The Novel’s Extra นิยาย บท 469
บทที่ 469 สาบาน (1)
กร๊อบ
โทจิ บีบแขนของเขาทำให้รอบๆตัว เฟนรีล เกิดแผ่นดินไหวและบดขยี้หลังของเฟนรีลจากนั้นโทจิก็โยนเฟนรีลทิ้งไป เฟนรีล กลิ้งไปจนกระทั่งเขากระแทกกำแพงอาคาร
“…ฉันแข็งแกร่งขึ้น”
โทจิยิ้มอย่างพึ่งพอใจ เขามุ่งความสนใจกลับไปสู่เป้าหมายดั้งเดิมของเขาการทำลายล้างของราชวงศ์
โกรกกกกกกก
แต่เสียงคำรามของสัตว์ต่างก็หยุดเขา โทจิหันกลับมาอย่างช้าๆ
คราวนี้เสือขนาดเท่าบ้านกำลังขวางทางของเขา
“นี่มันสวนสัตว์หรือไง…?”
ทันใดนั้นโทจิก็ตระหนักว่าเขาถูกล้อม เสือไม่ใช่สัตว์ขนาดใหญ่เพียง
ตัวเดียวที่เหลืออยู่ มีนกและม้าแปลกๆ ปรากฎขึ้นบนท้องฟ้าด้านบนและเขารู้สึกแปลกประหลาดอยู่ใต้ดิน แม้จะมีความรู้สึกที่น่าเบื่อในใจแต่โทจิก็รู้ว่าเขาไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่ดีนัก
…ซ่าาาาาาาาา
เฟนรีลยืนขึ้นอีกครั้ง แม้ว่ากระดูกของมันจะถูกบดขยี้และอวัยวะจะถูกทำลาย แต่ความสามารถของมันทำให้ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บทั้งหมดของมันได้อย่างรวดเร็ว
“…อะไรกัน.”
ความสับสนของโทจิเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
โบ๊ววววววววว…
ทันใดนั้นพลังเวทมนต์ก็ระเบิดขึ้นมาในอากาศอย่างไม่ทราบสาเหตุ
พลังเวทมนต์เป็นสื่อกลางในการเรียกสัตว์ลึกลับมาสู่อังกฤษ
“เต่า.”
โทจิพูดพึมพำในขณะที่เขาเห็นสัตว์ร้ายที่ถูกอัญเชิญออกมา เต่าสีดำที่เป็นผู้พิทักษ์ของทิศทั้ง 4 ปรากฏตัวเองอีกครั้ง ยืนอยู่ด้านหลังของมัน
ผู้อัญเชิญมันมาก็คือ จอมเวทระดับ 8 ดาว ชื่อ อาแฮอิน
อาแฮอิน มองดู โทจิ จากบนกระดองเต่า
“แกเป็นคนใหม่ใช่มั้ย” อาฮะอินพูด
โทจิมองข้ามไปมาระหว่างเต่ากับเด็กที่ยืนอยู่เหนือมัน เขาค่อยๆคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เขาต้องเจอ สัตว์ร้ายที่อยู่รอบตัวเขาก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
โฮกกกกกกกก!
โบ๊วววววววว!
เสือและหมาป่าพุ่งเข้าหาโทจิและหยุดแขนขาของเขาเอาไว้ นกยิงพลังเวทมนต์ใส่เขาจากบนท้องฟ้า
“…ฮิฮิ.”
อย่างไรก็ตามโทจิไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย เขาเปลี่ยนร่างของเขาเป็นทรายทำให้ลดความเสียหายจากการโจมตีลงอย่างสิ้นเชิง
“ไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความเจ็บปวด…งั้นเหรอ?”
แต่ในไม่ช้าโทจิก็ตระหนักว่าพลังเวทย์ของเขากำลังถูกดูดซับ ดวงตาของเขาเบิกกว้างขณะที่เงยหน้าขึ้นเพื่อค้นหาสิ่งที่ดูดพลังเวทย์มนตร์ของเขาออกไป ผีตัวเมีย 6 ตัวที่ลอยอยู่รอบๆเต่าคะนองและกำลังดูดซับพลังเวทย์ของโทจิ
อาแฮอินยิ้มกว้าง
“สำเร็จ การดูดซับพลังเวทมนต์เป็นพลังพิเศษของพวกเขา”
“…ไม่ให้ทำได้หรอก!”
โทจิ เหวี่ยงแขนของเขา แขนของเขากลายเป็นแส้พุ่งไปหาพวกวิญญาณทันที
เต่าคะนองสร้างบาเรียอย่างรวดเร็ว ในบรรดาผู้พิทักษ์ทั้ง 4 เต่าคะนองมีความเชี่ยวชาญในการป้องกันที่สุด
ตู้มมมม!
การโจมตีของโทจิไม่สามารถเจาะ [กระดอง] ของ เต่าคะนองได้เลย
อันที่จริงแล้ว อาแฮอิน ไม่เห็นกระดองเต่าถูกทำลายมาก่อน
ตู้มมมม! ตู้มมมม!
ถึงอย่างนั้นโทจิก็ยังคงโจมตีต่อไป มันส้รางความประหลาดใจให้กับ
อาแฮอิน รอยแตกเริ่มปรากฏบนกระดองเต่าคะนอง
“…หืม เจ้านี้น่าทึ่งมาก”
แต่ อาแฮอิน ยังไม่รู้สึกว่าถูกคุกคาม แม้เธอจะยอมรับความแข็งแกร่งและความดื้อรั้นของโทจิ แต่เธอก็รู้ว่าพลังเวทมนต์ของเขาถูกดูดออกไปมากแล้วขณะนี้
ตู้มมมม! ตู้มมมม! ตู้มมมม!
เมื่อโทจิโจมตีเต่าคะนองอย่างไม่หยุดหย่อนเขารู้สึกว่าเขาง่วงนอน สัญชาตญาณของเขาบอกให้เขาหนีและการที่เขาจะหนีนั้นเป็นเรื่องง่าย มาก เขาเพียงแค่ทำให้ร่างกายของเขากลายเป็นทรายและกระจายกันออกไป
อย่างไรก็ตามกรงแห่งพลังเวทมนต์ก็ปรากฏขึ้นรอบตัวเขา กับดักนี้ทำให้เขาไม่สามารถหนีไปไหนได้
“…อะไรกัน?”
โทจิ ตกใจ แม้ว่าเขาจะไม่มีความรู้เท่าไร แต่นี่ไม่ใช่พลังเวทมนต์คาถา แต่เป็นการ ‘เปลี่ยนแปลง’ ความเป็นจริง
ตู้มมมม!
โทจิทุบกำปั้นใส่กรง แต่กรงไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย
“นี่มันอะไรกัน?”
ตู้มมมม! ตู้มมมม!
กรงไม่ขยับเขยื่อนไม่ว่าจะโดนโจมตีกี่ครั้งก็ตาม แต่น่าแปลกที่การโจมตีจากนอกกรงสามารถเข้ามาได้ วิญญาณสาวยังคงดูดพลังเวทย์ของเขาต่อไป
ตู้มมมม! ตู้มมมม! ตู้มมมม!
“อย่าทำอะไรงี่เง่านักเลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra