พวกเราเทเลพอร์ตมาถึงที่’ไทนิส’เมืองท่าเล็กๆในสาธารณรัฐลีโอเรส ชิมูริน นำทางพวกเราไปสู่ห้องทดลองของเธอ
ห้องทดลองของ ชิมูริน ตั้งอยู่ใกล้กับชายฝั่งด้านนอกห้องทดลองดูเหมือนจะเป็นคฤหาสน์ขนาดใหญ่เหมือนบ้านพักตากอากาศที่เป็นของเศรษฐี คฤหาสน์แห่งนี้ตั้งอยู่ใกล้กับทะเลเสียงสายลมจากทะเลพัดผ่านหูของผม
“ทางนี้.”
ชิมูริน ปิดการใช้งานเวทมนต์รักษาความปลอดภัยง่ายๆและเปิดประตู พวกเราค่อยๆเข้าสู่การประชุมเชิงปฏิบัติการ ด้านในของเวิร์คช็อปนั้นดูแฟนซีไม่เหมือนภายนอก
“นี่คือที่ที่ๆคุณเคยอยู่หลายปีสินะ…ในใจกลางเมือง…?” ฮาริน พึมพำ
ชิมูริน ตอบด้วยเสียงหัวเราะ “เพียงเพราะฉันเป็นจอมเวทไม่ได้หมายความว่าผมต้องอยู่โดดเดี่ยว ผมไป มิริเน่ เมื่อผมต้องนั่งสมาธิหรือรวบรวมวัสดุเพื่อการวิจัยเท่านั้น”
ชิมูรินยกเลิกการเปลี่ยนแปลงของเธอ เพราะเธอไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเวลานานเธอสกปรกและคลุมด้วยดิน ใช้เวลาเพียง 3 วินาทีในการทำความสะอาดอีกครั้งอย่างไรก็ตามด้วยเวทมนตร์ ‘ทำความสะอาด’ ที่เรียบง่าย
“พวกคุณคงเหนื่อยจากการปีนเขากันมา เลือกห้องพักที่พวกคุณต้องการและไปพักผ่อนได้เลย อ้อ พวกคุณจะออกไปสำรวจเมืองได้ถ้าต้องการยกเว้นนาย”
ชิมูริน ชี้มาที่ผม
“ฮาจิน นายจะต้องตามฉันไปที่ชั้นใต้ดิน”
บอสขมวดคิ้วอยู่ข้างๆผม แต่ผมก็พยักหน้า
“ฮาจิน ฉันไม่รู้สึกถึงความเกลียดชังใดๆแต่ต้องระวังมันยากที่จะรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่”
“ใช่ ผมสบายดี ไปพักผ่อนเถอะบอส”
“……………”
ผมปัดความกังวลของบอสพร้อมรอยยิ้มตาม ชิมูริน ลงไปที่ชั้นใต้ดิน
ชั้นใต้ดินของคฤหาสน์ดูเหมือนเวิร์กช็อปทั่วไป มีดวงเวทย์อยู่ทุกที่รวมถึงบนโต๊ะของเธอก็มีภูเขาม้วนกระดาษและต้นไม้แปลกๆกำลังเติบโตอยู่ตรงมุมห้อง
“นี่คือสิ่งที่เธอศึกษาเกี่ยวกับการเดินทางข้ามมิติงั้นเหรอ” ผมถามอย่างสบายๆ”
ชิมูรินหยุดอยู่ตรงกลางของห้องทดลองและหันไปรอบๆ เธอทำหน้านิ่วคิ้วขมวดสายตาของเธอแหลมคมชัดเหมือนใบมีด
“เฮ้ย.”
“…ครับ?”
เสียงของเธอดูหนักๆ ผมรู้สึกแปลกๆกับออร่าของเธอ
ชิมูรินพูดออกมา “ฉันไม่สนใจว่านายจะรู้สึกยังไงกับงานวิจัยของฉันแต่ว่าฉันต้องพยายามอย่างหนักเพื่อมัน”
ทันใดนั้นพลังเวทย์ก็ไหลออกจากร่าง ชิมูริน
“พลังเวทมนต์แปลกๆของนายนั้นไม่ใช่ข้อพิสูจน์ว่านายมาจากอีกมิติหนึ่ง ทุกคนสามารถสร้างภาพลวงตาด้วยพลังเวทมนต์ได้”
พลังเวทมนต์อันมหาศาลของเธอผลักผมไปอย่างแรง มันเป็นความกดดันที่ทำให้กระดูกแตกหัก ลมหายใจเริ่มหนักขึ้นและผมรู้สึกว่าอวัยวะของผมถูกบิดอยู่ภายในตัวผมเอง
“เหตุผลที่ฉันยังสนใจนายอยู่ก็คือสิ่งนี้”
แต่ในวินาทีต่อมาความกดดันก็หายไปและผมก็ล้มลงไปกองกับพื้น
“…เพราะพลังเวทมนต์ของนายอยู่ใกล้กับ ‘ความจริง’”
ผมเงยหน้าขึ้นมอง ชิมูริน ชิมูริน จ้องมองผม
“พลังเวทมนต์บริสุทธิ์ไหลผ่านรอยสักแปลกๆบนแขนของนาย…”
สายตาของเธอเดินทางไปที่แขนขวาของฉัน พลังเวทมนต์ของ ชิมูริน ทำให้เสื้อผ้าของผมขาดและรอยสักก็มองเห็นได้อย่างสมบูรณ์
ชิมูริน กล่าวต่อไปว่า “เป็นของจริงแหล่งกำเนิดพลัง…พลังเวทย์ของนายนั้นบรรจุในนั้น นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันคิดว่าพลังเวทมนต์ของนายอาจเป็นกุญแจสำคัญในเวทมนต์อันยิ่งใหญ่ของฉัน”
ขณะที่เธอพูดจบ ชิมูริน ก็เปิดไฟในห้องทดลอง ภายใต้แสงไฟสว่างจ้าผมเห็นบันไดทอดตัวลึกลงไปใต้ชั้นใต้ดิน ชิมูริน เริ่มเดินลงไปที่บันไดเหล่านั้น
ผมถามเธอ “…ฉันควรไปกับเธอไหม”
“ไม่”
ชิมูริน หยุดและมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
“นายอยู่ท่ามกลางเวทมนต์ของฉันแล้ว พักผ่อนและฉันจะเรียกนายเมื่อฉันพร้อม….”
หลังจากจบคำพูดที่น่าขนลุก ชิมูริน ยังคงก้าวต่อไป ตอนนั้นเองที่มีหน้าต่างระบบจำนวนมากปิดกั้นมุมมองของผม
[คุณได้ทำเควสต์ระดับสูงแล้ว]นอกเหนือจากข้อความแจ้งให้ผมทราบถึงความสำเร็จของเควสต์แล้วผมยังได้รับอุปกรณ์ทั้งหมดในครั้งเดียว [เอเธอร์], [Desert Eagle] แม้แต่ชุด [ชุดดอกบัวดำ] ที่สมบูรณ์พร้อมด้วยกล่องกระสุนของผมรวมถึงกระสุนสังหารเทพเจ้า
“ฉันคิดถึงพวกแกมากเลยนะ….”
คำพูดแสดงความดีใจที่ผมรู้สึกออกมาในขณะนี้
‘ยินดีต้อนรับกลับบ้านเพื่อนรักของฉัน….’
ท้องฟ้ายามบ่ายแก่ๆสว่างไสวไปด้วยแสงสีแดงของพระอาทิตย์ตกดิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra