The Novel’s Extra นิยาย บท 500
บทที่ 500 สังคมแห่งมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ (2)
“นี่คือ ‘หมู่บ้านผู้ต่อต้าน’ เอลลิโอ้ เป็นคนที่พาพวกเรามาที่นี่”
จินเซยอนเริ่มอธิบาย เธอชี้ไปที่ชายผมบลอนด์ที่ยืนอยู่ข้างๆเธอ
“เอลลิโอ้ ได้โปรดแนะนำตัวเอง”
“ได้สิ.”
เอลลิโอ้ เป็นชายละตินที่หล่อเหลาและผิวขาว
“สวัสดี ฉันคือเอลลิโอฮีโร่ระดับสูงของสเปน ฉันเป็นผู้นำ ‘กลุ่มต่อต้านใต้ดิน’ ในสถานที่นี้ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบพวกคุณ คิมซูโฮ และ.”
เอลลิโอ้ มองขึ้นไปที่ ชอคจุนกยอง ความสูงของเขาสูงตระหง่านและใบหน้าที่ข่มขู่ทำให้เขาดูเหมือนเป็นทรราช
ชอคจุนกยอง พูดว่า “ฉันคือ ชอคจุนกยอง”
“…ขอโทษนะ? ชอคจุนกยอง เหรอ?”
ดวงตาของเอลลิโอเบิกกว้าง ชอคจุนกยอง ยิ้มเล็กน้อย
“ฮ่าฮ่าฮ่า นายรู้จักชื่อฉันใช่ไหม”
“……แน่นอนประวัติศาสตร์เกาหลีและประวัติศาสตร์ของวีรบุรุษเป็นวิชาบังคับ….”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่แล้ว! ฉันนี้ละ”
– อย่าตื่นเต้นมากไป นายคงไม่พูดเกี่ยวกับชีวิตในอดีตของนายใช่ไหม
ในขณะที่ ชอคจุนกยอง หัวเราะอย่างมีความสุข คิมฮาจิน ก็ทำให้เขาสงบลง ชอคจุนกยอง ขมวดคิ้วและปิดปาก
– นายควรเป็นผู้ฟังที่ดีนะ ฉันชอบมัน.
“…คุณจะว่าไงดี”
“นายกำลังพูดคุยกับดอกบัวดำใช่ไหมในตอนนี้?”
จินซาฮยอค สังเกตได้ง่ายๆว่ามีบางอย่างผิดปกติ ชอคจุนกยอง ตัวสั่นเล็กน้อย
“อะไรนะ? ดอกบัวดำ?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันรู้ว่าน่า ก็มันที่ไม่ยุติธรรมจะเดินทางไปมาคนเดียว”
ดวงตาของ แชนายอน เบิกกว้างและ จินซาฮยอค บ่นในใจเพราะ
จินซาฮยอค ยังจำการต่อสู้ 2 ต่อ 1 ที่เธอต้องอดทนอยู่นานได้
– พวกเขารู้เพราะนาย บ้าจริง
“ทำไมนี่เป็นความผิดของฉันได้ละ”
– ทำอะไรสักอย่าง
เมื่อมองดูทุกคน ชอคจุนกยอง ก็ถอนหายใจ
“ไอ้บ้า…ฉันจะพูดอะไรได้ในสถานการณ์แบบนี้”
*************************************************************************
…1 ชั่วโมงต่อมากลุ่มของ คิมซูโฮ และ ชอคจุนกยอง ก็นั่งลงที่ศาลาในหมู่บ้าน เอลลิโอ้ อธิบายว่าหมู่บ้านผู้ต่อต้านเกิดขึ้นได้อย่างไร
“ในตอนแรก พวกเราเชื่อว่าพวกเราเกิดที่นี่และไม่มีข้อสงสัยในการทำงานประจำวันของเรา แต่ คุณ ยูรัง ช่วยแก้การล้างสมองที่เราต้องทนทุกข์ทรมานให้”
“คุณ ยูรัง …นั่นคือมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่พวกเราเจอหรือเปล่า”
เอลลิโอพยักหน้าตามคำถามของคิมซูโฮ
“ใช่แล้ว คุณ ยูรัง ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้จัดการของร้านขายของชำแห่งนี้ เขาสนับสนุนมนุษย์อย่างมาก อันที่จริง…พวกเราไม่เรียกเขาว่าเป็นมอนสเตอร์ที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์แบบนี้เลย”
ในขณะนั้น ชอคจุนกยอง มองกลับไปที่ รูมิ อย่างลับๆซึ่งให้ความสนใจกับคำอธิบายของ เอลลิโอ้
“ด้วยความช่วยเหลือของ คุณ ยูรัง พวกเราสามารถช่วยคนจำนวนมากให้ฟื้นความทรงจำ แต่เนื่องจากต้องมีการฝึกฝนพลังเวทมนต์เพื่อใช้วิธีของ คุณ ยูรัง พวกเราจึงปลุกเฉพาะฮีโร่ระดับกลางหรือสูงกว่าเท่านั้น”
ในทางกลับกัน จินซาฮยอค มองไปรอบๆห้องโถงของหมู่บ้านและฟังเสียงเอลลิโอเพียงครึ่งเดียว เธอกำลังมองหาเบลล์ แต่เบลล์หายไปไหนไม่รู้
“…แล้วคุณสร้างหมู่บ้านนี้ได้ยังไง บ้านที่นี่ไม่ต่างจากอาคารบางแห่งในโซลเลย” คิมซูโฮถาม
เอลลิโอ้ พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
“นั่นเป็นคำถามที่ดี คุณเห็นแล้วว่าพวกเราใช้ ‘DP’ เพื่อสร้างเมืองนี้ กล่าวอีกนัยหนึ่งพวกเราได้รับความช่วยเหลือจากพ่อค้าปีศาจ”
“ …พ่อค้าปีศาจเหรอ?”
“ใช่มีดันเจี้ยนอยู่ใกล้ๆ ข้างในนั้นเป็นสัตว์อสูรที่ให้พวกเราสามารถหา DP ได้ ไม่ผิดหรอกที่จะบอกว่าหมู่บ้านนี้ถูกสร้างขึ้นโดยพ่อค้าปีศาจ เขาตกลงที่จะช่วยเราในการซื้อขายที่ไม่เกี่ยวข้องกับการหลบหนี”
จินซาฮยอค ถามว่า “คุณมีแผนอะไรตอนนี้”
“… .”
เอลลิโอ้ เงียบลง เขามองไปรอบๆห้องแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะตอบ
“เพื่อสังหารไทกริสหนึ่งในผู้ยิ่งใหญ่ทั้ง 4 คนของออร์เดน”
เสียงของ เอลลิโอ้ ดูหนักแน่น เหมือนกับที่คิมซูโฮกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง …
– กัปตัน! สัตว์อสูรกำลังอาละวาด!
เสียงดังมาจากข้างนอก ทุกคนที่ไม่ใช่จินซาฮยอค วิ่งออกไปทันที
“ดันเจี้ยนก็เป็นแบบนี้ ตามฉันมา!”
*************************************************************************
วันถัดไป 10 โมงเช้า
ผมก็ออกไป ลูพิตัน กับบอส หมู่บ้านของมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์และมนุษย์ที่คึกคักไปด้วยกิจกรรม อย่างไรก็ตามมนุษย์เป็นพวกเดียวที่ไม่ว่างงาน
จากสิ่งที่ผมค้นพบเมื่อวานนี้หมู่บ้านของ ออร์เดน มีโครงสร้างแบบลำดับชั้นที่ชัดเจน แม้แต่มนุษย์ก็ถูกแบ่งออกจากระดับที่ 1 ถึงระดับที่ 3 แน่นอนแม้แต่มนุษย์ที่มีระดับ 1 ก็ไม่สามารถเปรียบเทียบได้กับ
มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่มีระดับที่ 6 ได้
มอนสเตอร์ของมนุษย์ ลูพิตัน เป็น ‘ขุนนาง’ ซึ่งมีหน้าที่ดูแลมนุษย์และมนุษย์ก็คล้ายกับชาวนาหรือทาส
“มีร้านอาหารคาเฟ่และแม้แต่โบว์ลิ่ง”
“ถูกต้องน่าสนใจมากที่นี่”
มนุษย์ถูกมอบหมายให้ทำงานต่างๆ ทุกประเภท เก็บเกี่ยวพืชผลไม้ไม่ก็ดูแลเหมืองแร่ บางคนทำงานเป็นพ่อครัว บางคนขาย smartwatches ที่พัฒนาโดยมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์และอื่นๆ
ประชาชนที่ถูกล้างสมองอาศัยอยู่ในหมู่บ้านราวกับว่าเป็นธรรมชาติที่สมบูรณ์แบบ
“ฮาจิน ตัดสินใจเดี๋ยวนี้”
บอสชี้ไปที่ทางนั้น ขณะที่ผมหันมามอง ผมก็…ตกใจ! มอนสเตอร์รูปร่างคล้ายจระเข้กำลังตัดศีรษะมนุษย์
ตัดสินใจทันที
มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ได้รับมอบหมายบทบาทของ ‘ผู้ดูแลระเบียบ’ โดยลอร์ดผู้ปกครองหมู่บ้านสามารถส่งคำพิพากษาถึงมนุษย์ได้ทันที
การตัดสินที่ไม่น่าแปลกใจคือความตาย
“นี่เป็นสิ่งที่ฉันคาดหวังจากพวกเขา แต่ก็พึ่งได้เห็น”
“ฉันเห็นด้วย.”
