？”

“หรือท่านประธานจับปลาสองมือ？”

“สมองคุณมีปัญหาหรือเปล่า คุณถังกับเวินลั่วฉิงต่างกันราวฟ้ากับดิน สถานการณ์อย่างนี้ ผู้ชายเขารู้ดีว่าควรเลือกใคร จะจับปลาสองมือได้อย่างไร？ตลกล่ะ？”

“พูดอีกก็ถูกอีก มีคุณถังมาเปรียบเทียบ เวินลั่วฉิงก็กลายเป็นคนดูไม่ได้เลย”

“ไม่มีคุณถังเปรียบเทียบ เวินลั่วฉิงก็ดูไม่ได้อยู่แล้ว”

พนักงานพูดคนละประโยคสองประโยค เสียงวิพากษ์วิจารณ์ไม่ขาดสาย บัดนี้ไม่มีใครสังเกตเห็นด้านนอกหน้าต่างมีความถือกล้องถ่ายรูปแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว

เย่ซือเฉินโอบเอวเวินลั่วฉิงเดินเข้าลิฟต์แล้ว จู่ๆก็หันตัวเวินลั่วฉิง ให้เธอมองหน้าเขาตรงๆ ก่อนจะรีบก้มหน้าจุมพิตเธอ

เขาไม่ได้หอมแก้มเธอหลายวันแล้ว ตอนอยู่ที่ห้องโถง เขาก็เกือบระงับอารมณ์ตัวเองไม่ไหวแล้ว