ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 926

ในเมื่อรู้จักกัน งั้นเธอจะคอยดูว่าไป๋หยูหนิงจะทำยังไงต่อไป? ในเมื่อรู้จักกัน ตกลงยังจะตีกันอีกไหมนะ? !

“คุณชายเย่ เข้าใจผิด เข้าใจผิดแล้ว ทั้งหมดเป็นเรื่องเข้าใจผิด” ตอนนี้ไป๋หยูหนิงแทบจะอยากถอยกลับไปในห้องน้ำ จากนั้นก็ปิดประตูซะ อย่างน้อยมองไม่เห็นก็จะไม่รู้สึกกลัวขนาดนั้น

เธอคิดไม่ถึงเลยว่า ผู้ชายของเวินลั่วฉิงก็คือเย่ซือเฉิน ถ้าหากเธอรู้ เมื่อครู่นี้คงไม่พูดอย่างนั้นเด็ดขาด

ตอนนี้เธออยากจะเอาคำพูดนั้นกลับคืนมา ได้ไหม?

ไป๋หยูหนิงหันไปมองเวินลั่วฉิง แววตาแฝงไปด้วยการอ้อนวอน อยากให้เวินลั่วฉิงช่วยเธออธิบายสักหน่อย

แต่เวินลั่วฉิงกลับเมินเฉยต่อสายตาวิงวอนของเธอ เมื่อครู่นี้เธอหาเรื่องตายเอง โทษใครไม่ได้หรอก

ไป๋หยูหนิงในตอนนี้สวมชุดสูทกับรองเท้าหนัง ผมสั้น คิ้วหนาตาโต ผิวคล้ำเล็กน้อย ส่วนสูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบสามเซนติเมตร บวกกับท่าทางที่ดูหล่อเท่ของเธอ ทำให้เมื่อมองผ่าน ๆ เหมือนกับผู้ชายคนหนึ่งจริง ๆ

แน่นอนว่าก่อนหน้านี้เธอจงใจทำเสียงแบบนั้นออกมา เดิมทีเสียงของเธอถึงแม้จะฟังดูกึ่ง ๆ กลาง ๆ แต่ก็ไม่ได้เสียงใหญ่ขนาดนั้น

ถ้าหากเย่ซือเฉินไม่รู้จักไป๋หยูหนิง ด้วยความหึงหวงของเย่ซือเฉินเมื่อครู่นี้ คงจะไม่สำรวจดูอย่างใจเย็นแน่นอน เขาคงคิดว่าไป๋หยูหนิงเป็นผู้ชายแน่ ๆ

ดังนั้น เมื่อครู่นี้เวินลั่วฉิงจึงได้ถอยไปหลบอยู่ไกล ๆ

แน่นอนว่าถ้าหากรู้จักกัน ก็จะมีมุมมองที่ต่างออกไป

คุณชายสามเย่หรี่ตาลงเล็กน้อยแล้วจ้องไปที่ไป๋หยูหนิง เขาแสยะยิ้มออกมา มองจนทำให้ไป๋หยูหนิงรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ

“คณชายเย่ ฉันเป็นผู้หญิง เรื่องนี้คุณก็รู้ดีนี่คะ ฉันเหมือนกับฉิงฉิง เป็นเพศหญิงเหมือนกัน ชอบผู้ชายเหมือนกัน ฉะนั้น ระหว่างฉันกับฉิงฉิงไม่มีอะไรทั้งนั้น พวกเราสนิทกับแบบพี่น้อง” ไป๋หยูหนิงเห็นสีหน้าของคุณชายสามเย่ยังคงบึ้งตึงจนดูน่ากลัว ไม่มีทีท่าจะอ่อนโยนขึ้นเลยสักนิด ตอนนี้หัวใจเธอรู้สึกตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ

“สนิทกันแบบพี่น้อง?” ไม่รู้ว่าคุณชายสามเย่กำลังคิดอะไรอยู่ ดวงตาคู่นั้นของเขาถึงได้ดูดุดันถึงขีดสุดแบบนั้น

“พี่น้องแบบผิวเผิน ฉันกับเธอ สนิทกันแบบผิวเผินจริง ๆ สนิทกันแค่เปลือกนอกเท่านั้น ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณชายเย่เท่านั้น” ไป๋หยูหนิงมองท่าทางที่ยากจะคาดเดาของคุณชายสามเย่ ได้ยินคำพูดที่กำกวมประโยคนั้นของเขา ก็แสดงท่าทีว่านอนสอนง่ายเหมือนเป็นสุนัขรับใช้ของเขา

เวินลั่วฉิง : “......”

ถ้าเธอบอกว่าไม่รู้จักคนคนนี้จะได้ไหม?

ทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว

“เสื้อผ้าของเธอ เวินลั่วฉิงเป็นคนให้เหรอ?” สำหรับเรื่องนี้ คุณชายสามเย่จำได้อย่างแม่นยำ ต่อให้ไป๋หยูหนิงเป็นผู้หญิง แต่เขาก็ยังคงหึงเหมือนเดิม

“ไม่ ไม่ใช่ ไม่ใช่เด็ดขาด ชุดนี้ฉันซื้อเอง เวินลั่วฉิงเป็นพ่อไก่ขนเหล็กตัวหนึ่ง ที่แม้แต่ขนสักเส้นก็ไม่ยอมถอน แล้วจะยอมซื้อเสื้อผ้าให้ฉันได้ยังไงล่ะ” เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง ไม่ว่าอะไรไป๋หยูหนิงก็พูดออกมาได้ทั้งนั้น

เวินลั่วฉิงแหงนหน้าขึ้น มองไปที่เธอแวบหนึ่ง เอาเถอะ ถือว่าช่วยชีวิตของไป๋หยูหนิง เธอจะไม่ถือสาก็แล้วกัน

“เรื่องดำเนินการไปถึงไหนแล้ว?” สีหน้าของคุณชายสามเย่ยังคงบึ้งตึง แต่เขากลับเปลี่ยนเรื่องคุยขึ้นมากะทันหัน......

ถ้าหากเป็นคนอื่น คุณชายสามเย่คงจะไม่ถามแน่นอน แต่คนคนนี้คือไป๋หยูหนิง เรื่องนี้จึงต่างออกไป!!

ความสามารถด้านการสอดแนมและการป้องกันการสอดแนมของ ไป๋หยูหนิงนั้นยอดเยี่ยมมาก ด้านการวิเคราะห์ร่องรอยก็ยิ่งเชี่ยวชาญ

การที่เวินลั่วฉิงขอให้ไป๋หยูหนิงมาช่วย ก็เหมาะสมดีแล้ว

ที่จริงเขาก็ติดต่อคนที่เชี่ยวชาญด้านนี้ไว้แล้ว คนคนนั้นกับไป๋หยูหนิงเมื่อเทียบกันแล้วก็ถือว่าเก่งพอ ๆ กัน แต่ที่เขาไม่ได้ติดต่อไป๋หยูหนิงไปนั้น เพราะไป๋หยูหนิงเป็นผู้หญิง

“ค่ะ ก่อนหน้านี้ก็มีความคืบหน้าบ้างแล้ว” ไป๋หยูหนิงโล่งใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ดูท่าทาง เธอรอดตายแล้ว

และโชคดีที่เมื่อครู่นี้มีความคืบหน้าแล้ว ไม่อย่างนั้น คงไม่รู้จะพูดกับเย่ซือเฉินยังไง ถ้าหากไม่มีผลงานให้ดู ไม่แน่เธออาจถูกคุณชายสามเย่กำจัดในไม่กี่นาทีนี้เลยก็ได้

เวินลั่วฉิงเดินเข้ามา แล้วเย่ซือเฉินก็หันไปมองเวินลั่วฉิง สายตาที่มองไปนั้นช่างดูลึกซึ้ง