ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 882

ดวงตาของซ่างกวนหงมองไปยังภาพเหมือนที่อยู่ตรงหน้า อาการดูเหม่อลอยเล็กน้อย ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ จู่ ๆ ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้นมา จากนั้นก็หันไปมองผู้ดูแลจ้งอย่างรวดเร็ว : “ฉันอยากเจอเธอสักหน่อย”

จู่ ๆ ซ่างกวนหงก็มีความคิดที่อยากจะไปเจอเธอ อยากเจอกับเธอขึ้นมากะทันหัน ถึงขนาดรอดูผลไม่ไหว!

เมื่อมีความคิดอย่างนั้นขึ้นมา ก็แทบจะอดใจไว้ไม่อยู่ ถึงแม้เขาจะเข้าใจดีว่าตอนนี้ยังยืนยันอะไรไม่ได้ หากตอนนี้เขาไปเจอเธอคงไม่เหมาะสม

“หัวหน้าครับ จะเจอหน้ากันตอนนี้เหรอครับ? ไม่รอให้อะเหลียงแจ้งผลมาก่อนเหรอครับ?” ผู้ดูแลจ้งอึ้งไปเลยทีเดียว หัวหน้าที่เขารู้จักเป็นคนสุขุมมาโดยตลอด หลายปีมานี้เป็นเพราะเรื่องของคุณนาย เลยทำให้ปกติหัวหน้ายิ่งเงียบขรึมมากขึ้นจนทำให้เขารู้สึกปวดใจ

แต่หัวหน้าในตอนนี้กลับหุนหันพลันแล่นผู้ดูแลจ้งมั่นใจได้ว่า ตอนที่หัวหน้าเป็นหนุ่มไม่เคยทำอะไรบุ่มบ่ามแบบนี้มาก่อน

“ฉันอยากเจอเธอตอนนี้เลย” ซ่างกวนหงหุนหันพลันแล่นจริง ๆ นั่นแหละ แต่ก็ช่างมันเถอะ ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้นี่นา : “เพียงแค่เจอเธอเท่านั้น ไม่มีผลกระทบอะไรหรอก”

ซ่างกวนหงก็แค่อยากไปเจอคุณหนูใหญ่ตระกูลถังคนนั้น ไม่ว่าเธอจะเป็นลูกสาวของเขาหรือไม่ก็ตาม

เขาไม่รู้สึกว่าจะมีผลกระทบอะไร

“ก็จริงครับ” ผู้ดูแลจ้งยิ้มออกมา ดูท่าทางเมื่อครู่เขาคงจริงจังเกินเหตุ ต่อให้คุณหนูใหญ่ตระกูลถังคนนั้นไม่ใช่เจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเขา ถ้าหัวหน้าอยากพบหน้าเธอก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร

ยี่สิบกว่าปีมานี้ นี่เป็นครั้งแรกที่หัวหน้าเป็นฝ่ายอยากเจอคนอื่นก่อน นอกเหนือจากคนของคุณนาย ผู้ดูแลจ้งรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องที่ดี

แสดงให้เห็นว่าหัวหน้าไม่ได้จมปลักอยู่แต่กับเรื่องของคุณนายอีกแล้ว

“ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้ครับ” ผู้ดูแลจ้งตัดสินใจไปจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง หากมอบหมายให้คนอื่นทำเขาไม่วางใจ ยังไงคุณหนูใหญ่ตระกูลถังคนนั้นอาจจะเป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเขา อาจจะกลายเป็นหัวหน้าคนใหม่ขององค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเขาก็ได้

คนที่ความสามารถโดดเด่นเหนือคนอื่นและไม่มีใครเทียบได้นั้นมีคุณสมบัติที่จะเป็นหัวหน้าคนใหม่ขององค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเขา

หลายปีมานี้ หัวหน้าแทรกแซงเรื่องในองค์กรโกสต์ซิตี้น้อยมาก เรื่องในองค์กรโกสต์ซิตี้นั้นมีอะเฉิงเป็นคนคอยดูแล แต่ยังไงอะเฉิงก็แค่ดูแลแทนเท่านั้น หัวหน้าไม่เคยพูดว่าจะยกองค์กรโกสต์ซิตี้ให้อะเฉิงเลยสักครั้ง

แต่สำหรับเจ้าหญิงนั้นต่างออกไป เจ้าหญิงเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของหัวหน้า การที่เจ้าหญิงจะเข้ามาดูแลองค์กรโกสต์ซิตี้นั้นเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่แล้ว

“อะจ้ง มีข้อมูลของเธอไหม?” ซ่างกวนหงเรียกผู้ดูแลจ้งขึ้นมากะทันหัน ในเมื่ออยากเจอเธอ เขาคิดว่าควรจะทำความรู้จักเธอไว้สักหน่อย

“มีครับ เพียงแต่ข้อมูลเกี่ยวกับเธอมีไม่ค่อยมากนัก ส่วนใหญ่ก็เป็นข้อมูลที่ผมบอกหัวหน้าไปเมื่อครู่นี้” ผู้ดูแลจ้งหยุดเดิน แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างรวดเร็ว : “แต่ว่าผมมีรูปถ่ายของคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินอยู่รูปหนึ่งครับ”

หลังจากที่เขาได้ยินอะเหลียงพูดถึงคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง ก็เลยไปหาข้อมูลดู เพราะเกี่ยวข้องกับตระกูลถัง ทำให้ในระยะเวลาสั้น ๆ ไม่สามารถหาข้อมูลได้มากนัก เขาจึงหาได้แค่รูปถ่ายที่เกี่ยวข้องกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังรูปหนึ่งเท่านั้น

ผู้ดูแลจ้งยื่นโทรศัพท์ไปตรงหน้าซ่างกวนหง รูปถ่ายนี้ถ่ายได้ตอนที่เวินลั่วฉิงกำลังทำคดีอยู่พอดี

เด็กสาวในรูปดูสวยจนทำให้ละสายตาไปไม่ได้ และยิ่งไปกว่านั้นคือท่าทางของเด็กสาวดูมีความสามารถและทรงพลังมากเหลือเกิน

ผู้ดูแลจ้งนึกขึ้นได้ก็หันไปมองภาพเหมือนในห้องหนังสือที่หัวหน้าวาดไว้ ผู้หญิงในภาพเหมือนนั้นสง่างามแต่กลับดูสุขุมนุ่มลึก อ่อนโยนราวกับสายน้ำ

เด็กสาวในรูปถ่ายกับผู้หญิงในภาพเหมือนที่หัวหน้าวาดนั้นไม่เหมือนกันสักนิด

พูดได้ว่าระหว่างสองคนนี้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ฉะนั้นคุณหนูใหญ่ตระกูลถังกับคุณนายไม่เหมือนกันเลยแม้แต่น้อย?

ภาพเหมือนที่ซ่างกวนหงวาดนั้นเห็นรูปร่างหน้าตาไม่ชัดเจน ดังนั้นตอนนี้ผู้ดูแลจ้งจึงได้แค่ตัดสินจากบุคลิกลักษณะที่เห็นเท่านั้น