The Novel’s Extra นิยาย บท 471
บทที่ 471 สาบาน (3)
แม้จะมีการปะทะกับอย่างไม่คาดคิดแต่ ยูยอนฮา ก็ได้เจอกับ แชจูชึล ตามที่วางแผนเอาไว้ เธอบรรลุเป้าหมายเริ่มต้นด้วยการโน้มน้าวจิตใจอย่างต่อเนื่อง แชจูชึล สัญญาว่าจะแนะนำ ยูยอนฮา กับ ‘โอ แจจิน’ ซึ่งเป็นสมาชิกของกลุ่ม 9 ดารา
ตอนนี้การพูดคุยของพวกเขาจบลงแล้ว ยูยอนฮา เดินกลับไปที่รถลีมูซีนของเธอ
“คุณรู้สึกโอเคไหม”
จินเซชาน เลขานุการของ ยูยอนฮา ถามเมื่อเธอเข้าไปมาในรถ
ยูยอนฮา ส่ายหัวของเธอ เธอรู้สึกเวียนหัวและรู้สึกคลื่นไส้เมื่อสัมผัสกับพลังเวทมนต์ของ แชจูชึล
“กลับบ้าน. ฉันอยากนอนแล้ว.”
“ได้เลย”
จินเซชาน เป็นเลขานุการที่มีความสามารถ เขาปรับอุณหภูมิภายในของรถลีมูซีนเป็นอุณหภูมิที่เหมาะสมและติดตั้งหินพลังเวทให้มันทำความสะอาดอากาศและจากนั้นปรับระดับเสียงของลำโพงเพื่อให้หัวหน้าของเขาได้ยินรายงานจากสมาชิกของกิลด์ บุบพาร่วงโรย
– จีน กิลด์ทั้ง 4 แห่งที่อยู่ในเซี่ยงไฮ้ถูกกำจัดอย่างสมบูรณ์
– ฝรั่งเศส ปารีสถูกปิดผนึก
– อังกฤษปราบปรามได้สำเร็จ
– แคนาดาเสียชีวิตอย่างกะทันหันบ่อยครั้ง มีพยานหลายคนรายงานการพบเห็นผี
ยูยอนฮา ฟังรายงานโดยที่เธอหลับตา ประเทศต่างๆถูกทำลายและพลเรือนถูกสังหาร แต่ยูยอนฮาไม่รู้สึกไม่เห็นใจเลนแม้แต่น้อย กลับกันเธอเริ่มคำนวณผลกำไรที่กิลด์ของเธอจะได้รับจากเหตุการณ์ในครั้งนี้
“…พวกเราถูกขอความช่วยเหลือมาหรือไม่”
“แน่นอน. ประเทศต่างๆได้ถามหาฮีโร่และยาของพวกเรา พวกเขาต้องการที่จะหารือเกี่ยวกับราคาในภายหลังและ…”
“ปฏิเสธคำขอฮีโร่ แต่บอกพวกเขาว่าพวกเราจะจัดหายาให้ ไปแจ้งให้กับ [Essence of Recovery] และ [Essence of Bravery] ได้เลย”
เมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์มันจะเป็นเรื่องโง่เขลาที่เธอจะส่งฮีโร่ของเธอไปสู้กับความตาย แต่ยานั้นไม่มีความเสี่ยง ‘Essence Pharmacy’ เพิ่งพัฒนายาใหม่สองรายการ เนื่องจากผู้บริโภคไม่เต็มใจที่จะซื้ออะไรใหม่ๆการจัดหายาฟรีให้ประเทศอื่นๆเป็นกลยุทธ์การตลาดที่ดี
“ส่งยาไปยัง 3 ประเทศโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย”
“รับทราบ”
ผู้ที่มีความต้องการยานั้นไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่จะเลือกมาก คนขอทานไม่สามารถเป็นผู้เลือกได้ นี่เป็นโอกาสของเธอในการปรับปรุงภาพลักษณ์ของ บริษัท และเพื่อส่งเสริมผลิตภัณฑ์ของเธอในเวลาเดียวกัน
“ตอนนี้ทิ้งฉันให้อยู่ตัวคนเดียวก่อนเถอะ”
ยูยอนฮา เอนหลังพิงเก้าอี้แล้วหลับตาลง
“รับทราบ”
จินเซชาน ขับรถอย่างระมัดระวังเพื่อให้หัวหน้าของเขาได้รับความสะดวกสบาย เขามองที่ ยูยอนฮา ผ่านกระจกมองหลัง
ยูยอนฮา ดูงดงามโดยเฉพาะตอนที่เธอหลับอยู่
เขาไม่สามารถระงับอารมณ์ที่ไม่อาจต้านทานได้ในหัวใจของเขา แม้ว่าเขาจะบอกตัวเองหลายพันครั้งว่าความรักของเขาไม่อาจเป็นจริงได้
แต่มันก็ไม่เคยจางหาย จินเซชาน พยายามรักษาความสงบ เขาพยายามโน้มน้าวจิตใจตัวเองว่าเขายังสามารถรักเธอได้โดยไม่ต้องให้เธอมารักเขาตอบ
– เราจะมอบเธอให้กับเจ้า
แต่ทำไมข้อเสนอจาก ออร์เดน ถึงรู้ถึงเรื่องนี้นะ?
“… .”
จินเซชาน จับมือรอบพวงมาลัยแน่นและต่อว่าความปรารถนาที่โง่เขลาของเขา
*************************************************************************
หลังจากที่ผมผปฏิญาณต่อ เฮย์เนค ผมก็มุ่งหน้าไปที่ [World of Wish]
แต่เดิมมันเรียกว่า Tower of Wish มันถูกเปลี่ยนชื่อหลังจาก คิมซูโฮ ทำลายเปลือกนอกของ หอคอย สโลแกนของมันก็เปลี่ยนจาก
‘หอคอยที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของมนุษยชาติ’ เป็น
‘โลกแห่งความปรารถนาของมนุษยชาติที่เป็นจริง’
ไม่ว่ายังไงผมก็กลับมาที่ชั้น 15 ในเรือของ Genkelope ผมมาที่นี่เพื่อปล่อยตัวผู้บริหารของ วิคเก็ช ตามที่ผมสัญญาไว้
“…คุณแน่ใจไหม?”
ที่ด้านหน้าของ [Genekelope Prison] สิ่งอำนวยความสะดวกที่โด่งดังที่สุดบนชั้นที่ 15 โฮเนอร์ ถามผมด้วยความกังวล ความกังวลของเขาเป็นพื้นฐานที่ดี ผมเห็นใจเขาเพราะเขาบอกผมว่าคนเหล่านั้นทำอะไรก่อนที่ตัวเองจะถูกขัง
“ไม่ต้องกังวล เข้าไปข้างในกันเถอะ.”
“… โอเค.”
ผมเข้าไปในคุกและแต่งตัวเหมือนดอกบัวดำ
“… หืม?”
สภาพเรือนจำนั้นดีอย่างน่าประหลาดใจ ห้องพักส่วนใหญ่มีเตียงและทีวีห้องน้ำแยกต่างหากและที่สำคัญที่สุดอาหารก็ดี
“สถานที่นี้ดีมาก”
“แต่ทุกคนก็ยังต้องการออกไป ผู้ต้องขังส่วนใหญ่เป็นผู้เล่น จาก
310 ใน 317 มันเป็นจำนวนที่ชัดเจน ชีวิตในคุกไม่ง่ายเลย….”
ผมฟังโฮเนอร์อธิบายขณะที่พวกเราไปที่คุก
อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเราเดินไปเรื่อยๆผมสังเกตเห็นว่าโถงทางเดินมืดลงและสิ่งอำนวยความสะดวกก็เริ่มแย่ลงอย่างรวดเร็ว
“นี่มัน.”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra