“คุณมาที่นี่ทำไม” ไม่นานมานี้หลังจากที่พวกเราแลกเปลี่ยนคำทักทาย
คิมซูโฮก็ถามขึ้นมาอย่างสงสัย
จินเซยอน ตอบสั้นๆว่า “เพราะฉันเห็นพวกนาย”
“…หา?”
“ฉันเห็นพวกนายแล้วฉันก็มา”
เธอพูดแล้วก็หันกลับมามองผมอีกครั้ง ผมยิ้มอย่างประหม่าและรู้สึกอึดอัดใจ
“ฮ่าฮ่าฮ่า….”
มันยากที่จะเชื่อว่าเธอเป็นแฟนคลับของฉันเพราะผมเคยใช้ข้อแก้ตัวแบบเดียวกันนี้มาก่อน แต่จินเซยอนเป็นคนที่นิสัยดี มันจะดูน่าเจ็บปวดถ้าไปเชื่อใจเธอ
จินเซยอน ถามทันทีว่า “งั้นพวกนาย 2 คนก็กำลังตามหาโอเอซิสสินะ”
“ใช่.”
“จริงอะ? อ่า งั้นก็ใช่แล้วละ”
คิมซูโฮ พูดออกตัวและมองที่ จินเซยอน อย่างสุภาพและให้เกียรติ
“อืม ถ้างั้น ฉันจะไปกับพวกคุณได้ไหม”
“เอ่อ….” ผมลังเล ผมรู้ว่าโอเอซิสอยู่ที่ไหนและผมตั้งใจจะแบ่งรางวัลกับคิมซูโฮ แต่ผมสงสัยว่าจะแบ่งยังไงกับ จินเซยอน
“ฉันไม่ต้องการรางวัล ฉันแค่อยากจะช่วยพวกนายในฐานะแฟนคลับ”
จินเซยอน พูดราวกับว่าเธออ่านใจของผมอยู่
“อ๊ะ งั้นเหรอพวกเราไม่มีปัญหาอะไรหรอก….”
ผมก็สบายใจ ผมพยักหน้าและกระโดดขึ้นบน ซันนูริ
“ไปหาโอเอซิสกันเถอะ”
– ฮี่ๆๆๆๆ
“ตามฉันมา.”
ผมวิ่งไปข้างหน้ากับ ซันนูริ จินเซยอน และ คิมซูโฮ ตามหลังมาใกล้ๆและพวกเราใช้เวลาประมาณ 30 นาทีไปยังโอเอซิส ผมออกนอกเส้นทางโดยตั้งใจแกล้งมองหาโอเอซิส
[ขอแสดงความยินดี! คุณเป็นคนแรกที่ค้นพบโอเอซิส รางวัลจะเพิ่มเป็น 2 เท่า!]
ทันใดนั้นมีสระน้ำขนาดยักษ์พุ่งขึ้นมาจากกลางทะเลทราย สระว่ายน้ำเป็นจุดกำเนิดของชีวิตที่นำพืชหลายชนิดขึ้นมาในทะเลทรายแห้งแล้งและมีความแข็งแก่รงเหมือนสัตว์ทะเลทรายซึ่งมันช่วยยืนยันว่าพวก
เรายืนอยู่หน้าโอเอซิสที่ไม่ใช่ภาพลวงตา
[50000 TP เป็นรางวัลสำหรับ ‘Extra7’ และผู้เล่นคนอื่นๆอีก 2 คน]
“จริงเหรอ? ฉันได้รับ 50000TP”
รางวัลถูกส่งออกไปทันทีและจินเซยอนหยิบตั๋วเงิน 5 ใบที่แต่ละอันมีมูลค่า 10,000TP ให้ผม
“ไม่เป็นไร เก็บไว้เถอะ รางวัลที่แท้จริงน่าจะเป็นอย่างอื่น….”
รางวัลนั้นไม่ใช่เป็นเพียง TP เท่านั้น ผมมีลางสังหรณ์แบบนั้น ผมสงสัยโอเอซิสตรงกลางไม่มีอะไรเลยมันน่าสงสัยมาก ผมเชื่อในโชคชะตา
ผมไม่สามารถกลับมือเปล่าได้
“ฮาจิน นายจะไปไหน”
“เงียบๆหน่อย”
ผมเข้าไปในโอเอซิสแล้วเอามือจุ่มน้ำ น้ำใสและเย็น แต่ตอนนี้ผมไม่มีเวลาสนุกกับมัน ผมเปิดใช้งาน [การสังเคราะห์ Lv.8]
[การสังเคราะห์] ตอนนี้ใกล้กับระดับสูงสุด (10) เริ่มค่อยๆดูดซับโอเอซิส พื้นผิวของโอเอซิสปริมาตรลดลงเมื่อเทียบกับความหนาแน่นที่เพิ่มขึ้น แต่พลังวิญญาณของผมหมดลงทันทีที่โอเอซิสลดเหลือครึ่งหนึ่งของขนาดดั้งเดิม ดังนั้นผมจึงเพิ่มพลังรอยสัก พลังเวทมนต์ของรอยสักสังเคราะห์โอเอซิสได้อย่างง่ายดายและดุดันมากกว่าพลังวิญญาณของผม
“ว้าว … .”
“ว้าว. นายน่าทึ่งมาก เฟนริล แปะ แปะ แปะ”
และในที่สุดด้วยเสียงเชียร์ของจินเซยอน หยดน้ำในโอเอซิสก็ถูกบีบอัดให้มีขนาดเท่าลูกฟุตบอล
“…เจอแล้ว”
ที่ด้านล่างของโอเอซิสซึ่งตอนนี้ว่างเปล่าเป็นแท่นบูชาและอยู่บนนั้นเป็นหีบสมบัติ ผมเข้าไปหาอย่างไม่ลังเลแล้วก็รู้ว่าหีบถูกล็อค แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับผม
คลิก –
ผมใส่ กุญแจลึกลับ ลงในนั้นแล้วบิด 180 องศาและหีบก็เปิดออกอย่าง ง่ายดาย ข้างในมีหนังสือและชุดเกราะหนึ่งชิ้น
[หนังสือทักษะระดับสุดยอด Lv.1 – ความเข้าใจที่สมบูรณ์ของ
พลังวิญญาณ]
[เกราะหนังแห่งอิมโฮเทป Lv.11]
*************************************************************************
[ปูซาน,เกาหลีใต้ – เขตแฮอุนแด]
ในขณะเดียวกัน แชนายอน ซื้อบ้านพักตากอากาศในปูซานด้วยเงินที่เธออดออมทั้งเงินเดือนจากกิลด์ เธอเลือกปูซานโดยไม่มีเหตุผลพิเศษ เพียงแค่เธอยังคงทุกข์ทรมานจากอาการปวดหัวในกรุงโซลและคิดว่าอาจจะดีขึ้นถ้าสภาพแวดล้อมรอบตัว แต่นั่นกลับกลายเป็นอะไรที่เกินความปรารถนา แม้แต่ในปูซานเธอก็ไม่ค่อยมีเวลาเพลิดเพลินไปกับสภาพแวดล้อมใหม่หรือดูแลตัวเอง
– นี่คือข้อมูลที่เกี่ยวข้อง
“… .”
นี้เป็นการสนทนาทางวิดีโอปกติที่เธอจะมีกับผู้ให้ข้อมูลของเธอ
ผู้ให้ข้อมูลที่ ยูยอนฮา เตรียมพร้อมให้เธอนั้นขยันเหลือเกิน พวกเขาจะส่งรายงานให้เธอ 2-3 ครั้งในแต่ละวันและ แชนายอน พยายามทำความเข้าใจกับข้อมูลใหม่ๆอยู่ตลอด
“นี่เป็นข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ ‘เหตุการณ์นั้น’ งั้นเหรอ?”
– ใช่.
แชนายอน มองเห็นใบหน้าของผู้ให้ข้อมูล แต่อีกฝ่ายไม่เห็นใบหน้าของ แชนายอน เธอเริ่มจากกองรายงานที่ คิมโฮซุป ส่งให้เธอ
“… .”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra