บทที่ 612 การประชุม (1) – ตอนที่ต้องอ่านของ The Novel’s Extra
ตอนนี้ของ The Novel’s Extra โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายActionทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 612 การประชุม (1) จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
บทที่ 612 การประชุม (1)
[ปราสาทของบาอัล – ห้องจัดเลี้ยง]
อัศวินแห่งความตายที่ฟื้นขึ้นมาโดยปีศาจไม่มีความรู้สึกในดวงตาของพวกเขา อย่างไรก็ตามมือของพวกเขาจับดาบอย่างแน่นหนา หลังจากสูญเสียสติและเจตจำนงไปแล้วร่างกายที่เหลือเพียงสัญชาตญาณต่างจ้องมองไปที่จินซาฮยอค
พวกเขาคืออัศวินแห่ง พัลซาร์ คนรับใช้ของ จินซาฮยอค เมื่อเธอคิดถึงอนาคตที่สดใส จินซาฮยอค ก็ย้ำฟันของเธอ เธอสับสนมากกว่าโกรธ
“-!!!”
ในขณะนั้น แชนายอน เหวี่ยงดาบพร้อมกู่ร้อง พลังเวทมนต์ที่ยอดเยี่ยมของเธอทำลายเพดานห้องโถงจัดเลี้ยง
“ซันนี่ เออร์นี่ เวอรี่…”
เรเชลเรียกพลังธาตุของเธอทั้ง ธาตุลม, ธาตุดินและธาตุน้ำให้ลอยขึ้นและเผยให้เห็นตัวตนแห่งพลัง ดินมุ่งเน้นไปที่การป้องกันและสร้างวิ้งงงงงงงงงง-
ลมของดาบสีขาวพัดผ่านสนามรบราวกับดอกซากุระที่ร่วงหล่น นี่เป็นผลงานของดาบดอกไม้ของยุนซึงอา ด้วยการเคลื่อนไหวที่สง่างามแน่นอนว่ามันไม่เพียงพอที่จะหยุดอัศวินแห่งความตายไปแล้ว อันที่จริงคนที่ถูกตัดหัว พวกมันกลับพุ่งเข้าใสยุนซึงอา แม้ว่าดาบดอกไม้ของเธอจะตัดแขนและขาของพวกมัน แต่อัศวินแห่งความตายก็เข้ามาเรื่อยๆจนมาถึงตัวยุนซึงอา แต่ก่อนที่ดาบของจะแทงโดน ลมแรงๆก็พัดผ่านเธอ
“…พายุจงเผาผลาญ!”
พายุแห่งวาจาสิทธิผลักเหล่าอัศวินแห่งความตายขึ้นบนท้องฟ้า หลังจากนั้นแสงสีทองก็พุ่งออกมาตัดร่างของพวกมัน
เปรี้ยงงงงงงงง!
แสงสีทองไหลหลั่งลงมาจากท้องฟ้า แสงดาบของ คิมซูโฮ กำจัดเหล่าอัศวินแห่งความตายไปหลายสิบคนในทันที เขามองกลับไปที่ยุนซึงอาและพึมพำ
“…ลุยต่อกันเลย”
ยุนซึงอายิ้มอย่างสดใสที่เห็นเขาให้กำลัง เธอตื่นขึ้นมาจากอาการมึนงงของเธอและกลับเข้าไปต่อสู้ดังเดิม
เปรี้ยงงงงงงงงง! เปรี้ยงงงงงงงงง! เปรี้ยงงงงงงงงง!
การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปทำลายห้องโถงจัดเลี้ยง การตกแต่งภายในที่หรูหรากลายเป็นความยุ่งเหยิงเนื่องจากเหล่าอัศวินแห่งความตายหลายร้อยคนต่อสู้อย่างไม่หยุดหย่อน
จินซาฮยอค มองดูอัศวินของเธอจากระเบียง เธอเห็นพวกเขาถูกตัดหัวมือของพวกเขาถูกตัดขาดและดาบของพวกเขาก็ถูกทำลาย
“บัดซบ,บัดซบ,บัดซบ….”
จินซาฮยอค ด่าออกมาไม่หยุด เธอรู้ว่าพวกเขาไม่ใช่อัศวินที่แท้จริงของ พัลซาร์ บาอัลต้องเล่นกลกับเธอหลังจากอ่านความทรงจำของเบลล์แต่เธอทำไม่ได้
“…อาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา.”
จินซาฮยอค ส่งเสียงร้องสั้นๆเด็กเล็กที่เธอเห็นในระยะไกลทำให้ใจของเธอแตกสลาย
“อะไร….”
