ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 962

“หัวหน้าน้อย เราเป็นคนต้องรู้ข้อบกพร่องของตัวเอง”

“เราเป็นคนต้องมีจิตสำนึกที่ดี ”

“ปกติคุณเหลวไหลก็พอทน จะเหลวไหลยังไงมันก็เรื่องของคุณ พวกเราไม่ยุ่ง แต่คุณจะไปทำร้ายคุณหนูใหญ่ตระกูลถังไม่ได้ ”

“คุณทำร้ายคนอื่นเราไม่ยุ่ง หากคุณกล้าทำอะไรกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง หัวหน้ากับผมไม่ปล่อยคุณไว้แน่”

ผู้ดูแลจ้งเริ่มพูดกล่อมไม่หยุด จะว่ากล่อมมันก็ไม่ถูก ผู้ดูแลจ้งเข้าข่ายข่มขู่มากกว่า หนำซ้ำยังลากหัวหน้าเข้ามาด้วย

และหัวหน้าก็ไม่ได้พูดขัดอะไร นั่นก็เท่ากับยอมรับโดยปริยาย

คำพูดทุกคำ ทุกประโยคของผู้ดูแลจ้ง รวมทั้งท่าทีของหัวหน้า ทั้งหมดล้วนทิ่มแทงเข้าไปในใจของหัวหน้าน้อย

“หยุด หยุดเลย หยุดเดี๋ยวนี้ ！”หัวหน้าน้อยถูกผู้ดูแลจ้งบ่นจนปวดหัว หากยังถูกผู้ดูแลจ้งบ่นอยู่แบบนี้ เขาต้องเป็นบ้าแน่ๆเลย

เขารู้ว่าวันนี้ผู้ดูแลจ้งคงบ้าไปแล้ว อยากจะห้ามผู้ดูแลจ้งดูท่าแล้วคงจะเป็นเรื่องยาก

หัวหน้าน้อยกลอกตาไปมา ทันใดนั้นก็คิดวิธีดีๆที่จะยืมมือบุคคลที่สามขึ้นมาได้ ：“พอแล้ว คุณอย่างกังวลไปเลย ผมได้ยินมาว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมีแฟนแล้ว”

คำพูดเรื่อยเปื่อยของผู้ดูแลจ้งก็ชะงักลง ซ่างกวนหงก็มองตรงมาเช่นกัน

“เรื่องจริง เขาชื่อเย่ซือเฉิน”ภายใต้สายตาของคนทั้งคู่ หัวหน้าน้อยก็พยักหน้าอย่างจริงจัง ：“แต่ว่า ผมได้ยินว่าเมื่อก่อนเย่ซือเฉิน แต่งงานกับคุณหนูใหญ่ตระกูลเวิน จากนั้นได้แล้วก็ทิ้งคุณเวิน นิสัยส่วนตัวของเย่ซือเฉินคนนี้ก็ใช่ว่าจะดีเท่าไร”

ผู้ดูแลจ้งมองไปที่หัวหน้าน้อย ดวงตากลอกไปมา ซ้ำๆ

สายตาซ่างกวนหงผละออกจากเขา ไม่ได้มองหัวหน้าน้อยอีก

หัวหน้าน้อย：“……”

ปฏิกิริยาของทุกคนนี่มันหมายความว่ายังไง ?

เมื่อกี้ทุกคนยังมีทีท่าที่จะปกป้องคุณหนูใหญ่ตระกูลถังไม่ให้ถูกรังแกอยู่เลย ?

ทำไมตอนนี้ถึงได้ไม่พอใจแล้ว ！！

“หัวหน้าน้อยครับ คุณรู้ไหมว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเป็นใคร ? ”ผ่านมาได้สักพัก ผู้ดูแลจ้งก็เอ่ยปากพูดขึ้นมา

“รู้ ได้ยินว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอาชญากร คลี่คลายคดีได้เก่งที่สุด”หัวหน้าน้อยไม่เข้าใจว่าผู้ดูแลจ้งต้องการจะสื่ออะไร

และในขณะนี้ ซ่างกวนหงก็มองไปที่หัวหน้าน้อยอีกครั้ง ด้วยสายตาที่สื่อความหมายลึกซึ้ง

“เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอาชญากร โดยเฉพาะวิเคราะห์จิตใจคน คุณคิดว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังจะหลงกล ถูกหลอกได้ง่ายๆงั้นเหรอครับ ? ”ผู้ดูแลจ้งมองไปที่หัวหน้าน้อย แล้วส่ายหน้า สายตาของผู้ดูแลจ้งราวกับกำลังจ้องมองดูคนโง่

หัวหน้าน้อย：“……”

บ้าเอ๊ย เขาถูกปฏิบัติแตกต่างอย่างชัดเจน！！

เขาไม่พอใจ！！

“หัวหน้าน้อย คุณไปเถอะ ผมเห็นคุณแล้วปวดใจ ปวดหัว ปวดตาไปหมด” ผู้ดูแลจ้งพูดไล่ อะไรที่ควรถามก็ถามไปแล้ว ยังจะให้เขาอยู่อีกทำไม ? มองไปให้เกิดความรำคาญงั้นเหรอ ?

หัวหน้าน้อยตะลึง เขาไม่เคยถูกปฏิบัติแบบนี้มาก่อน ตาแก่คนนี้ยิ่งอยู่ก็ยิ่งจะเกินไปแล้ว

“แกไปเถอะ”หัวหน้าน้อยอยากจะทักท้วง ซ่างกวนหงก็เอ่ยพูด หัวหน้าน้อยจำต้องกลืนคำพูดที่กำลังจะพูดลงคอไป

เมื่อซ่างกวนหงเป็นคนพูด หัวหน้าน้อยก็ไม่กล้าที่จะไม่ทำตาม

เขาถูกหัวหน้าเอ่ยปากไล่เองแบบนี้ ? หัวหน้าเคยออกปากไล่ใครซะที่ไหนกัน ? เขาเป็นคนแรกแน่นอน