ดังนั้น ถ้าหากไม่จำเป็นจริง ๆ ล่ะก็ เยว่หงหลิงไม่มีทางโทรศัพท์มาหาแน่นอน
“อืม” อีกฝ่ายเงียบไปสองวินาที จากนั้นก็ตอบกลับมาคำหนึ่ง เยว่หงหลิงไม่ได้พูดอะไรต่อ เท่ากับยอมรับว่าเกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ
“ตกลง ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” เวินลั่วฉิงรู้จักเยว่หงหลิงเป็นอย่างดี แต่ไหนแต่ไรมาเยว่หงหลิงจะบอกกล่าวแต่เรื่องดี ๆ ไม่บอกเรื่องอะไรที่เป็นทุกข์ ต่อให้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เยว่หงหลิงก็จะไม่ยอมให้เธอต้องเป็นห่วง จะพยายามหาทางปิดบังไว้
ตอนนี้เยว่หงหลิงกลับไม่ปิดบังเลยแม้แต่น้อย นั่นแสดงว่าเรื่องนี้ร้ายแรงมาก ๆ
เธอเพิ่งรู้สึกได้ว่าน้ำเสียงของเยว่หงหลิงไม่เพียงแต่ตื่นตระหนกเท่านั้น แต่ฟังดูเหมือนอ่อนแออีกด้วย
เวินลั่วฉิงไม่กล้ารีรออีกต่อไป เด็กทั้งสองคนยังไม่ตื่นนอน เธอไม่ได้ทำให้เด็กทั้งสองคนตื่น
ตอนนี้ยังเช้ามาก คนอื่น ๆ ของตระกูลถังก็ยังไม่ตื่นนอน รวมถึงท่านปู่ถังและท่านย่าถังที่ปกติจะตื่นเช้าก็ยังไม่ตื่นนอน เวินลั่วฉิงจึงไม่สามารถบอกกล่าวได้ เพราะไม่อยากปลุกพวกเขา
ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงรีบพิมพ์ข้อความส่งไปให้เฟิ่งเหมียวเหมียว ไว้รอให้เฟิ่งเหมียวเหมียวตื่นก็จะรู้ว่าเธอไปประเทศ M จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเธอ
เวินลั่วฉิงส่งข้อความพลางเดินลงไปชั้นล่างด้วย เธอจำได้ว่าตอนเช้ามีเที่ยวบินจากเมือง A ไปประเทศ M อยู่เที่ยวหนึ่งพอดี
แต่ว่า ใกล้ถึงเวลาเครื่องออกแล้ว เวลานี้ถ้าซื้อตั๋วออนไลน์คงซื้อไม่ทันแล้ว เธอจึงต้องรีบไปที่สนามบินให้เร็วที่สุดเท่านั้น หวังว่าจะไปทันนะ
คนขับรถของตระกูลถังก็ยังไม่ตื่นนอนกันเลย เวินลั่วฉิงจึงขับรถออกไปเอง
เพราะเช้ามาก รถบนท้องถนนจึงน้อยมาก ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงขับรถค่อนข้างเร็ว เพราะเธอต้องรีบไปจริง ๆ
โชคดีที่ตอนเธอมาถึงสนามบิน ยังพอมีเวลาอยู่บ้าง เธอจึงซื้อตั๋วเครื่องบินได้ทันเวลา จากนั้นก็ไปขึ้นเครื่อง
หลังจากขึ้นเครื่องแล้ว เวินลั่วฉิงก็แอบถอนหายใจออกมา เรื่องนี้เกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ก่อนหน้านี้เธอเลยไม่ทันได้คิดอะไรมาก ตอนนี้เมื่อได้ขึ้นเครื่องบินแล้ว ในหัวของเธอจึงเริ่มหมุนติ้ว ๆ
ตกลงที่ประเทศ M เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?
ครั้งก่อนที่เยว่หงหลิงโทรศัพท์มาหาเธอ เคยบอกว่าช่วงนี้พวกเขาไม่ค่อยได้รับงานมากนัก และงานที่รับทำก็เป็นงานเล็ก ๆ ที่ไม่ค่อยยากเท่าไหร่
เพราะมีคนคอยกดขี่ถังไป๋เชียนอยู่ตลอด ทำให้พวกเขาไม่ได้รับมอบหมายงานที่ดีเลย
เยว่หงหลิงยังบ่นอีกว่าไม่สนุกเลยสักนิด
พวกเขาแต่ละคนความสามารถยอดเยี่ยมทั้งนั้น แต่ละคนล้วนมีฝีมือ และโดดเด่นมากด้วย พวกงานที่ไม่ยากเหล่านั้น สำหรับพวกเขาแล้วไม่มีความท้าทายอะไรเลย
ตอนนั้นเวินลั่วฉิงเดาว่าเป็นเพราะเย่ซือเฉินกดขี่ถังไป๋เชียนอยู่หรือเปล่า
แต่ว่า เธอไม่ได้ไปถามเย่ซือเฉิน เธอคิดว่าเรื่องระหว่างผู้ชาย เธอไม่ควรเข้าไปก้าวก่าย
ยังไงซะก็เป็นเพราะตอนแรกถังไป๋เชียนไปยั่วโมโหเย่ซือเฉินก่อน เธอไม่สามารถออกปากแทนถังไป๋เชียนต่อหน้าเย่ซือเฉินได้
ถ้าหากเธอทำแบบนั้น ผู้ชายที่ใจแคบอย่างเย่ซือเฉินต้องกัดเธอจนตายแน่ ๆ
เมื่อคิดถึงภาพแบบนั้น เวินลั่วฉิงก็เผลอยิ้มออกมา
แต่ว่า เธอหุบยิ้มลงอย่างรวดเร็ว ในเมื่อมีคนต้องการกดขี่ถังไป๋เชียน ในเมื่อตอนนี้ถังไป๋เชียนไม่ได้รับมอบหมายงานใหญ่เลย แล้วทำไมถึงได้เกิดเรื่องได้ล่ะ?
และเป็นเรื่องร้ายแรงขนาดนี้ด้วย!
แววตาของเวินลั่วฉิงดูเย็นชาขึ้น เรื่องนี้เป็นเหตุสุดวิสัยเหรอ? หรือมีคอยวางแผนไว้?
มีคนจงใจหลอกล่อให้เธอไปที่นั่นหรือเปล่า?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
แอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพ1031-1049เป็นจื่อโม่จะเผยตัวกับพ่อ ท่อนนี้หายไป ไม่รู้จะไปตามเรื่องนี้ได้ที่ไหน ขอบคุณมากกกกกกกก...
ตอนหายไป 400 ตอนเลย จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 😓...