ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 986

“ของที่เย่ซือเฉินอยากประมูล พวกเราต้องแย่งมาให้หมด หากเย่ซือเฉินไม่ได้ประมูลเยอะ พวกเราก็ประมูลกับคนอื่นแบบสุ่มๆเพิ่มอีกหลายชิ้นได้เลยครับ”เมื่อเทียบกับความตกตะลึงของฉู่หลิงเอ๋อ เด็กน้อยถังจื่อโม่ใจเย็นมากๆ พูดประโยคนี้ออกมาอย่างไม่ยินดียินร้าย

“แคร่ก แคร่ก……”ฉู่หลิงเอ๋อสำลักน้ำลายตัวเอง“ประมูลสุ่มๆเพิ่มอีกหลายชิ้น？จื่อโม่สุดที่รักจ้ะ ที่ผมประมูลสุ่มๆ ราคาไม่ได้น้อยๆเลยนะ ไม่แน่ว่าขายทั้งบริษัทเวินซื่อกรุ้ปก็ไม่พอ”

“บอกแล้วว่าพวกเราไม่ต้องจ่ายเองไงครับ กังวลทำไมครับ”ถังจื่อโม่ใจเย็นยิ่งนัก ไม่กระวนกระวายเลยสักนิด

ฉู่หลิงเอ๋ออยากเอ่ยปากพูด ทว่าเวลาเดียวกัน เวทีประมูลก็มีแสงไฟสว่างขึ้นกะทันหัน เห็นได้ชัดว่าการประมูลกำลังจะเริ่มได้

ฉู่หลิงเอ๋อจึงกล้ำกลืนคำพูดลงคอ ถึงแม้ยังรู้สึกกังวลอยู่บ้าง แต่เมื่อนึกถึงได้ว่าจื่อโม่เป็นเด็กฉลาดปราดเปรื่อง เห็นจื่อโม่มีแนวทางในใจแล้ว หรือว่าเธอไม่ควรกังวลเกินไป

ในเวลาเดียวกัน ภายในห้องวีไอพีระหว่างถังจื่อโม่กับเย่ซือเฉิน

“หัวหน้าน้อยครับ คุณหนูถังไม่ได้มากับคุณชายสามเย่ครับ”อะเฉียงรู้ว่าหัวหน้าน้อยของตนมาที่นี่เพื่ออยากเจอหน้าคุณหนูถัง ตอนนี้คุณหนูถังไม่มา หัวหน้าน้อยคงผิดหวังน่าดู？

“ผมไม่ได้ตาบอด เห็นอยู่”บัดนี้อารมณ์หัวหน้าน้อยไม่ดีจริงๆ อุตส่าห์ดิ้นรนเข้ามาแต่กลับไม่อาจบรรลุเป้าหมายได้ อารมณ์ดีถึงจะแปลก

“หัวหน้าน้อยครับ หรือพวกเรากลับกันเลยครับ？”อะเฉียงรู้ว่าเจ้านายตัวเองไม่ค่อยมีความอดทนสักเท่าไหร่ และไม่สนใจการประมูลซื้อของอย่างนี้ด้วย ยิ่งไม่สนใจเรื่องวัตถุโบราณเลยสักนิด

ในเมื่อคุณหนูถังไม่มา เกรงว่าหัวหน้าน้อยจะทนอยู่ต่อไม่ไหวแล้ว

“ในเมื่อมาแล้วก็อย่ารีบร้อนกลับไปเลย ดูก่อน”ทว่ากลับทำให้อะเฉียงประหลาดใจ วันนี้หัวหน้าน้อยมีความอดทนสูงมาก

“หัวหน้าน้อยมีแผนจะทำอะไรครับ？”อะเฉียงรู้ว่าเจ้านายตนไม่ใช่คนมีความอดทน ตอนนี้หัวหน้าน้อยอยู่ต่อคงต้องมีแผนอะไรบางอย่างเป็นแน่

“หัวหน้าน้อยครับ หัวหน้ากำลังโมโหท่านอยู่นะครับ ช่วงนี้พวกเราสงบเสงี่ยมหน่อยก็ดีครับ”อะเฉียงกลัวว่าหัวหน้าน้อยจะก่อเรื่องอะไรอีก ถ้าเกิดว่าทำให้หัวหน้าโกรธอีก หัวหน้าน้อยคงต้องฉิบหายแน่

“เขาเห็นคุณหนูถังเป็นหัวแก้วหัวแหวนของตัวเอง ผมไม่เป็นอริกับคุณหนูถังก็สิ้นเรื่องแล้ว วางใจเถอะ”หัวหน้าน้อยไม่เห็นด้วยเขารู้จักนิสัยตาเฒ่าดี ตาเฒ่าชอบปกป้องคนรอบข้างของตัวเองเป็นอย่างมาก

ตอนนี้ตาเฒ่าปกป้องคุณหนูถัง เขาไม่บาดหมางกับคุณหนูถังก็ไม่เป็นปัญหาแล้ว

สำหรับเย่ซือเฉินเหรอ？

อย่างไรเสียก็ว่างอยู่ ในเมื่อมาแล้วก็ต้องทำอะไรบ้าง

หากตาเฒ่าสืบสาวขึ้นมาจริงๆ ถึงเวลาเขาก็บอกว่าเพื่อหยั่งเชิงความสามารถของเย่ซือเฉิน

“แต่ถ้าหากหัวหน้าน้อยเป็นปรปักษ์กับคุณชายสามเย่ แล้วคุณหนูถังโกรธจนมาคิดบัญชีกับหัวหน้าน้อยขึ้นมา จะทำยังไงครับ？”อะเฉียงนึกถึงความสัมพันธ์ของคุณหนูถังกับคุณชายสามเย่ รู้สึกว่าอาจเป็นอย่างนี้ได้

“งั้นก็ดีเลย ผมรอให้เธอมาหาผม”ทันใดนั้นแววตาหัวหน้าน้อยทอแสงสว่างเจิดจ้า น้ำเสียงมีความตื่นเต้นดีใจหลายส่วน

“หัวหน้าน้อยครับ คุณหนูถังไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปนะครับ อีกทั้งตอนนี้หัวหน้าปกป้องคุณหนูถังอย่างเห็นได้ชัด คุณแน่ใจหรือครับว่าถึงเวลาจะรับมือไหวครับ？”อะเฉียงร้อนใจแทนหัวหน้าน้อยของตัวเองจริงๆ ลำพังคุณหนูถังก็เก่งกาจมากแล้ว ที่สำคัญกว่าก็คือตอนนี้หัวหน้าปกป้องคุณหนูถังอย่างฉายชัด ละทิ้งหัวหน้าน้อย

หากหัวหน้าน้อยกับคุณหนูถังขัดแย้งกันจริงๆ ถึงเวลาหัวหน้าต้องช่วยคุณหนูถังอย่างแน่นอน ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ต้องสงสัยเลย

หัวหน้าน้อยอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณหนูถังก็เป็นได้ บวกกับการปกป้องจากหัวหน้า ถึงเวลานั้นหัวหน้าน้อยต้องเจอศึกหนักแน่

“รับมือไม่ไหว？”หัวหน้าน้อยยกคิ้วขึ้น“คนหรือเรื่องที่ทำให้มู่เฉิงอย่างผมรับมือไม่ไหวมีไม่มากนัก”

หัวหน้าน้อยพูดได้เผด็จการมาก อะเฉียงมองหัวหน้าน้อยด้วยแววตานับถือ เวลาหัวหน้าน้อยเอาจริงเอาจังขึ้นมาก็เก่งกาจมาก

“ดังนั้น ยิ่งรับมือไม่ไหว ผมก็ยิ่งต้องท้าทาย หากคุณหนูถังมีความสามารถที่จะตีผมให้ตายได้……งั้นผมตายก็ได้ ผมยินดี”ทว่าประโยคต่อมาของหัวหน้าน้อยกลับเปลี่ยนในชั่วพริบตา

มุมปากอะเฉียงกระตุก ไม่รู้ควรพูดเช่นไรไปชั่วขณะ

ภายในห้องวาดภาพของซ่างกวนหง

“หัวหน้าครับ หัวหน้าน้อยไปที่สมาคมประมูลหงเยว่ครับ”ผู้ดูแลจ้งมีแหล่งข่าวที่แม่นยำมาโดยตลอด ช่วงนี้คอยจับตามองหัวหน้าน้อยเป็นพิเศษ ดังนั้นจึงรู้ความเคลื่อนไหวของหัวหน้าน้อยเป็นอย่างดี

“เขาไปที่สมาคมประมูลหงเยว่？”ซ่างกวนหงหยุดวาดรูป“เขาไม่เคยสนใจของพวกนั้นนี่นา”