บทที่ 617 การประชุม (6)
**
[โคโลเซียมของวาสโก้]
ในขณะเดียวกัน ชอคจุนกยอง และ จินเซยอน กลายเป็นกาเดี้ยนอันดับ 9 แต่ใจของจินเซยอนไม่ได้อยู่ในโคโลเซียมอีกต่อไป เธอเพิ่งค้นพบว่าประตูอาณาจักรปีศาจนั้นเปิดออกและปีศาจก็ลงมายังโลก….
“อยากฉี่หรอ? ประมาททำเพื่อ?”
ชอคจุนกยองตะโกนใส่จินเซยอน ขณะที่เธอเดินไปรอบๆ ห้องพัก“นายไม่กังวลเลยเหรอ?”
“เกี่ยวกับอะไร?”
“ปีศาจสืบเชื้อสายมาบนโลกแล้วนะ! นี่คือวิกฤตที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แต่นาย -”
“ไหนบอกสิว่าเธอคิดว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้? พวกเราแค่เที่ยวเล่นไปโน่นไปนี้เรอะ?”
“…อะไร?”
“เรากำลังพยายามหยุดปีศาจไง เราไม่ได้ทำอย่างนั้นอยู่รึไง?”
“…”
จินเซยอนเงียบลง เธอไม่มีอะไรจะตอบโต้เขา มันเป็นความจริงที่พวกเขามาที่นี่เพื่อปกป้องมนุษยชาติจากปีศาจ“อืม อสูร 4 ตัวปรากฏตัวพร้อมกัน 4 เลยนะ! โมแร็กซ์ บาอัล พีเนก วีนวล-”
“อะไรนะ? บอล?”
“ไม่ ไม่ ไม่ใช่บอล บาอัล ออกเสียงคล้ายกัน แต่…เดี๋ยวก่อน หยุดเล่นๆ!”
เรื่องตลกที่ไร้เหตุผลของชอคจุนกยอง ทำให้จินเซยอนโกรธ“…นี่อะไรน่ะ?”
ชอคจุนกยองและจินเซยอนมองดูนกอย่างงุนงง นกเงยหน้าสองครั้งและ…
-ปี๊ปป
…พรึบ[ฉันชื่อ ผู้สังเกตการณ์หมายเลข 3]
มันเป็นการแนะนำตัว
“…อะไร? ผู้สังเกตการณ์?”
ชอคจุนกยอง ขมวดคิ้วและมองดู – จากนั้นนกก็ส่งเสียงร้องอีกครั้ง
[ฉันจะช่วยให้คุณสื่อสารกับเจ้านายของฉัน]
“ฮ่าๆ ซ่ามากนะ เจ้านายของเธอคือใครละ…?”
ชอคจุนกยอง สั่นเล็กน้อยราวกับว่าเขารู้บางสิ่ง“… อ้า”
หลังจากจัดระเบียบความคิดของเขาแล้ว ชอคจุนกยอง ก็หัวเราะเบาๆ“เฮ้ มานี่สิ”
“อะไร?” จินเซยอนถาม
ชอคจุนกยองตอบว่า “มันเป็นผู้ส่งสารจากที่นั่งสีดำ”
จินเซยอนสะดุ้ง“ที่นั่งสีดำ?”
“ใช่ ดอกบัวดำ นายอยู่ข้างนอกหรอ? ตอนนี้ฉันอยู่กับ จินเซยอน”
ชอคจุนกยอง กระซิบกับผู้สังเกตการณ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra