ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 93

บทที่93สุดยอดของความเลว！

“คุณเฉียวเป็นแขก……”คุณชายสามเย่เห็นภรรยาตัวเองยิ้ม ก็โล่งอก แน่นอนว่าเขาคิดว่าบางเรื่องก็ต้องอธิบายให้ชัดเจนกับภรรยา เขาไม่ชอบความเข้าใจอะไรทั้งนั้น

คำว่าคุณเฉียวเป็นแขก ทำให้ร่างของเฉียววี่หนานสั่นอย่างชัดเจน และก็ทำให้หน้ากากที่เฉียววี่หนานพยายามสวมมีรอยแยก แต่ว่าเย่ซือเฉินไม่ได้สนใจเธอ ก็เลยไม่เห็น

ถึงแม้เวินลั่วฉิงจะแค่ทิ้งสายตาไว้ แต่ทำให้การตอบสนองของเฉียววี่หนานมองออกอย่างชัดเจน

“งั้นฉันล่ะ？”เวินลั่วฉิงจงใจตัดบทของเย่ซือเฉิน เงยหน้ามองเขานิดๆ

“คุณคือภรรยาผม เป็นคุณนายน้อยของตระกูลเย่”เย่ซือเฉินจะไม่เข้าใจความหมายของเธอได้ไง เขายื่นมือ บิดจมูกเธอเบาๆ：“พอใจไหม？”

“อือ พอใจ”เวินลั่วฉิงพยักหน้า ยิ้มอย่างมีความสุข ความร่วมมือของเย่ซือเฉินครั้งนี้ เธอจะไม่พอใจได้อย่างไร？

เธอคิดว่าเย่ซือเฉินให้ความร่วมมือเธอ ทำตามสัญญาที่เย่ซือเฉินแต่งงานกับเธอก็เพื่อให้คุณปู่เย่เห็น ดังนั้น ต่อหน้าคุณปู่เย่ เย่ซือเฉินจะต้องให้ความร่วมมือ ‘แสดงความรัก’ฉากนี้กับเธอ

เวินลั่วฉิงถือว่าคิดได้อย่างแม่นยำ ถึงคิดใช้วิธีนี้มาจัดการเฉียววี่หนาน

แต่ว่าเธอคิดไม่ถึงว่าเย่ซือเฉินจะให้ความร่วมมืออย่างดี ดูเหมือน คุณชายสามเย่คนนี้จะแสดงละครเก่ง！！

ผลลัพธ์นี้ดีอย่างไม่คาดคิด นี่เป็นผลลัพธ์ที่เธอต้องการ！！

เฉียววี่หนานก็เหมือนดอกบัวที่บานบนก้อนเมฆ เป็นธรรมและสง่างาม บริสุทธิ์และมีเกียรติ และยังอ่อนโยนใส่ใจ คนดีเข้าใจผู้อื่น

และเธอก็เหมือนกระบองเพชรที่ไร้สีสัน หน้าตาไม่ดี และยังมีหนามทั้งตัว อีกทั้งยังหยิ่งผยอง ชอบบงการ ไม่มีเหตุผลเลย

การเปรียบเทียบสิ่งนี้ช่างมีความแตกต่าง！

เวินลั่วฉิงจงใจแสดงถึงความแตกต่างนี้ จากนั้นเธอก็ใช้ประโยคธรรมดาๆในความแตกต่างนี้มาพูดเพื่อแสดงถึงความจริงที่โหดร้ายที่เฉียววี่หนานรับไม่ได้ที่สุด

ไม่ว่าเฉียววี่หนานจะดีแค่ไหน แต่สำหรับเฉียววี่หนานแล้ว เย่ซือเฉินก็เหมือนพระจันทร์ตรงท้องฟ้า ที่ดูเหมือนอยู่ใกล้ตา แต่ห่างไกลเกินจะคว้าได้ ในใจเธอต้องการแต่ก็ได้มาไม่ได้

ไม่ว่าเธอเวินลั่วฉิงจะธรรมดาแค่ไหน แต่สำหรับเธอแล้ว เย่ซือเฉินที่ควรจะอยู่ไกลเกินคว้า ตอนนี้เธอกลับได้มาโดยไม่ต้องคว้า

ระดับสุดยอดของคนเลวก็เป็นแบบนี้แหละ！！

วันนี้ไม่สามารถเฉียววี่หนานเจ็บช้ำใจได้ เธอก็ไม่ใช่เวินลั่วฉิงแล้ว

“โอเค ไม่ต้องยืนหน้าประตูแล้ว เข้ามากันเถอะ”จู่ๆท่านหญิงเย่ก็พูด ประโยคนั้นฟังดูไม่ค่อยพอใจ ท่านหญิงเย่เงยหน้ามองเวินลั่วฉิง จากนั้นก็พูดเสริมไปว่า：“วี่หนานฉันเชิญมาเอง”

ประโยคที่เสริมของท่านหญิงเย่นี้สามาถพูดได้ว่าเป็นประโยชน์ เพื่อให้เฉียววี่หนานโล่งอก และอยากทำเพื่อข่มเวินลั่วฉิง

จากประโยคนี้ เวินลั่วฉิงก็เข้าใจทัศนคติของท่านหญิงเย่ ว่าพอใจเฉียววี่หนานมาก แต่ไม่ค่อยพอใจเธอ ถึงเย่ซือเฉินจะแต่งงานกับเธอ ท่านหญิงเย่ก็ยังหมายความว่าอยากให้เฉียววี่หนานมาแทนที่

“อือ ฉันรู้ค่ะ เมื่อครู่สามีพูดแล้ว คุณเฉียวเป็นแขก”เวินลั่วฉิงมองไปที่ท่านหญิงเย่ ยิ้มหวานให้ ดูเหมือนไม่รู้ตัว ท่าทางไร้เดียงสามาก จริงใจมาก

ท่านหญิงเย่：“……”

ท่านหญิงเย่มองไปที่รอยยิ้มโง่ๆของเวินลั่วฉิงรำคาญและโกรธมาก แต่ก็พูดไม่ออก

เย่ซือเฉินมองเวินลั่วฉิง ดวงตาเขาสั่นไหว ที่เธอตอบดูเหมือนไม่ตั้งใจ แต่กลับเป็นประโยคที่เหมือนเข็มแทงลง ทำให้คนโต้กลับไม่ได้

ไม่ได้ตั้งใจ？！ถ้าเขาเชื่อว่าเธอไม่ตั้งใจงั้นก็ตกนรกแล้วจริงๆ！