The Novel’s Extra นิยาย บท 528
บทที่ 528 หลังจบสงคราม (4)
[ผู้ดูแลระบบกำลังเข้าสู่ห้องแชทผ่านสิทธิ์ผู้ดูแลระบบ]
[รหัส: 1231]
สัญญาณรบกวนของผู้ดูแลระบบ ทันใดนั้นโฮโลแกรมที่แตกต่างกันก็ปรากฏขึ้นในห้องโดยสาร
ฮืมมมมมม ว่าแล้วต้องเป็นพวกเธอ 2 คน
“ …อะไรนะ”
หัวใจของผมสั่นไหวแปลกๆ ผู้ดูแลระบบที่เข้ามาแทรกการสนทนานั้นไม่ใช่ใครนอกจาก ‘ยูยอนฮา’ ยูยอนฮา มอง อีเวนเดล จากนั้นก็ เรเชล จากนั้นก็ผม ผมรีบยิ้มออกมาทันที
เด็กคนนั้นเป็นใคร?
ยูยอนฮา ชี้ไปที่ อีเวนเดล
“หะ-หือ? เธอหมายถึงอะไร”
ผมซ่อน อีเวนเดล ไว้ข้างหลังผมอย่างรวดเร็ว แต่ ยูยอนฮา ขมวดคิ้วเหมือนปีศาจ
ฉันได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างจากเรเชลแล้ว
“อะไรนะ?” ผมหันไปหาเรเชล
เรเชลพยักหน้าด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น
ใช่สิ ฉันสัญญาว่าจะเป็นผู้อุปถัมภ์ของ อีเวนเดล ด้วยคน ฉันทิ้งข้อความให้นายแต่นายไม่อ่าน…ฉันเดาว่านายไม่เห็นมัน
ยูยอนฮา ยิ้มกว้างและยื่นมือออกไปหา อีเวนเดล
ไง ยินดีที่ได้เจอเธอนะ
“อ๊ะ สวัสดี….”
แม้ว่าจะขี้อายนิดหน่อยแต่ อีเวนเดล ก็ตอบอย่างสุภาพ
ฮืมมม… หญิงสาวน่ารัก.
“เธอเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง?”
ยูยอนฮา พับแขนของเธอด้วยท่าทางผึ่งผาย
– บริษัท ของฉันสร้างแอปนี้ขึ้นมาไง ที่สำคัญกว่านั้น….
ติ้งๆๆๆๆ— ยูยอนฮา เริ่มพิมพ์บนแป้นพิมพ์ เธอพยายามส่งข้อความส่วนตัวถึงผม
[นายเป็นคนที่ขอให้ยูจินฮยอกทำการตรวจสอบยี่ยอนจินใช่ไหม?]
“… !”
ผมสะดุ้งและมองไปที่ ยูยอนฮา เธอดูเหมือนจะเชื่อว่าเป็นผม ผมไม่สามารถพูดอะไรได้เลยเมื่อมาถึงจุดนี้ผมรู้ว่าเธอไม่เชื่อผมแม้ว่าผมจะบอกว่ามันไม่ใช่ผม
“อะแฮ่ม”
ผมปล่อยเสียงไอแห้งๆและพยักหน้าเบาๆ
[ฉันรู้ว่าเป็นนาย พวกเรากำลังทำทุกอย่างเพื่อสอบสวนเรื่องยี่ยอนจุนตอนนี้ทั้งหมดดูเหมือนจะง่ายดาย แต่ทำไมนายถึงสืบเรื่องคนตาย]
แน่นอนว่า เธอเองก็คิดว่ายี่ยอนจุนตายไปแล้วผมส่งข้อความส่วนตัวถึง ยูยอนฮา
[มีข่าวลือว่าเขามีชีวิตอยู่]
จริงเหรอ?
ยูยอนฮา ขมวดคิ้วทันที
[โอ้ ถ้างั้น….]
เธอยังพูดไม่จบประโยค แต่ผมรู้ว่าเธอกำลังถามเกี่ยวกับอุบัติการณ์
ควังโอ
[ใช่แล้ว ยียองจิน เป็นหัวหน้า Chameleon Troupe ในช่วงอุบัติการณ์
ควังโอโอ้ ย้อนกลับไปตอนนั้น Chameleon Troupe โหดร้ายไร้มนุษยธรรมกว่าตอนนี้มาก]
[…ฉันเข้าใจแล้ว]
ยูยอนฮา แสดงท่าทางที่ค่อนข้างโศกเศร้าออกมา
[ฉันเข้าใจว่าทำไมนายถึงต้องการจับตัวเขา]
ดิ้งงๆๆๆๆๆ
เธอพิมพ์ต่อ
[…ฉันเข้าใจแล้ว แต่อย่าทำคนเดียว ฉันรู้ว่านายไม่พอใจพวก Chameleon Troupe มากนัก แต่…สัญญากับฉันว่าคุณจะไปกับฉันในครั้งนี้]
ความเสียใจ ความมุ่งมั่น ความอยากแก้ไขปัญหา…อารมณ์ทั้งหมดนั้นฝังอยู่ในใบหน้าของ ยูยอนฮา
[เอาน่า ฉันเชื่อใจเธอ]
ผมตอบด้วยรอยยิ้มจางๆอย่างไรก็ตามเรเชลซึ่งถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวก็หรี่ตาแคบลง
– …พวกคุณ 2 คนกำลังทำอะไรอยู่?
– …ไม่ต้องสนใจ เรื่องนี้ไม่สำคัญมาก
ยูยอนฮา โบกมือให้เรเชลราวกับกำลังไล่อะไรบ้างอย่าง เรเชลกัดฟันแน่นด้วยความละอาย ความมุ่งมั่นที่จะแก้แค้นของเธอปรากฏจากนั้นเธอก็ปรับการตั้งค่าบางอย่างโดยลดขนาดโฮโลแกรมของ ยูยอนฮา ลง
– อะไรกัน เธอกำลังทำอะไร? ฉันกำลังคุยอยู่นนะ?
– ไม่ ฉันเป็นคนที่โทรหา ฮาจิน คุณคือผู้บุกรุก คุณยอนฮา
– อะไรนะ? เธอล้อฉันเล่นใช่มั้ย! …อะ-
ทันใดนั้นเสียงของ ยูยอนฮา ก็กลายเป็นเสียงแหลมสูง เรเชลไม่เพียง แต่เปลี่ยนขนาดของ ยูยอนฮา แต่ยังรวมถึงเสียงของเธอด้วย….
– เธอคิดว่าเธอกำลังทำอะไร เปลี่ยนฉันกลับได้แล้ว! พวกเราไม่ได้สร้างคุณสมบัตินี้เพื่อให้เธอมาทำแบบนี้!
– ฮ่าฮ่า คุณน่ารักมากเวลาคุณตัวเล็ก คุณยอนฮา คุณอยากได้หูกระต่ายด้วยมั้ย?
เรเชลแตะที่หน้าจอ 2 ครั้ง จมูกของ ยูยอนฮา กลายเป็นสีแดงและมี
หูกระต่ายคู่หนึ่งโผล่ขึ้นมาบนหัวของเธอ
– เฮ้! เธอบ้าไปแล้วเหรอ?!
ยูยอนฮา ไม่ใช่คนประเภทที่ยอมคนเธอใช้สิทธิ์ผู้ดูแลระบบเพื่อทำให้ เรเชล ตัวเล็กกว่า อีเวนเดล
– อา นี่มันอะไรกัน? เปลี่ยนฉันกลับนะ!
– เธอเริ่มต้นก่อนเองนะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra