“เขาพิงตระกูลเย่ไงครับ”เห็นได้ชัดว่าถังจื่อโม่ไม่เต็มใจ เขาเอาตัวเองเปรียบเทียบกับเย่ซือเฉินเสมอมา เขาไม่อยากแพ้ให้กับเย่ซือเฉิน
ทว่าอันที่จริงในใจเขารู้ความสามารถของเย่ซือเฉินดี
“จื่อโม่สุดที่รัก ผมพูดไม่ตรงกับใจเลยนะ”ทำไมฉู่หลิงเอ๋อจะมองความคิดของถังจื่อโม่ไม่ออก“ผมสืบเรื่องคุณชายสามเย่มากมายดังนั้นน่าจะรู้ดีว่าบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปไม่ได้สำคัญอะไรกับคุณชายสามเย่เลย เกรงว่าคุณชายสามเย่ไม่เอาบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปไว้ในสายตา ที่คุณชายสามเย่มีอิทธิพลเป็นของตัวเอง เป็นเพราะความพยายามของเขาเองล้วนๆ”
“ผมสืบมามากมายก็น่าจะรู้ว่าเจ้าของสมาคมประมูลหงเยว่ไม่ธรรมดา ดังนั้นสมาคมประมูลหงเยว่ให้ปฏิบัติพิเศษกับคุณชายสามเย่ จึงไม่ได้เป็นเพราะบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป”ฉู่หลิงเอ๋อที่ปกติดูเป็นคนขี้เล่นบ้าบอ แต่หลายๆเรื่องเธอก็รู้แจ้งเห็นจริงจนทะลุปลอดโปร่ง
“ดังนั้น ที่คุณชายสามเย่ได้รับการปฏิบัติดีเป็นพิเศษไม่ใช่เพราะพึงบารมีของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป แต่เป็นความสามารถของคุณชายสามเย่เอง”รอยยิ้มบนใบหน้าฉู่หลิงเอ๋อจางหาย เปลี่ยนมาเป็นความเข้มขรึมที่หาได้ยากแทน
สาเหตุที่เธอพาจื่อโม่มาสมาคมประมูลหงเยว่วันนี้เพื่ออยากดูความคึกคัก แต่สิ่งสำคัญที่สุดคืออยากเห็นจื่อโม่กับเย่ซือเฉินนับพ่อนับลูกกัน
จื่อซีสุดที่รักทำความรู้จักกับเย่ซือเฉินแล้ว งั้นเรื่องนี้ก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังอีกต่อแล้ว
เธอดูออกว่าอันที่จริงจื่อโม่สุดที่รักก็อยากทำความรู้จักกับคุณชายสามเย่ เพียงจื่อโม่มีปมในใจที่ตัวเองสร้างขึ้นมา
ซึ่งปมนี้จำเป็นต้องให้จื่อโม่เป็นความคลายออกเอง ดังนั้นเธอก็อยากช่วยจื่อโม่คลายปมนี้ออกให้สำเร็จ
ดังนั้นเธอจึงปล่อยให้จื่อโม่สุดที่รักเข้าใจคุณชายสามเย่ผิดไม่ได้ ต้องให้คุณชายสามเย่มีภาพลักษณ์ที่ดีในสายตาจื่อโม่สุดที่รัก
หากเสียเวลานับพ่อนับลูกของพวกเขาทั้งสองคน งั้นเธอก็จะกลายเป็นคนบาป
ถังจื่อโม่ไม่ได้พูด แต่สีหน้าหดหู่ใจเมื่อสักครู่มลายหายไปแล้ว
“อันที่จริงจื่อโม่ที่รักไม่ต้องอิจฉาคุณชายสามเย่หรอกจ้ะ น้าเชื่อว่าอนาคตจื่อโม่ของพวกเราจะเก่งกว่าคุณชายสามเย่แน่นอน”ฉู่หลิงเอ๋อรู้ว่าสถานการณ์แบบนี้ต้องให้กำลังใจเด็กถึงจะถูก ปกติฉิงฉิงก็ทำอย่างนี้แหละ
เวทีประมูลสินค้า พิธีกรแนะนำรายละเอียดเสร็จและเริ่มการประมูลของแล้ว แต่เย่ซือเฉินไม่ได้ร่วมประมูลซื้อด้วย
“เอ๋?ทำไมคุณชายสามเย่ถึงไม่ประมูลล่ะ?”ฉู่หลิงเอ๋อกะพริบตาด้วยความสงสัย เธอมั่นใจในผลวิเคราะห์ของถังจื่อโม่ยิ่งนัก
“หรือผลวิเคราะห์ผิดไปแล้วครับ?”ถังจื่อโม่ก็รู้สึกสงสัยเล็กน้อย
“ไม่ใช่หรอกจ้ะ จื่อโม่สุดที่รักวิเคราะห์ไม่ผิดแน่จ้ะ ตอนนี้คุณชายสามเย่ไม่เคลื่อนไหว ไม่แสดงว่าเขาไม่ชอบเครื่องทองสัมฤทธิ์ตัวนี้ คุณชายสามเย่เป็นคนฉลาด ขนาดน้ายังดูออกเลย ดังนั้นคุณชายสามเย่ก็ต้องดูออก คุณชายสามเย่คงไม่อยากได้เครื่องทองสัมฤทธิ์ด้วยราคาที่ต่ำเกินไป”เวลานี้สมองของฉู่หลิงเอ๋อโปร่ง วิเคราะห์ได้อย่างแม่นยำมาก
“เขาไม่อยากติดค้างเจ้าของสมาคมประมูลหงเยว่ครั้งนี้เหรอครับ?”ถังจื่อโม่กะพริบตา ในสายตาเขาบางเรื่องยังซับซ้อนสำหรับเขาอยู่
“สมาคมประมูลหงเยว่อยากประจบคุณชายสามเย่ แต่คุณชายสามเย่ไม่ใช่จะประจบง่ายๆ?”ฉู่หลิงเอ๋อมองไปยังถังจื่อโม่ พลางกะพริบตาใส่เขา“รู้สึกว่าคุณชายสามเย่เก่งมากไหม?”
ฉู่หลิงเอ๋อไม่พลาดโอกาสในการผูกสัมพันธ์ระหว่างถังจื่อโม่กับเย่ซือเฉิน
“เขาเก่งอยู่แล้ว ผมรู้ตั้งนานแล้วครับ”ถังจื่อโม่เม้มปาก สำหรับความสามารถของเย่ซือเฉิน เขารู้ดีว่าเย่ซือเฉินเก่งกาจจริงๆ
ถึงเย่ซือเฉินจะเก่งกาจเพียงใด เขาก็ไม่ยอมทำความรู้จักกับเย่ซือเฉินง่ายๆเด็ดขาด
ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ต้องทำให้เย่ซือเฉินมานับพ่อนับลูกกับเขาเอง
แน่นอน การที่จะให้เย่ซือเฉินเป็นฝ่ายมานับเอง งั้นก็จำเป็นต้องให้เย่ซือเฉินสังเกตเห็นเขา ให้เย่ซือเฉินรู้ว่ามีเขาอยู่ในโลกคนหนึ่ง
ยังมีสิ่งสำคัญอีกจุดหนึ่งก็คือต้องให้เย่ซือเฉินรู้ว่าเขาก็เก่งไม่เบา!!
ฉู่หลิงเอ๋ออึ้ง ก่อนจะหัวเราะออกมา เห็นทีในใจจื่อโม่สุดที่รักนับคุณชายสามเย่เป็นพ่อแล้ว เพียงแต่จื่อโม่สุดที่รักกำลังงอนอยู่เฉยๆ
คนในห้องโถงร่วมประมวลหลายครั้ง ซึ่งเครื่องทองสัมฤทธิ์ชิ้นนี้ราคาอยู่ที่สองแสนกว่าหยวนแล้ว เงินสองแสนหยวนสำหรับเครื่องทองสัมฤทธิ์ชิ้นนี้ก็ถือว่าราคาสูงแล้ว
บัดนี้ห้องวีไอพีหมายเลขเก้าของเย่ซือเฉินมีเลขาหลิวกดกริ่งหนึ่งครั้ง
“ห้องวีไอพีหมายเลขเก้า คุณชายสามเย่เสนอราคาอยู่ที่สองแสนสามหมื่นหยวนครับ”พิธีกรเห็นเย่ซือเฉินเริ่มประมูลเสียทีพลันแอบโล่งอก แต่ในใจพิธีกรรู้ดีว่าเย่ซือเฉินใช้ราคานี้ประมูลซื้อเครื่องทองสัมฤทธิ์ชิ้นนี้ เขาก็ไม่ติดค้างน้ำใจกับสมาคมประมูลหงเยว่อย่างสิ้นเชิงแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
แอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพ1031-1049เป็นจื่อโม่จะเผยตัวกับพ่อ ท่อนนี้หายไป ไม่รู้จะไปตามเรื่องนี้ได้ที่ไหน ขอบคุณมากกกกกกกก...
ตอนหายไป 400 ตอนเลย จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 😓...