The Novel’s Extra นิยาย บท 608

สรุปบท บทที่ 608 งานเลี้ยงครั้งสุดท้าย (3): The Novel’s Extra

บทที่ 608 งานเลี้ยงครั้งสุดท้าย (3) – ตอนที่ต้องอ่านของ The Novel’s Extra

ตอนนี้ของ The Novel’s Extra โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายActionทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 608 งานเลี้ยงครั้งสุดท้าย (3) จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

บทที่ 608 งานเลี้ยงครั้งสุดท้าย (3)

[ลีโอเรส – ใต้ดินบังเกอร์]

เรเชล,ยุนซึงอา,แชนายอนและสมาชิกคนอื่นๆจากโลกกลับไปที่บังเกอร์ใต้ดิน เมื่อพวกเขามาถึงพวกเขาก็ได้กำลังใจจากผู้คนที่อยู่ในนั้น ไอรันและอัศวินของสาธารณรัฐยิ้มอย่างเหยียดเมื่อพวกเขาจับมือกับผู้อพยพ กลุ่มนั้นจึงมุ่งหน้าไปยังสำนักงานของผู้รับผิดชอบบังเกอร์ ยูยอนฮา

ยูยอนฮาทักทายพวกเขาขณะที่เธอมองไปมาระหว่างอัศวินและสมาชิกของหน่วยสืบราชการลับ

“มีคนมากเกินไปในที่เล็กๆแบบนี้”

สมาชิกหน่วยสืบราชการลับ 6 คนและอัศวิน 26 คนได้เข้ามาในห้อง นอกจากนี้ยังมีอัศวินหลายร้อยคนรออยู่ข้างนอก

“….”

ไอรัน ส่งรูปลักษณ์ที่ดูโง่ๆให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอ เหล่าอัศวินใช้
คำใบ้และออกจากห้องโดยทิ้งไว้ข้างหลังเรเชล แชนายอน ไอรีน
คิมยองจุน อียองฮาน และคิมโฮรอก

“…เฮ้ออออออออ.”

ยูยอนฮา ไม่มีความสุขที่คนนอกอย่าง ไอรัน ยังอยู่ในห้อง แต่เธอก็ทักทายด้วยรอยยิ้มเพระาเธอเป็นตัวละครสำคัญในโลกนี้

“ทำได้ดีมากทุกคน แต่พวกเราไม่มีเวลาพักผ่อน ต่อไปพวกเราต้อง..”

“คิมซูโฮอยู่ที่ไหน”

แชนายอน ขัดจังหวะ ยูยอนฮา เพื่อถาม

“เขาไปห้องน้ำหรือเปล่า”

เธอกระพริบตาอย่างไร้เดียงสา ยูยอนฮา ไอแคกๆก่อนที่จะตอบออกมา

“เขาไปที่ปราสาทของ บาอัล กับ ไอลีน”

“อะไรนะ? ไปแล้ว?”

“ใช่ เฟนรีร์ กำลังจะยุติสงครามกับสัตว์อสูร”

ยูยอนฮา ยิ้มเบาๆเป็นความจริงที่วัตถุประสงค์ของคิมฮาจินคือไปหยุดสงคราม ถึงแม้ว่าคิมซูโฮจะสามารถลดศัตรูลงได้หลายสิบคนด้วยการใช้ดาบเพียงเล่มเดียว แต่คิมฮาจินสามารถฆ่าคนนับร้อยได้เพียงแค่ขยับนิ้ว

“ขอโทษนะ แต่เจ้าชายของเราอยู่ไหน!”

ไอรัน ตะโกนอย่างราวกับว่าเธอเหนื่อยกับการได้ยินเรื่อง เฟนรีร์,บาอัลและอะไรก็ตาม ยูยอนฮา จ้องมองไปที่ ไอรัน ก่อนหยิบขวดเล็ก 17 ขวดออกจากลิ้นชักโต๊ะทำงาน

“มีปราสาทขนาดใหญ่อยู่กลางกำแพง พวกเราเรียกมันว่าปราสาทของ
บาอัล เจ้าชายน่าจะอยู่ที่นั่น เอานี่สิ”

“ …สมุนไพรมหัศจรรย์?”

เรเชลพึมพำเงียบๆเมื่อเธอเห็นต้นไม้ข้างในขวด เธอรู้สึกถึงพลังงานของธาตุพืช

“พวกเราสำรวจไปทั่วประเทศและพบแค่ 17 ขวดเท่านั้น การทานจะช่วยประหยัดพลังงานภายใน 2~3 ชั่วโมง”

กล่าวอีกนัยหนึ่งเธอต้องการให้พวกเขาไปโดยเร็วที่สุด ไม่ใช่คำที่ให้กำลังใจมากที่สุดที่จะได้ยินสำหรับคนที่เพิ่งกลับมาจากการต่อสู้ แต่พวกเขารู้สถานการณ์ที่พวกเขาเป็นอยู่ พวกเขา 7 คนหยิบขวดและดื่มสมุนไพร จากนั้นพวกเขาใส่เก็บส่วนเหลืออีก 10 ขวดในกระเป๋าของพวกเขาเอง

“ให้คิมซูโฮและไอลีนเมื่อคุณพบพวกเขา พวกเขาออกไปก่อนที่ฉันจะมีโอกาสได้แจกมัน ที่เหลือพวกคุณสามารถใช้ในยามฉุกเฉิน”

ขณะที่เธอพูดแบบนั้น ยูยอนฮา หยิบกระเป๋าเดินทางออกมาและวางไว้บนโต๊ะ จากนั้นเธอก็หยิบอีกหลายอย่างออกมา

ตุ๊บ- ตุ๊บ- ตุ๊บ- ตุ๊บ- ตุ๊บ- ตุ๊บ-

– เธอหยิบกระเป๋าเดินทางออกมา 7 ใบและสมาชิกทั้ง 7 จ้องมองที่
ยูยอนฮา อย่างสงสัย

“สิ่งเหล่านี้เป็นสมบัติที่ใช้สำหรับการขับไล่ผี ฉันขโมยพวกเขามาจากเจ้าของเดิม แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญใช้พวกมันเมื่อไปถึงปราสาท”

สมาชิกทั้ง 7 ลังเล การใช้สิ่งของขโมยมานั้นเป็นเรื่องหนึ่ง แต่ตอนนี้พวกเขาหิวมากแล้ว

“รีบไปเถอะ มีคนอื่นที่ฉันต้องคุยด้วย บังเกอร์นี้มีมากกว่า 200 คน
ฉันกำลังยุ่งอยู่กับการพยายามดูแลทุกอย่าง ความหิวของคุณจะหายไปเช่นกันเมื่อคุณกินสมุนไพรมหัศจรรย์”

ยูยอนฮา เรียกให้เหล่าฮีโร่รีบไปพร้อมยัดกระเป๋าเดินทางใส่มือพวกเขา

*************************************************************************

[ปราสาทของ บาอัล – ห้องจัดเลี้ยง]

“โอ้ย.”

หมับ

– เท้าของคน 2 คนปะทะกัน ไอลีนขมวดคิ้ว แต่ คิมซูโฮก็ก้าวต่อไปด้วยความดื้อรั้น

ชินจงฮัคถาม “ตอบ บาอัล อยู่ไหน?”

“บาอัลโกรธมาก”

การตอบกลับแบบสุ่มๆทำให้ ชินจงฮัก ขมวดคิ้วและ จินซาฮยอค ถามกลับทันที

“เราถามว่า บาอัล อยู่ที่ไหนไม่ใช่สิ่งที่เขาทำ”

“เขาโกรธมาก”

“หัวของคุณยังโอเคอยู่ไหม…”

จินซาฮยอค หยุดครู่หนึ่งและจ้องที่ ยียองจุน อย่างช้าๆ

“… .”

มีบางอย่างเกี่ยวกับ ยียอนจุง ดวงตาของเขามืดทึบและร่างกายของเขาก็ไม่ขยับ เกือบจะเหมือนใครบางคนที่สูญเสียสิ่งที่สำคัญเขานั่งงุนงงบนเก้าอี้ของเขา

“…ความโกรธแค้นของ บาอัล?”

จินซาฮยอค ถามอย่างจริงจัง เธอต้องการที่จะเข้าใจสถานการณ์อย่างถูกต้อง ยียองจุน ไม่รอที่จะตอบ จินซาฮยอค

“ถูกตัอง. บาอัล เห็นความจริงจากความทรงจำของเบลล์”

“ความจริง? ความจริงอะไร?”

ยียอนจุงเงยศีรษะของเขาแล้วมองจินซาฮยอค อย่างไรก็ตาม
จินซาฮยอค ไม่สามารถมองเขาตรงๆได้ เธอชอบดวงตาที่เต็มไปด้วยความโลภมากกว่าดวงตากลวงๆในตอนนี้

“เธอรู้หรือไม่” ยียอนจุนถาม จินซาฮยอค มอง ชินจงฮัก ก่อนที่จะตอบและเมื่อ ชินจงฮัก ส่ายหัวของเขาเธอมองกลับไปที่ ยียองจุน

“รู้อะไร?”

“โลกนี้ที่พวกเราอาศัยอยู่นั้นไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย”

“… ?”

จินซาฮยอค ขมวดคิ้วของเธอ แต่นั่นเป็นการเปลี่ยนแปลงเพียงอย่างเดียวในการแสดงออกของเธอ เธอไม่สามารถเข้าใจถึงสิ่งที่ยียอนจุงพูดดังนั้นเธอจึงไม่สามารถตอบสนองได้อย่างใหญ่โต
————————-