ตรงมุมสนามรบที่มืดเด็กจาก พัลซาร์ ซ่อนตัวอยู่ที่ม่าน จินซาฮยอค จำได้เด็กชายที่น่าสงสาร เขาเป็นคนที่เธอสั่งให้ถูกจองจำและถูกทิ้งให้ตาย เด็กผู้ชายที่ตายในห้องขังกำลังจ้องมองเธอ
พูฮาเรน เด็กผู้ชายที่กลายเป็นอสูร
หน้าอกของเธอสั่นไหว จินซาฮยอค ไม่สามารถสบตากับเขาได้ บางสิ่งบางอย่างเปียกโชกจากด้านล่างของหัวใจของเธอ ใบหน้าของเด็กชายผุดขึ้นมาใต้เปลือกตาของเธอ จินซาฮยอค ก้มลงคุกเข่า
สายน้ำแห่งพลังเวทข้างในตัวเธอแตกสลายเหมือนทรายที่ตกลงมาในนาฬิกาทราย
ทำไมฉันถึงติดอยู่ที่นี่? มันเย็น. ฉันหิว. ฉันต้องรออีกนานเท่าไหร่ โซ่นั้นเย็นชา ความเจ็บปวดไม่หายไปซะที ฉันอยากออกไปจากที่นี่ ให้ฉันออก…ให้ฉันออกไป….
จินซาฮยอค ปิดหูของเธอ แต่เธอยังคงได้ยินเสียง เธอกำหน้าอกด้วยความเจ็บปวด แต่ความเจ็บปวดไม่หายไปไหน
จินซาฮยอค หายใจอย่างหนักและจำได้ว่า อคทรีน่า เป็นโลกที่เต็มไปด้วยความเศร้าความเหงาและเสียใจ…. อาณาจักรของเธอ…. เด็กชายที่เธอฆ่าเพื่อมารับตำแหน่งกษัตริย์ผู้กลับมาทำลายราชอาณาจักรของเธอเหมือนปีศาจ
เธอลืม พูฮาเรน ไม่ได้ เธอรู้สึกคลื่นไส้และปวดศีรษะ ราวกับว่าแขนขาของเธอกำลังผุพังไปอดีตของเธอกำลังกัดกินเธอ …
– …จินซาฮยอค! จินซาฮยอค! รีบออกไป!
ในขณะนั้นมีเสียงตื่นขึ้นมา จินซาฮยอค ลืมดวงตาของเธอด้วยความประหลาดใจ
“อะ-อะไรกัน?”
– ในที่สุดเธอก็ได้ยินฉัน
เสียงถอนหายใจดังขึ้น จินซาฮยอค สังเกตเห็นอย่างรวดเร็วว่าเป็นเสียงของคิมฮาจิน
ปัง!“ทำอะไร?”
จินซาฮยอค ผสมผสานพลังเวทมนต์ในจิตใจของเธอขณะตอบ มันเป็นกระบวนการพิเศษที่จะเอาชนะความเจ็บปวดของเธอ
– ทำลายปราสาท
“…จริงๆเหรอ?”
-ใช่ แล้วฉันจะทำมันตอนนี้เลย
“ตอนนี้?”
จินซาฮยอค ขมวดคิ้วของเธอ
– ดีมาก กษัตริย์ของผม จัดการเจ้า บาอัล ให้ได้ละ
“…ชิ ทำสิ่งที่นายอยากทำไปเถอะ”
จินซาฮยอค ลุกขึ้นโดยไม่พูดอะไรมาก คำสั่งที่น่ากลัวของ คิมฮาจิน ปรากฏเกิดขึ้นในจิตใจ แต่เธอชอบสั่งคนอื่นมากกว่าถูกสั่ง
“อืม … .”
เธอยืนสูงและมองไปที่ระยะทาง พูฮาเรน ยังคงอยู่ที่นั่น แต่คราวนี้เธอไม่ได้หันไปมอง
“ฮ่าๆๆๆ … .”
จินซาฮยอค จู่ ๆ ก็ปล่อยหัวเราะ เธอรู้ว่าเธอไม่รู้สึกอะไรเลยเมื่อมองดู“ฉันพนันได้เลยว่านายไม่รู้เรื่องนี้ นายนี้อ่อนจริงๆ”
ด้วยการใช้พลังนี้จินซาฮยอคกำจัดความรู้สึกที่ซับซ้อนและมืดมิดของเธอที่มีต่อพูฮาเรนออกไป ตอนนี้เธอยังยิ้มได้ในขณะที่มองเขา
“รอก่อนเถอะ บาอัล ฉันจะไปหาแกเดียวนี้ละ”
จินซาฮยอค เงยหน้าขึ้นมองเพดานและไขว้แขนอย่างเย่อหยิ่ง ข้างหลังเธอมีพลังเวทมนต์ที่น่ากลัวปรากฏ พลังเวทมนต์ดำแดงของเธอเปลี่ยนเป็นหอกจำนวนนับไม่ถ้วน
*********************************2***************************************
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra