ผมขอความช่วยเหลือจาก จินเซยอน ในการช่วยเพื่อนเหลือของเธอ
สิ่งที่ผมมอบให้เธอเป็นเพียงส่วนหนึ่งของแผนนั้นคือ ม้วนกระดาษ
“…?”
จินเซยอน เอียงศีรษะของเธออย่างสงสัยอะไรคือ ม้วนกระดาษ ผมอธิบายสั้นๆ
“ฉันมี 5 ม้วนที่เชื่อมโยงถึงกัน เขียนบางสิ่งลงในนั้นด้วยพลังเวทมนต์และมันจะปรากฏต่อหน้าผู้อื่นเช่นกัน”
จินเซยอน เงยหน้าขึ้นและมองมาที่ผม ดวงตาของเธอเปล่งประกาย
“นายหาของแบบนี้มาได้ยังไง”
ไอเท็มทั้งหมดยกเว้นเครื่องแต่งกายและอุปกรณ์น่าจะถูกเอาออกไปเมื่อผู้เล่นเข้าสู่โคลอสเซียมเป็นครั้งแรก นอกจากนั้นผู้เล่นถูกแบนจากการใช้ Community และบริการระบบอื่นๆเมื่อพวกเขาเข้าสู่
หอคอยราชาปีศาจทำให้จำเป็นต้องกำหนดวิธีการสื่อสารกับผู้อื่นเมื่อพวกคุณอยู่ที่นี่
“ฉันสร้างมันขึ้นมาเอง”
“อะไรนะ…ขออีกที?”
ความสามารถพิเศษของผม [เวทมนต์ 4 ธาตุ] การทำม้วนกระดาษด้วยทักษะนี้เป็นเพียงเศษเค้กเท่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผมใช้พลังเวทย์ของรอยสัก
“เพื่อนของเธอน่าจะรู้จักพลังเวทมนต์ของเธอดี เธอต้องอธิบายแผนของพวกเราให้พวกเขาฟัง”
พลังเวทมนต์ทำงานเหมือนลายนิ้วมือ แผนคือให้จินเซยอนเขียนข้อความโดยใช้พลังเวทมนต์ของเธอซึ่งจะส่งไปยังสมาชิกคนอื่นๆ
เมื่อพวกเขาจำพลังเวทมนต์ของเธอได้แล้วมันก็ไม่ยากที่จะโน้มน้าวพวกเขา
“แต่สำหรับแผนนี้ พวกเราจะต้องส่ง ม้วนกระดาษ ให้พวกเขาก่อน”
“เธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น”
สปาร์ตันจะเป็นคนส่ง ม้วนกระดาษ ผมส่งม้วนกระดาษที่เหลือให้
สปาร์ตันที่อยู่ใต้เสื้อคลุมของผม มันส่งม้วนกระดาษให้ ไอลีน,
คิมซูโฮ และ อียองอา ตามลำดับ
“ฉันเข้าใจแล้ว มันเป็นสัตว์เลี้ยงของนายจริงๆด้วย”
“ไม่จำเป็นต้องคุยกัน เขียนข้อความของเธอลงไปก่อน”
“อินทรีของนาย หล่อมากจริงๆ”
สปาร์ตันแสดงท่าทางเขิยอายตามคำชมของจินเซยอน ผมเลยผลัก
สปาร์ตันลงไปในช่องว่างขนาดใหญ่ใต้เสื้อคลุมของผม
*************************************************************************
[กรุงโซล – หอคอยสมาคมฮีโร่]
ฝูงชนจำนวนมากรวมตัวกันที่สนามหน้าของสมาคมฮีโร่องค์กรระหว่างประเทศที่รับผิดชอบในการแต่งตั้งและจัดการฮีโร่ทั่วโลก
ฝูงชนที่เข้าร่วมงานวันนี้น่าประทับใจมาก มันประกอบไปด้วยฮีโร่และดาราผู้โด่งดัง,เจ้าหน้าที่สมาคม,หัวหน้ากลุ่มบริษัท,ผู้นำของกิลด์ ฯลฯ … แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคนที่มาที่นี่เพื่อ ‘แสดงความยินดี’ แต่ก็ยังคงความเป็นทางการและเคารพ ‘พิธีรับตำแห่นงฮีโร่ระดับปรามจารย์’ เป็นตอบรับความรู้สึกที่แท้จริง
“เฮ้ออออออออออ… .”
นี่เป็นพิธีรับตำแหน่งปรมจารย์คนแรกในรอบ 4 ปี ฮีโร่ที่จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งในครั้งนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหัวหน้ากิลด์
‘Essence of the Strait’ ซึ่งเป็นกิลด์ที่ทรงอิทธิพลที่สุดในทุกวันนี้
วันนี้เป็นวันที่ความฝันของพ่อเธอจะเป็นจริง แต่มันไม่เพียงพอที่จะทำให้ ยูยอนฮา รู้สึกดีใจเลยแม้แต่น้อย
“… .”
เธอไม่ลงจากรถลีมูซีนของเธอ เธอยังคงจ้องมอง smartwatch ของเธอ
เธอไม่ได้รับการตอบกลับจากคิมฮาจินมาเป็นเวลา 1 สัปดาห์แล้วและวิดีโอที่ถ่ายโดยโดรนก็ไม่สามารถชัดเจนได้มากไปกว่านี้
เธอเฝ้าดูวิดีโอหลายร้อยครั้งแล้วและตอนนี้ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับความจริง ชายในวิดีโอนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าคิมฮาจินและโดน ‘สัตว์ประหลาดรูปร่างมนุษย์” ที่เขาไล่ตามไป….เธอไม่กล้าคิดต่อได้แต่กัดฟันแน่น
“ทำไม….”
‘…เขาไปคนเดียวเหรอ?’ เธอบอกเขาหลายล้านครั้งแล้วว่าไม่ต้องทนทุกอย่างเอาไว้คนเดียวแล้วทำไม
ยูยอนฮา กำกำปั้นของเธอแน่น เธอเล่นวิดีโอบน smartwatch อีกครั้ง ที่มุมของหน้าจอมีคนอีกคนหนึ่งนอกเหนือจากคิมฮาจิน เนื่องจากกระโปรงหน้ารถเธอจึงไม่สามารถบอกได้ว่าคนนี้เป็นชายหรือหญิง
เธอยังไม่สามารถคิดอะไรเกี่ยวกับบุคคลลึกลับนี้ได้เลย
“อ่า … .”
ตอนนี้มันก็สายเกินไปที่จะรู้ว่าเป็นเขาหรือเธอ ยูยอนฮา ถอนหายใจด้วยความโศกเศร้า
ดิ้งๆๆๆๆๆๆ
ทันใดนั้น smartwatch ของเธอก็ดังขึ้น เรื่องนี้ทำให้เธอตกใจในระดับที่เธอรับโทรศัพท์โดยไม่ตรวจสอบว่าใครเป็นคนโทรใส
“ไง สวัสดี!”
– อาาาา~ ยอนฮา ~
เสียงที่อยู่อีกด้านของ smartwatch เป็นของแชนายอน
– เป็นฉันเอง แชนายอน เธอเป็นยังไงบ้าง ~
เสียงร่าเริงของ แชนายอน เหมือนดาบทิ่มแทงจิตใจของ ยูยอนฮา
ยูยอนฮาพูดอะไรไม่ออก เมื่อไม่มีคำตอบกลับมาจากเพื่อนของเธอ
แชนายอน เลือกที่จะพูดก่อน
– ฉันได้ยินมาว่าพ่อของเธอได้เลื่อนตำแหน่งให้เป็นฮีโร่ระดับปรมจารย์ฉันจะได้ยินข่าวนั้นตลอดเส้นทางไปเทือกเขาหิมาลัยเลยนะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra