ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 10

ลานบ้านกลับมาเงียบอีกครั้ง

หลี่เหนียนฟานพาต้าเฮยไปที่สวนหลังบ้าน ใบหน้าของเขาดูกังวลเล็กน้อยในตอนแรก แต่เมื่อเขาเห็นเต่านอนอยู่ข้างสระว่ายน้ำเขาก็ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกและหัวใจที่เต้นแรงของเขาก็ลดลงเช่นกัน

เต่ายังนอนอยู่บนชายฝั่งอาบแดดสบาย ๆ และไม่ได้หายไปไหน

ดูเหมือนว่าไม่มีสัตว์ประหลาดอยู่ในสระน้ำนี้และไม่จำเป็นต้องเคลื่อนไหว

เขาสั่งให้ เสี่ยวไป๋ เก็บจานและตะเกียบแล้วเขาก็นอนลงบนเก้าอี้เอนที่สนามหญ้าหน้าบ้านเพื่อพักผ่อน

แม้ว่าแดดจะแรง แต่ก็ค่อนข้างเย็นสบายเพราะร่มเงาของต้นไม้

ระหว่างที่นั่งอยู่ เขาแตะจี้หยกในกระเป๋า

หากเขาไม่มีอะไรทำ เขาอาจตัดจี้หยกนี้อีกครั้ง

เมื่อเขาเริ่มสนใจ เขาก็หาเครื่องมือและเริ่มทำฟีนิกซ์แกะสลักบนจี้หยกให้สมบูรณ์แบบ

ท้องฟ้าค่อยๆมืดลงโดยไม่รู้ตัว

ในเวลานี้มียอดเขาสองยอดอยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์และด้านตรงข้ามเรียบเนียนราวกับกระจก

ยอดเขาทั้งสองเดิมทีก็เป็นเหมือยนภูเขาลูกอื่นๆ แต่มีข่าวลือว่า อี้เจียน ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของนิกายหมื่นดาบอมตะตัด จึงถูกเรียกว่ายอดเขาซวงเจียน

บนยอดเขาซวงเจียนมีอาคารวัซึ่งเป็นนิกายหมื่นดาบอมตะ

ไป๋ ลัวชวง ทั้งสามมาที่เชิงเขาด้วยความรีบร้อน พวกเขาขี่ดาบบินโดยไม่หยุดพักและในที่สุดก็ก็มาถึง

ตอนนี้แม้จะเหนื่อยก็ตาม พวกเขายังวิ่งขึ้นเขา9jvwx

บนทางเดินกลับไม่มีศิษย์สักคน

เมื่อเห็นนิกายหมื่นดาบอมตะอันรุ่งโรจน์กลายเป็นสิ่งที่เห็นในปัจจุบัน ดวงตาของทั้งสามคนกลายเป็นสีแดที่แฝงความเศร้าไว้

ในใจกลางของจัตุรัส นิกายหมื่นดาบอมตะ มีดาบยาวสีเข้มฝังอยู่บนพื้นโดยมีแสงสีดำแปลก ๆ แผ่ออกมา

ชายชรายืนอยู่หน้าดาบพูดไม่ออกเป็นเวลานาน

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถอนหายใจยาว

“ พี่ใหญ่ สาวกส่วนใหญ่ออกไปแล้วและมีแค่ไม่กี่คนก็ไม่อยากจากไปโดยบอกว่าพวกเขาต้องการอยู่ร่วมกันและตายกับนิกาย” ผู้หญิงในชุดวังเดินมากระซิบ

ชายชราพูดด้วยเสียงต่ำ: “ถ้าพวกเขาไม่ออกไปพวกเขาจะถูกขับออกจากประตูอาจารย์ในอนาคตนิกายหมื่นดาบอมตะจะไม่มีอีกต่อไปดังนั้นจงขับไล่พวกเขาออกไป!”

สตรีในชุดวังสั่นสะท้านดวงตาของเธอชื้นเล็กน้อย“ พี่ชายเราไม่มีโอกาสชนะจริงหรือ?”

“ไม่” ชายชราส่ายหัวและพูดอย่างขมขื่น:“ ปีศาจดาบใช้ดาบของเขาเพื่อเข้าสู่เส้นทางปีศาจ ดาบของเขาอยู่ในดาบ แล้วข้าไม่สามารถแม้แต่จะดึงดาบที่เขาเสียบลงบนพื้นออกมามันจะเป็นได้ ? ข้าจะเป็นฝ่ายตรงข้ามได้ยังไง?”

สามปีที่แล้ว ปีศาจดาบ ถือกำเนิดขึ้นจากดาบปีศาจที่ล่วงหล่น เขากล่าวว่าจะท้าทายนิกายดาบอมตะ ด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง

เดิมทีทุกคนคิดว่านี่เป็นเรื่องตลก แต่เมื่อปีศาจดาบท้าทายนิกายดาบแห่งหนึ่งต่อจากนั้นเสียงหัวเราะก็หยุดลงทันที

ดาบของปีศาจดาบเป็นดาบวิเศษจริงๆเมื่อออกจากฝักมันจะมีเลือดนอ ณ ที่แห่งนั้น!

ปีศาจดาบมีเอกลักษณ์อย่างหนึ่ง ก่อนการท้าทายแต่ละครั้งเขาจะโยนดาบปีศาจของเขาจะให้หล่นลงมาจากท้องฟ้าและเข้าไปในนิกาย หลังจากนั้นสามวันเขาจะมารับดาบ เมื่อพ่ายแพ้ต่อปีศาจดาบ นิกายจะไม่เหลือแม้แต่คนเดียวที่ยังมีชีวิต!

บางคนเคยคิดที่จะซ่อนดาบของปีศาจดาบก่อน แต่จนถึงวันนี้ไม่มีใครสามารถดึงดาบของปีศาจดาบขึ้นมาจากพื้นได้

และนิกายที่ท้าทายในครั้งนี้คือนิกายหมื่นดาบอมตะ ในช่วงเวลาที่รับคำท้าชายชรารู้ว่านิกายของเขาสิ้นสุดลงและเขาไม่ลังเลที่จะเริ่มไล่สาวกของเขา

ทันใดนั้นชายชราก็พูดว่า: “น้องหญิง เจ้าก็ไปด้วย!”

หญิงสาวในชุดวังดูสงบดูเหมือนเธอจะคิดว่าชายชราจะพูดเช่นนั้น แต่เธอส่ายหัวอย่างแน่วแน่

ชายชราถอนหายใจและพูดด้วยความสงสาร: “เฮ้ทำไมเจ้าทำเช่นนี้”

“เจ้านิกายแย่แล้ว! พวกเขากลับมาแล้ว!”

สาวกคนหนึ่งรีบมาและกล่าวอย่างกระตือรือร้น

“อะไร?”

“!”

ใบหน้าของชายชราและหญิงชาววังเปลี่ยนไปอย่างมากในเวลาเดียวกัน