ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 92

บทที่92 คุณชายสามเย่อยู่เป็นจริงๆ！

แต่ว่าตอนนี้เจอแล้ว งั้นก็สามารถคิดบางบัญชีได้แล้วสิ

ถ้าเธอจำไม่ผิดล่ะก็ ปีนี้เฉียววี่หนานน่าจะยี่สิบเจ็ดสินะ？ยี่สิบเจ็ดแล้วแต่ยังไม่แต่งงานอีก？

นี่มันน่าควรแก่การพิจารณาอย่างระมัดระวัง เวินลั่วฉิงดูท่าทางของเฉียววี่หนานที่มองเย่ซือเฉิน ในใจก็แอบยิ้มเบาๆ

เฉียววี่หนานชอบเย่ซือเฉินมาก แต่ว่ากลับปกปิดไว้ ดูๆแล้ว ระหว่างทั้งสองคนแล้วน่าจะไม่มีความรักหนุ่มสาวอะไรทั้งนั้น อย่างน้อยเย่ซือเฉินก็ไม่คิดอะไรเลย ไม่งั้นเฉียววี่หนานก็คงไม่ปกปิด

เย่ซือเฉินไม่รู้สึกเหมือนเฉียววี่หนานน่าจะเพราะเหตุผลอื่น

งั้นแบบนี้ ละครเรื่องนี้ก็น่าสนุกสิ！！

เวินลั่วฉิงย้ายสายตามองไปที่เย่ซือเฉิน มองเห็นว่าตอนนี้เย่ซือเฉินก็กำลังมองไปที่เฉียววี่หนานพอดี เวินลั่วฉิงออกแรงดึงบนแขนเย่ซือเฉิน

เย่ซือเฉินขมวดคิ้วหน่อยๆ หัวหน้ามา มองเวินลั่วฉิงอย่างสงสัยนิดๆ อยู่ๆเธอมาดึงเขาทำไม？

แต่ว่า เย่ซือเฉินมองไป กลับมองเห็นเวินลั่วฉิงจ้องเขาเขม็งในตอนนี้

“เป็นอะไรไป？”เย่ซือเฉินงง เมื่อสักครู่ยังดีๆอยู่ ทำไมจู่ๆก็โกรธได้

“โกรธเหรอ？”สายตาของเย่ซือเฉินเป็นประกายนิดๆ ที่จริงจนถึงตอนนี้ เขายังคงมั่นใจว่าเธอก็คือผู้หญิงเมื่อห้าปีก่อนคนนั้น มั่นใจว่าเธอก็คือผู้หญิงคนนั้นที่หลุดหายไปจากมือเขาอีกครั้งที่สถานีตำรวจเมื่อหลายวันก่อน ดังนั้นพูดตามเหตุผลแล้ว เธอจะโกรธง่ายขนาดนี้ไม่ได้

แต่ว่า ตอนนี้เธอโกรธจริง และยังโกรธมาก โกรธสุดๆ

“สรุปเป็นอะไรกันแน่เนี่ย？”เป็นครั้งแรกที่เย่ซือเฉินเห็นเธอโกรธ เขาพบว่าตอนที่เธอโกรธน่ารัก แน่นอนว่า ภรรยาเขาโกรธ เขาก็ต้องรู้เหตุผลให้ได้

ไม่ว่าเธอจะโกรธจริงหรือว่าล้อเล่น！

แน่นอนว่าแบบนี้ คาวมสนใจทุกอย่างของเย่ซือเฉินอยู่ที่เวินลั่วฉิง ส่วนเฉียววี่หนานที่อยู่ตรงหน้าเขา เย่ซือเฉินกลับไม่มองสักนิด

เฉียววี่หนานเห็นความสนใจทุกอย่างของเย่ซือเฉินอยู่ที่ตัวเวินลั่วฉิง ไม่มองเธอเลยสักนิดก็อึ้งไปทันที

ไม่ เธอไม่เชื่อว่ายัยน่าเกลียด ยัยโง่นี่จะสามารถแย่งความสนใจของเธอไปได้

“ครั้งแรกที่ฉันมาบ้านพวกคุณก็ถูกติดอยู่ที่หนาประตูนี้เลยเหรอ พวกคุณคิดว่าจะคุยไปถึงไหนเนี่ย？”เวินลั่วฉิงแก้มป่อง ตาโตจ้องไปที่เย่ซือเฉิน ใช้การแสดงออกที่ตรงไปตรงมาและเวอร์เพื่อแสดงว่าเธอโกรธมาก

เย่ซือเฉินอึ้ง ถูกติดอยู่ที่หน้าประตู？！จิตใต้สำนึกของสายตาเย่ซือเฉินอยากมองไปที่เฉียววี่หนาน

“มองอะไร มองอีกจะควักลูกตา”ตอนที่สายตาของเย่ซือเฉินจะมองไปที่เฉียววี่หนานนั้นเอง ทันใดนั้นเวินลั่วฉิงก็พูดออกมาอย่างไม่พอใจ

ประโยคนี้เวินลั่วฉิงไม่ได้เอ่ยชื่อ ไม่รู้ว่าเธอพูดถึงเฉียววี่หนานหรือว่าเย่ซือเฉิน

แต่ว่า ตอนนี้เย่ซือเฉินกลับมั่นใจได้เองว่าเวินลั่วฉิงหมายถึงเขา

สายตาของเย่ซือเฉินที่จะมองไปที่เฉียววี่หนานก็หันกลับมา แล้วมองไปที่เวินลั่วฉิงอีกครั้ง

สองสามคนในห้องโถงได้ยินประโยคนี้ของเวินลั่วฉิง ก็ตะลึง พวกเขาเข้าใจเย่ซือเฉิน ไม่มีใครกล้าพูดกับเย่ซือเฉินขนาดนี้ พวกเขาคิดว่าจะมีฉากต่อไปให้น่าดูแล้ว

ในใจเฉียววี่หนานแอบยิ้มอย่างเย็นชา ผู้หญิงคนนี้หาเรื่องอยากตายเอง โทษใครไม่ได้

แต่ว่า ทำให้ทุกคนแปลกใจก็คือเย่ซือเฉินไม่โกรธ

“ทำไม？หึงเหรอ？”เย่ซือเฉินมองไปที่เวินลั่วฉิง ตาทั้งคู่เป็นประกาย ตอนที่พูด ที่จริงเขาไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่

จากการแสดงออกของเวินลั่วฉิงเมื่อก่อนนั้น เขายากที่จะเชื่อว่าเธอจะหึง

แต่ว่าท่าทางของเธอแบบนี้ชัดเจนว่าหึง ตอนนี้เธอแสดงออกได้ชัดเจนมาก