The Novel’s Extra นิยาย บท 525
บทที่ 525 หลังจบสงคราม (1)
กลิ่นที่คุ้นเคยพัดผ่านอากาศ พลังแห่งเวทมนต์นี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่บอสไม่สามารถลืมได้
บอสวิ่งไปตามทิศทางของกลิ่นเธอรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้แต่เธอก็วิ่งไปแล้ว กลิ่นแรงขึ้นขณะที่เธอเข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆและหัวใจของเธอก็เริ่มเต้นแรง
หลังจากทำงานอย่างบ้าคลั่งมาระยะหนึ่งเธอก็หยุดที่จุดหนึ่ง เจนวิ่งมาหยุดข้างๆเธอ ผู้หญิง 2 คนมองไปข้างหน้าอย่างงุนงง
ชายยืนอยู่บนห้องบัลลังก์ที่พังทลาย เขานั่งเงียบๆอยู่บนซากปรักหักพังดูเหมือนเขาจะรอใครซักคนมาถึง
“… !”
ดวงตาของบอสเบิกกว้างเมื่อเธอมองไปที่ชายคนนั้น แม้ว่าเขาจะหันหลังให้เธอ แต่แผ่นหลังของเขาดูคุ้นเคยเป็นอย่างดี เธอแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เธอเห็นเธอมองไปที่เจน ความจริงที่ว่าเจนยืนอยู่ข้างๆเธอนั่นหมายความว่าชายข้างหน้าไม่ใช่เจนปลอมตัว
แต่ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นภาพมายาเธอถามตัวเองว่าเธอฝันหรือเปล่า ผู้ชายคนนั้นน่าจะตายไปแล้ว หรือว่าเป็นแค่คนที่ดูเหมือนเขางั้นเหรอ?
เฟี้ยววววว
ลมกระโชกแรงพัดผมของชายผู้นั้นขึ้น ใบหน้าของเขาถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์และบอสก็พูดไม่ออก
“… อ่า.”
เธอส่งเสียงร้องออกมาโดยไม่รู้ตัว ชายที่นั่งอยู่บนซากปรักหักพัง……
เขาเงยหน้าขึ้นแล้วค่อยๆหมุนไปรอบๆบอสตรวจสอบรูปร่างหน้าตาของเขาอย่างระมัดระวัง เมื่อเส้นผมของชายลอยขึ้นไปในอากาศใบหน้าของเขาก็ปรากฏออกมาเต็มๆ
อดีตหัวหน้าของ Chameleon Troupe มันเป็นใบหน้าของยี่ยองจุนชายที่เหมือนเป็นพ่อของเธอ
*************************************************************************
ร่างกายของฉันจมลงสู่มหาสมุทรที่ลึกล้ำ ฉันไม่สามารถลืมตาขึ้นมาได้แม้แต่หายใจก็ไม่ได้ แต่ฉันชินกับความเจ็บปวดแบบนี้แล้วตราบใดที่ฉันอดทนฉันรู้ว่าภาพลวงตานี้จะหายไปในไม่ช้า
“…แชนายอน”
เสียงไหลผ่านผิวน้ำ เสียงก้องกังวานกลายเป็นปีศาจและกลืนกินฉันเข้าไป ปีศาจกลายเป็นแม่ของฉันและจากนั้นพี่ชายของฉันก็เข้ามาจิตใจของฉันเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความเศร้าโศก
“…แชนายอน!”
เสียงดังขึ้นจนทำให้หัวใจของสั่นไหว ฉันหายใจไม่ออกมันเหมือนมีคนมาบีบคอ หัวใจของฉันสั่นเทา
ทำไมฉันต้องเป็นคนเดียวเท่านั้นที่จะรู้สึกเจ็บปวดเช่นนี้? ทำไมฉันต้องเสียคนที่ฉันรักไปเสมอ
ไม่!
ความเจ็บปวดที่ลุกโชติช่วงก็เกิดขึ้นในจิตใจของ แชนายอน
“…เฮือก!”
ดวงตาของเธอเปิดออก เธอไอออกมา ใบหน้าของชินจงฮักและยุนซึงอาอยู่ตรงหน้าเธอ
“อุว้ายยยย!”
“เฮ้ยยย!” “กรี้ดดดดดดด! ‘
แชนายอน กรีดร้องด้วยความตกใจทำให้ ชินจงฮัก และ ยุนซึงอา ส่งเสียงร้องออกมา แชนายอน ผลักทั้ง 2 ออกไปแล้วลุกขึ้นมา
“แฮกๆ….”
เธอกำหน้าอกและหายใจเข้าลึกๆ หลายครั้ง
“แฮกๆ…แฮกๆ”
อาจเป็นเพราะพลังเวทมนต์ของออร์เดนทำให้อาการฝันร้ายของเธอแย่ลงกว่าเดิม
“เธอโอเคไหม?” ยุนซึงอาเข้าหาเธอแล้วลูบหลังของเธอ
แชนายอน พยักหน้าเธอแล้วถามว่า “…ฉันไม่เป็นไร สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง”
“ส่วนใหญ่เรียบร้อยแล้ว” ชินจงฮักตอบ เขามองไปรอบๆพร้อมหอกผู้พิชิต ที่วางอยู่บนไหล่ของเขา “พลังเวทมนต์ของ ออร์เดน หายไปอย่าง
ไร้ร่องรอยและฮีโร่ระดับปรมจารย์ก็จัดการมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ด้วยความช่วยเหลือจากเรือรบ Genkelope”
“…ทุกอย่างจบลงแล้วสินะ”
“ไม่” ยุนซึงอาห์ตอบ “ยังมีหมู่บ้านมอนสเตอร์หลายแห่งในแอฟริกาและผู้คนที่ถูกล้างสมองมากมาย พวกเราเพิ่งเริ่มต้น”
“อ่า…” แชนายอน เกาหลังคอของเธอแล้วมองไปรอบๆวังของ ออร์เดน พังทลายลงอย่างสมบูรณ์เผยให้เห็นป่าอันกว้างใหญ่ของแอฟริกา ฮีโร่กำลังนั่งหรือนอนอยู่บนพื้นดินในขณะที่ตัวแทนจากเรือรบ Genkelope เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อช่วยและรักษาฮีโร่ที่บาดเจ็บ
“…อ่า ตาแก่ เฮย์เนค อยู่ไหน”
ทันใดนั้นเธอก็จำเฮย์เนคได้ซึ่งเป็นหัวใจของการระเบิดพลังเวทมนต์
“… .”
ใบหน้าของยุนซึงอากลายเป็นน่ากลัว จิตใจของ แชนายอน จมดิ้งลงไปทันที
“อะ-อะไร? เกิดอะไรขึ้น?”
“ก็….”
ยุนซึงอาชี้ไปทางขวาโดยไม่ได้อธิบายอะไร ตรงกลางของถิ่นทุรกันดารที่นิ้วของเธอชี้ไปมีคนที่แข็งเหมือนรูปปั้นยืนอยู่จิตใจของ แชนายอน
ดิ่งลงไปทันที เกราะสีเงินของชายคนนั้นส่องสว่างอย่างสวยงาม
มันเป็นจุดจบของ 9 ดาราที่ร่างกายเปลี่ยนเป็นเหล็กกล้าอย่างสมบูรณ์ …
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra