The Novel’s Extra นิยาย บท 482
บทที่ 482 เริ่มต้น (4)
แชนายอน ผลักการ์ดออกไป จินเซยอน ทำหน้ามุ่ยแล้วใส่การ์ดกลับเข้าไปในกระเป๋าของเธอ
“เธอจะเรียกใคร เธอบอกชื่อผู้เล่นของเขากับพวกเราได้ไหม”
จินเซยอนหรี่ดวงตาของเธอและมองไปที่แชนายอน ยีจินยูนจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง
แน่นอน ยีจิยูน รู้อยู่แล้วว่าใครที่ แชนายอน ต้องการที่จะเรียกมา ต้องเป็น คิมฮาจิน อย่างแน่นอน
“ในทางเทคนิคฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร…อ้า พวกคุณอาจจะรู้เขาเป็น
อาจารย์ของฉัน”
แชนายอน ล้างลำคอของเธอแล้วบอกชื่อออกมา
“ Extra7 …คุณเคยได้ยินชื่อเขาไหม”
“ อืม…ชื่อเขาฟังดูคุ้น ๆ ….”
จินเซยอน ขมวดคิ้วของเธอและคิด แชนายอน มุ่งความสนใจของเธอไปที่ จินเซยอน โดยหวังว่าจะได้คำตอบ เพราะยังไง จินเซยอน ก็เป็นถึง
ผู้ติดอันดับที่มีชื่อเสียงใน Tower of Wish จินเซยอน และ แชนายอน ไม่สนใจ ยีจิยูน เลยแม้แต่น้อย
แต่…….อย่างไรก็ตาม …
“… ?!”
ยีจิยูน พบคำตอบอย่างง่ายดาย เธอเจอคำใบ้ขนาดใหญ่ ชื่อเล่น ‘Extra7’ และสิ่งที่ คิมฮาจิน พูดกับเธออย่างลับๆเมื่อเขามาเพื่อรักษา
คำสาปแช่งของ แชนายอน
– บอกเธอว่า Extra7 มาช่วยเธอ
“ … อึก”
คำถามที่ค้างอยู่ในใจของเธอนับตั้งแต่วันนั้นก็มีตอบในที่สุด
‘นั่นคือสิ่งที่เขาหมายถึงสินะ Extra7 …’ ยีจินยุนกลืนน้ำลายอย่างหนัก
“ฮ่าฮ่าฮ่า ขอโทษที ฉันไม่แน่ใจ ฉันจะลองค้นหาดูนะ”
จินเซยอนเกาหัวเธอและหัวเราะ
“อ่า ไม่เป็นไรๆ เขาชอบรักษาความเป็นตัวตนของเขาไว้เป็นความลับ
ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจนัก”
แชนายอน โบกมือของเธอ
“… .”
ยีจินยูนจ้องมองพวกเธอด้วยรอยยิ้มก่อนออกจากค่ายทหาร
– เอ๊ะ ทำไมเธอไม่เรียกเขามาตอนนี้เลยล่ะ?
– เอ้? อ่าาาา ไม่เป็นไรๆ…ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันก็อยากอยู่ละนะ แต่พวกเรากำลังอยู่ในภารกิจลับสุดยอด
– ฉันล้อเล่นๆ แต่เธอจะพูดอะไรกับเขาถ้าเธอเจอเขา
– ไม่มีอะไรมาก. ฉันมีคำถาม 2-3 ข้อที่จะถามเขา แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือฉันอยากจะขอบคุณเขา เขาช่วยชีวิตฉันเอาไว้
ยีจิยูน มองเห็น ชินจงฮัก ที่เหมือนอยู่แอบฟัง แชนายอน และ จินเซยอน
*************************************************************************
[อังกฤษ, พระราชวังบักกิ้งแฮม]
เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นจากทางตะวันออกผู้ชมหลายคนรวมตัวกันรอบ ๆ
‘คุกลวงตา’ ที่ขังโทจิเอาไว้ นายกรัฐมนตรี รองรัฐมนตรี เลขานุการเจ้าหญิงเรเชล,ยูยอนฮา และ………ทุกคนยกเว้น แชจูชึล ในที่สุด
เฮย์เนค ก็ปรากฏตัวเพราะ เฮย์เนค ประกาศว่าเขาจะฆ่า โทจิ
“เฮ้ เด็กคนนั้นเป็นใคร? ทำไมเธอไม่ตอบฉัน”
ยูยอนฮา ผลักเรเชลที่ยืนอยู่ข้างเธอ แต่เรเชลยังคงหน้าหนาและตอบอย่างไร้ยางอาย
“เธอหมายถึงอะไร”
“…หมายถึงอะไร นั่นคือทั้งหมดที่เธออยากพูดเหรอ? เธอล้อเล่นใช่มั้ย”
“ฮะ?”
ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเรเชลทำให้ ยูยอนฮา ตกตะลึงมากยิ่งขึ้น
“ว้าว ดูสิเธอ…เธอจำไม่ได้เหรอ?”
อันที่จริงแล้วเรเชลไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะจัดการกับ ยูยอนฮา ได้เธอกำลังปวดหัวจาก ‘ซินยอฮวา’ ที่ทำรังในห้องนอนของเธอ
“คือออ…ฉันไม่แน่ใจว่าเธอหมายถึง….”
“ขอโทษนะ! เธอไม่อยากสร้างพันธมิตรเหรอ!”
“อาาา! ท่าน เฮย์เนค กำลังจะมาแล้ว!”
เรเชลรีบชี้ไปอีกทางอย่างรวดเร็ว
ต๊อก,ต๊อก
อย่างที่เธอพูด เฮย์เนค กำลังเข้าใกล้ฝูงชน ยูยอนฮา ตัดสินใจหยุดความสงสัยและวิ่งไปที่ เฮย์เนค
“คุณ เฮ…เฮย์เนคฉันชื่อยูยอนฮา เมื่อวานนี้ฉันแนะนำตัวเองกับคุณแล้ว วันนี้คุณรู้สึกยังไงบ้าง?”
ยูยอนฮา พูดภาษาเยอรมัน เฮย์เนค รู้สึกมีความสุขคิ้วของเขาขยับอย่างรวดเร็ว
“เธอคือลูกสาวของ ยูจินวอง สินะ ฉันสบายดี.ภาษาเยอรมันของเธอยอดเยี่ยมไปเลยนะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่ ฉันสนุกกับวัฒนธรรมเยอรมันมากเลยคะ”
“โอ้ เธอรู้เรื่องที่นั้นด้วยเหรอ?”
“ใช่คะ เบียร์เยอรมันดีที่สุดในโลกเลยละ”
“อืมมมมมมมมม~”
ยูยอนฮา แสดงออกถึงความสามารถด้านภาษาเยอรมันที่เธอพยายามเรียนรู้เมื่อคืนที่ผ่านมา เฮย์เนค พูดคุยกับเธอด้วยความพึงพอใจขณะที่เขาเดินไปที่คุกลวงตา
“ถึงเวลาทำธุระแล้ว แล้วค่อยคุยกันทีหลัง”
เฮย์เนค หยุดการสนทนาของพวกเขาเอาไว้
“คะ ขอบคุณมาก.”
เมื่อพอใจกับผลที่ได้รับ ยูยอนฮา ก็ถอยออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra