ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 881

“หัวหน้าสำนักงานฉิง......” คุณตำรวจอู๋รู้สึกขนหัวลุกขึ้นมาทันที เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องนี้จะกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาจึงได้แต่จำใจ

“เกิดอะไรขึ้น?” หัวหน้าสำนักงานฉิงเห็นคุณตำรวจอู๋ สีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นทันที

“หัวหน้าสำนักงานฉิงครับ พวกเรามีคดีอยู่คดีหนึ่ง ซึ่งประธานเวินถือว่าเป็นญาติของผู้ตาย พวกเราติดต่อญาติสายตรงคนอื่น ๆ ของผู้ตายไม่ได้เลยครับ ดังนั้นเลยต้องรบกวนให้ประธานเวินมาจัดการ” คุณตำรวจอู๋รู้สึกว่ามีเหงื่อเย็น ๆ ไหลออกมาจากหน้าผากในวันที่อากาศร้อนระอุ เขาในตอนนี้รู้สึกประหม่าและกังวลใจจริง ๆ

เขากลัวว่าหัวหน้าสำนักงานฉิงจะไม่พอใจขึ้นมาแล้วลงโทษเขา เขาทำงานหนักอยู่ในสถานีตำรวจมาครึ่งชีวิต จึงไม่อยากเสียงานไป เขายังมีพ่อแม่มีลูกที่ต้องดูแลอีก เขายังต้องเลี้ยงดูครอบครัว

“คดีนี้ปิดไปหรือยัง?” สำหรับเรื่องงาน หัวหน้าสำนักงานฉิงนั้นจริงจังและเข้มงวดมาก

“เดิมทีพวกเราตั้งใจจะปิดคดีแล้วครับ แต่ประธานเวินเพิ่งได้เบาะแสที่สำคัญมา ดังนั้นจึงอาจจะต้องพิจารณาคดีนี้ใหม่อีกครั้ง” คุณตำรวจอู๋ในตอนนี้ไม่กล้าประมาทเลยแม้แต่น้อย เดิมทีสรุปคดีว่าเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ แต่ตอนนี้มีโอกาสเป็นไปได้สูงมากว่าถูกฆาตกรรม

“ถือว่าพวกนายโชคดีไปนะ” น้ำเสียงของหัวหน้าสำนักงานฉิงฟังดูเหมือนอิจฉาเล็กน้อย : “สิ่งที่พี่สะใภ้สามพูดน่ะไม่มีทางผิดพลาดหรอก ไปตรวจสอบตามที่พี่สะใภ้สามบอกแล้วกัน”

“ครับ ครับ” คุณตำรวจอู๋พยักหน้าหงึก ๆ เรื่องนี้ต่อให้หัวหน้าสำนักงานฉิงไม่ออกปากสั่ง พวกเขาก็ต้องไปสืบตามเบาะแสที่ได้มาอยู่แล้ว

แน่นอนว่าเมื่อหัวหน้าสำนักงานฉิงเอ่ยปาก พวกเขาก็ยิ่งต้องระมัดระวังรอบคอบให้มากยิ่งขึ้น

“เอ๊ะ เมื่อครู่นี้ที่เหล่าหลี่พูดถึงญาติที่คอยเจ้ากี้เจ้าการชี้นิ้วสั่งไม่ได้หมายถึงพี่สะใภ้สามของฉันหรอกไม่ไหม?” หัวหน้าสำนักงานฉิงจู่ ๆ ก็นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เรื่องที่เป็นปัญหาในตอนแรก

“ที่เหล่าหลี่พูดถึงก็คือประธานเวินนั่นแหละครับ” คุณตำรวจอู๋ไม่ได้ปิดบัง เรื่องนี้เมื่อครู่มีคนเห็นตั้งมากมาย ปิดบังอะไรไม่ได้อยู่แล้ว อีกอย่างหัวหน้าสำนักงานฉิงก็เป็นคนฉลาด เขาจึงไม่สามารถปิดบังหัวหน้าสำนักงานฉิงได้

เหล่าหลี่ในตอนนี้เหมือนจะเข้าใจอะไรขึ้นมาแล้ว เพียงแต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมญาติคนนั้นถึงได้กลายเป็นพี่สะใภ้สามของหัวหน้าสำนักงานฉิงไปได้?

และหัวหน้าสำนักงานฉิงให้ความเคารพยำเกรงกับพี่สะใภ้สามคนนี้มากเป็นพิเศษอีกด้วย

หัวหน้าสำนักงานฉิงหันขวับไปมองเหล่าหลี่ แล้วยื่นขาออกไปถีบเหล่าหลี่หนึ่งครั้ง : “ไอบ้านี่ แกกล้าสงสัยความสามารถในการสืบสวนของพี่สะใภ้สามเหรอ? ตอนที่พี่สะใภ้สามคลี่คลายคดีได้แกยังไม่รู้อยู่ที่ไหนด้วยซ้ำ”

จะว่าไปแล้ว เหล่าหลี่อายุแก่กว่าเวินลั่วฉิงหลายปีมาก สิ่งที่หัวหน้าสำนักงานฉิงพูดมานั้นจึงไม่สมเหตุสมผลเลย แต่บางครั้งอายุก็ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความสามารถของคนเรา

หัวหน้าสำนักงานฉิงสั่งงานอีกนิดหน่อย จากนั้นก็ปิดวิดีโอคอลไป

ทางนั้นปิดวิดีโอคอลไปแล้ว ขณะที่คนทางนี้ต่างมองไปยังเวินลั่วฉิง สายตาแต่ละคนดูเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

มีทั้งมองด้วยความเคารพ ยิ่งไปกว่านั้นคือมองด้วยความยกย่องนับถือ ผู้เชี่ยวชาญ! ผู้เชี่ยวชาญอยู่ข้าง ๆ นี่เอง พวกเขามีตาแต่หามีแววไม่!!

“ประธานเวินวางใจเถอะครับ คดีนี้พวกเราต้องตรวจสอบอย่างแน่ชัดแน่นอน รอให้สืบสวนคดีนี้เสร็จ พวกเราจะแจ้งผลให้หัวหน้าสำนักงานฉิงทราบโดยตรง ประธานเวินจะได้ไม่ต้องมาถึงที่นี่ด้วยตัวเอง” ก่อนหน้านี้คุณตำรวจอู๋ก็เคารพเวินลั่วฉิงเป็นอย่างมากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ยิ่งสำรวมมากขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว

เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไรมาก เพราะนี่ไม่ใช่คดีที่ซับซ้อนอะไรนัก เมื่อเธอพบเบาะแสแล้ว ต่อไปทางฝ่ายตำรวจคงสามารถสืบสวนได้อย่างแน่นอน

เจ้าหน้าที่ทุกคนในสำนักงานเมื่อส่งเวินลั่วฉิงกลับไปแล้วก็กลับเข้ามาพร้อมกัน

“ไอหยา ผมจำได้แล้ว เธอก็คือเวินลั่วฉิง” หลังจากที่เวินลั่วฉิงกลับไป เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งก็ตบหัวตัวเอง แล้วอุทานออกมา

“เฮ้ย พวกเรารู้อยู่แล้วว่าเธอคือเวินลั่วฉิง ตอนที่เธอมาก็ได้แจ้งชื่อแล้วนี่” คนอื่น ๆ ในสำนักงานมองตำรวจคนนั้นด้วยท่าทีไม่ค่อยพอใจ