ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 925

เวินลั่วฉิงหยิบเอาเสื้อผ้าที่อยู่ด้านบนสุดออกมา เป็นชุดสูทชุดหนึ่ง กับเสื้อเชิ้ตหนึ่งตัว เวินลั่วฉิงหยิบเสื้อผ้าเดินไปตรงหน้าประตูห้องน้ำ แล้วยื่นมือไปผลักประตูห้องน้ำ

“เธอทำอะไรน่ะ?” คุณชายสามเย่รีบขวางเธอไว้อย่างรวดเร็ว เธอคิดจะทำอะไรน่ะ?

คนด้านในกำลังแช่น้ำอยู่นะ เธอจะเข้าไปอย่างนี้น่ะเหรอ?

“ในห้องน้ำมีห้องแยกต่างหาก” เวินลั่วฉิงมองเขา จู่ ๆ ก็อยากหัวเราะออกมา เขาตื่นเต้นกังวลขนาดนี้ทำไมกัน? เธอก็แค่จะเอาเสื้อผ้าเข้าไปให้เท่านั้นเอง

“แบบนั้นก็ไม่ได้” คุณชายสามเย่สีหน้าดูถมึงทึงอย่างมาก

“งั้น นายเอาเข้าไปให้เองสิ?” เวินลั่วฉิงมองเขา นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วจู่ ๆ ก็ถามออกไปอย่างนั้น

คุณชายสามเย่ : “......”

เธอให้เขาเข้าไป? ให้เขาเข้าไปด้านใน?

นั่นยิ่งแสดงให้เห็นว่า คนที่อยู่ในห้องน้ำเป็นผู้ชายจริง ๆ สินะ!!

ถ้าหากเป็นผู้หญิง ไม่ว่ายังไง เธอก็ไม่มีทางให้เขาเข้าไปหรอก? !

คุณชายสามเย่แอบถอนหายใจ แล้วสูดลมหายใจเข้า เพื่อข่มอารมณ์ไม่ให้วู่วามเข้าไปบีบคอเธอให้ตาย

คุณชายสามเย่มองไปยังเสื้อผ้าที่อยู่ในมือของเธอ แล้วหรี่ตาลงเล็กน้อย จากนั้น เขาก็ยื่นมือไปกระชากเสื้อผ้าในมือเธอมา แล้วเปิดประตูห้องน้ำ จากนั้นก็เสื้อผ้าโยนเข้าไปด้านใน

โยนเข้าไป? โยนเข้าไปแบบนี้เนี่ยนะ!

ถึงแม้ในห้องน้ำจะแยกพื้นที่เปียกกับพื้นที่แห้ง ถึงแม้การที่เขาโยนเข้าไปแบบนั้น จะไม่ทำให้เสื้อผ้าเปียก แต่การที่เขาโยนลงบนพื้นแบบนั้น มันจะดีเหรอ?

“เธอรีบใส่เสื้อผ้าแล้วออกมาซะ” เวินลั่วฉิงกะพริบตาปริบ ๆ แล้วพูดอย่างรวดเร็ว

ในเมื่อโยนเข้าไปแล้วก็ช่างมันเถอะ ก็คงต้องเป็นแบบนั้นแหละ

“ไอหยา เสื้อผ้าของฉัน ฉิงฉิง เธอทำอย่างนี้กับฉันได้ยังไง?” ในห้องน้ำ มีเสียงของคนบางคนดังเล็ดลอดออกมา

“คุณพระ ฉิงฉิง เสื้อผ้าชุดนี้เป็นชุดที่เธอให้ฉันเป็นของขวัญวันเกิดคราวก่อนนี่นา ตอนนั้นเธอเลือกแล้วเลือกอีกกว่าจะได้ ฉันเลยเสียดายไม่อยากใส่มาโดยตลอด”

คุณชายสามเย่หันไปมองเวินลั่วฉิงอย่างรวดเร็ว รังสีอำมหิตแผ่กระจายออกมาทันที

เสื้อผ้าชุดนั้นเป็นของขวัญที่เวินลั่วฉิงซื้อให้คนคนนั้นเหรอ?

เธอให้ของขวัญวันเกิดคนอื่น? เป็นเสื้อผ้าชุดหนึ่ง?

เธอไม่เคยให้ของขวัญวันเกิดเขาเลยสักครั้ง แล้วมีสิทธิ์อะไรไปให้คนอื่น? !

ตอนนี้ คุณชายสามเย่รู้สึกหดหู่เป็นอย่างมาก

“ฉิงฉิง ฉันปวดใจมาก หัวใจของฉันกำลังเลือดออก” คนที่อยู่ในห้องน้ำก็ยังจะร้องตะโกนอย่างเกินจริง

“เธอรีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วออกมาซะ” เวินลั่วฉิงเริ่มทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว

หัวใจกำลังเลือดออก?

ออกบ้าออกบออะไร!!

ไม่จบไม่สิ้นสักทีนะ!

“ทำไมล่ะ? ฉันยังอาบไม่เสร็จเลยนะ เธอบอกว่าจะอาบน้ำกับฉันนี่......” คนที่อยู่ในห้องน้ำไม่ยอมให้ความร่วมมือ และดูท่าทางจะเล่นใหญ่เกินจริงเข้าเรื่อยแล้ว

“ผู้ชายของฉันมาจับชู้แล้ว” เวินลั่วฉิงมองไปที่คุณชายสามเย่แวบหนึ่ง แล้วยิ้มมุมปากเล็กน้อย จากนั้นก็พูดประโยคนั้นออกมาช้า ๆ

เวินลั่วฉิงคิดว่า ถ้าหากคนที่อยู่ในห้องยังแกล้งแบบนี้ต่อไป คงรักษาชีวิตน้อย ๆ เอาไว้ไม่ได้แล้ว

ดังนั้น เธอจึงต้องเอ่ยเตือนด้วยความหวังดีสักหน่อย!!

คุณชายสามเย่ที่เดิมทีหน้าบึ้งตึงเมื่อได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิง ว่าผู้ชายของฉัน สีหน้าก็ดูผ่อนคลายลง

เสียงในห้องน้ำเงียบลงทันที จู่ ๆ ก็ไม่มีเสียงอะไรแล้ว ไม่รู้ว่าคนที่อยู่ในห้องตกใจกลัวหรือว่าอะไรกันแน่