ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 892

ท่านปู่ถังรู้ ครั้งนี้เกรงว่า......

เวินลั่วฉิงลงจากเครื่องบินแล้ว เปิดโทรศัพท์มือถือเพื่อโทรหาเยว่หงหลิง เธอโทรเบอร์ปกติที่ใช้ติดต่อกับเยว่หงหลิงโดยเฉพาะ เบอร์นี้นับว่าเป็นเบอร์ที่ใช้ภายในของพวกเขาโดยเฉพาะ คนนอกไม่มีใครรู้

ก่อนหน้านี้เยว่หงหลิงก็ใช้เบอร์นี้ติดต่อเธอ และนี่ก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่เวินลั่วฉิงต้องรีบมาเช่นกัน

โทรศัพท์ดังขึ้น ทางนั้นกดรับสาย : “ฉิงฉิง เธอถึงแล้วหรือ?”

เสียงของเยว่หงหลิงดูทุ้มต่ำ แต่กลับไม่ได้ยินถึงความรีบเร่งมากเกินไปเหมือนก่อนหน้านี้ แต่เวินลั่วฉิงสามารถรับรู้ได้ว่าเวลานี้น้ำเสียงของเยว่หงหลิงนั้นกำลังสะกดความรู้สึกตัวเองเอาไว้อยู่

“อืม ฉันถึงแล้ว พี่อยู่ไหน?” เวินลั่วฉิงตอบกลับเบาๆ ใบหน้าไม่มีความผิดปกติใดๆปรากฏออกมา ตอนนี้เธอลงจากเครื่องบินมาแล้ว ไม่ว่าจะมีคนแอบมองเธออยู่หรือเปล่านั้น เธอก็จำเป็นที่จะต้องระมัดระวังอย่างรอบคอบ

เดิมทีเธอก็รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดา

“ฐานปฏิบัติการห้องใต้ดินของเราสองคน” เยว่หงหลิงทางปลายสายนั้นชะงักไปเล็กน้อย : “ฉิงฉิง อย่าบอกคนอื่นนะ....เธอมาแล้วฉันจะอธิบายให้เธอฟัง”

“โอเค” ถึงแม้เวินลั่วฉิงจะรู้สึกแปลกอยู่บ้างแต่กลับไม่ได้เอ่ยถามอะไรมาก ส่วนทำไมเยว่หงหลิงถึงไม่บอกคนอื่นนั้น เวินลั่วฉิงเองก็เดาไม่ออกเช่นกัน

ส่วนสถานที่ที่เยว่หงหลิงพูดถึงนั้น เวินลั่วฉิงเองก็รู้สึกแปลกๆอยู่บ้าง สถานที่นั้นนับว่าเป็นฐานปฏิบัติการของพวกเขาจริงๆ เพราะสถานที่นั้นเป็นที่ที่พวกเขาสองคนเลือกในการทำภารกิจหนึ่งให้สำเร็จ เพื่อภารกิจในครั้งนั้นพวกเขาสองคนอยู่ที่นั่นเป็นครึ่งเดือน

ต่อมาเยว่หงหลิงก็ได้ซื้อสถานที่นั้นเอาไว้ เพียงแต่หลังจากนั้นก็ไม่เคยได้ใช้อีกเลย เวินลั่วฉิงเองก็ไม่ได้ไปอีกด้วยเช่นกัน

ทำไมเยว่หงหลิงถึงได้ไปอยู่ในห้องใต้ดินนั้นกัน? แล้วทำไมเยว่หงหลิงถึงไม่บอกคนอื่น?

ในใจของเวินลั่วฉิงนั้นรู้สึกสงสัย แต่เธอก็ยอมเชื่อเยว่หงหลิง ดังนั้นในเวลานี้เวินลั่วฉิงจึงไม่ได้รู้สึกลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว แล้วก็ไม่ได้สงสัยด้วยเช่นกัน

เพียงแต่เวินลั่วฉิงที่เพิ่งจะวางสายจากเยว่หงหลิงไปแล้วนั้น โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง

เวินลั่วฉิงมองดู แล้วรีบกดรับอย่างรวดเร็ว

“ฉิงฉิง ในที่สุดเธอก็เปิดเครื่องแล้ว? ตอนนี้เธออยู่ไหน? ถึงประเทศMแล้วหรือยัง?” เวินลั่วฉิงยังไม่ทันได้เอ่ยปาก เสียงของเฟิ่งเหมียวเหมียวก็ดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง เอ่ยถามคำถามติดๆกันมาเป็นชุด

เวลานี้น้ำเสียงของเฟิ่งเหมียวเหมียวนั้นมีความร้อนรนอย่างปกปิดไว้ไม่มิด ยิ่งไปกว่านั้นเฟิ่งเหมียวเหมียวเองก็ไม่ได้คิดที่จะปกปิดกับเวินลั่วฉิงด้วยเช่นกัน

“ฉันเพิ่งถึงสนามบินค่ะ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ?” ดวงตาของเวินลั่วฉิงสั่นไหวขึ้นมาโดยจิตใต้สำนึก ได้ยินน้ำเสียงของเฟิ่งเหมียวเหมียวแล้วก็เดาได้เลยว่าอาจจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว

เฟิ่งเหมียวเหมียวรีบร้อนโทรหาเธอแบบนี้ หรือว่าลูกทั้งสองคนจะเกิดเรื่องขึ้นกัน?