ดิ้งๆๆๆ
ในขณะนั้นเจนก็ส่งข้อความมา
[ฮาจิน ฉันเก็บสะสม พรีเมียมได้แล้ว~ ฉันควรทำยังไงดี ~?]
เจนกำลังทำหน้าที่เป็นผู้บงการของ เครน และปลอมตัวเป็น เทนซูฮาร์ และใช้พรสรรว์ของเธอ สั่งให้คนรับใช้ของ เทนซูฮาร์ รวบรวมอัญมณีและแร่จากส่วนลึกของเหมือง
ผมตอบ.
[มาที่ ลูพิตัน]
เจน ต้องเห็นและสัมผัสทางกายภาพกับเป้าหมายเพื่อใช้ พรสวรรค์ปลอมตัวของเธอ เนื่องจาก ลูพิตัน มีมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ระดับสูงมากมายจึงเป็นโอกาสที่สมบูรณ์แบบสำหรับเธอที่จะปลอมตัวเป็น
มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่มีอำนาจสูงกว่า เทนซูฮาร์
[โอเค~ ฉันจะไปที่นั่นทันทีที่ฉันทำได้ ~]
“แล้วตอนนี้พวกเราจะทำอะไรครับ บอส? ”
เทนซูฮาร์ ถาม เขาเคยชินกับการเรียกผมว่าบอสก่อนที่ผมจะรู้ตัว
“ชอคจุนกยอง ต้องการฆ่าไทกริส แต่….”
ไทกริส สีหน้าของ เทนซูฮาร์ นั้นหดลงทันทีเมื่อได้ยินชื่อนี้
“ฆ่า ไทกรีส? งั้นเหรอ”
“ใช่ นายเคยเห็นเขามาก่อนไหม”
“มะ-ไม่ ไม่เลย เขาจะฆ่าฉัน ถ้าฉันทำแบบนั้น”
เทนซูฮาร์ ลิ้นพันกันอยู่ครู่หนึ่ง ผมเอามือใส่ในปากของเขาและแก้มัด
“อะ..คะ…คะ ขอบคุณ บอส”
จริงๆแล้วผมอยากรู้เกี่ยวกับไทกริส เขาทำให้เกิดความวุ่นวายในประเทศจีนและหนีมาได้ แม้ว่าข่าวลือจะบอกว่าเขาแข็งแกร่งกว่า
แชจูชึล…แต่ผมจะต้องพบเขาเป็นการส่วนตัวก่อนที่จะตัดสินใจใดๆ
“บอสขอจัดการกับหัวหน้าหมู่บ้านนี้ก่อนนะ”
“หัวหน้าหมู่บ้าน?”
“ใช่ พวกเราจะครอบครองเมืองนี้เหมือนที่เราทำใน เครน”
นี่คือเหตุผลที่ผมเรียกเจนมา พรสวรรค์ของเธอนั้นสมบูรณ์แบบสำหรับชัยชนะโดยปราศจากการนองเลือด
“เฮ้ย เทนซูฮาร์”
“ครับบอส?”
“นายรู้จัก เพร์รอน หรือเปล่า?”
“เอ่อ … .”
เทนซูฮาร์ ลังเล
ผมรออย่างอดทนในตอนแรก แต่ผมขมวดคิ้วเริ่มรำคาญ
“แกไม่อยากพูดเหรอ?”
“ ปะ…เปล่า พะ…พวกเรา…พวกเรามีความสัมพันธ์ที่ดี”
“ความสัมพันธ์ที่ดี? อะไรละนั่น?’
เทนซูฮาร์ เกาหัวของเขาและพึมพำในความอับอาย
“ก็ ในหมู่มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ เพร์รอน เป็นรุ่นน้องของผมและเขาก็เรียกผมว่ารุ่นพี่”
“”…อะไรนะ?””
บอสและผมต่างก็พูดไม่ออก
“ก็..แม้จะแตกต่างทางพันธุกรรมแต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะ ถึงแม้ ว่าผมจะเป็นอันดับ 1 ในภาคทฤษฎีจากการทดสอบในโรงเรียนแต่
เพร์รอน นั้นมีต้นกำเนิดเป็นมอนสเตอร์หิมะในตำนานไม่นานเขาก็แข็งแกร่ง”
ดูเหมือนว่าเท็นซูฮาร์จะรู้สึกอับอายที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาแซงหน้า แต่พวกเราไม่สนใจเลย มีสิ่งหนึ่งที่เขาบอกช่วยดึงดูดความสนใจของพวกเราได้
“นายหมายถึงอะไรที่เรียกว่าโรงเรียนนะ”
มันเป็นคำว่า ‘โรงเรียนมนุษย์สายพันธุ์ใหม่’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra