ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 38

เสียงของ หลิน ชิงหยุน ดังมาจากด้านนอกประตู

“ ปรมาจารย์หลี่ท่านอยู่ที่บ้านไหม?”

หลี่ เหนียนฟ่านตอบกลับ “เข้ามาเลย”

แอ้ดดดดด

หลิน ชิงหยุน ผลักประตูเข้ามา

เมื่อนางเห็น ลั่ว ฮวงและ ลั่ว ซือหยู นางเลิกคิ้วขึ้น

ข้ามาช้าจริงๆ

เมื่อนางเห็นโอสถที่จกระจายทั่วพื้นและดวงตาที่สวยงามของนางแสดงอาการตกใจ

ดูเหมือนว่าราชวงศ์เฉียนหลงอมตะก็ตัดแม้แต่เนื้อตัวเองออกมาเช่นกัน แต่โชคดีที่นางมองการณ์ไกลและนำโอสถที่ล้ำค่าที่สุดของ ศาลาอมตะ หลิงหยุนมาด้วย

”ปรมาจารย์ หลี่, นี่คือความคิจริงใจจาก ศาลาอมตะ หลิงหยุน”

หลินชิงหยุนโบกมือและโอสถสิบหกเม็ดก็ปรากฏตัวต่อหน้าเนาง

การปรากฏตัวของโอสถเหล่านี้แปลกมาก มันมีแสงรัศมีหลากสีสะท้อนให้เห็น โอสถทั้งหมดเต็มไปด้วยพลังงานโปร่งแสงและดูสวยงาม

”นี่มัน … โอสถชั้นยอด!”

ต้า จี ตกตะลึงและดวงตาของ ลั่ว ฮวงและ ลั่ว ซือหยูก็เบิกกว้างขึ้นด้วยความไม่อยากเชื่อ

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของทุกคน หลิน ชิงหยุน ก็ยิ้มที่มุมปากแต่ในใจของนางเต็มไปด้วยความคร่ำครวญช

จากภูมิหลังของ ศาลาอมตะ หลิงหยุนของข้าโอสถชั้นยอดทั้งสิบหกเม็ดนี้อาจไม่สามารถผลิตออกมาได้มากนัก

ระดับของโอสถในโลกแบ่งออกเป็นระดับต้น กลาง สูงและสุดยอด!

โอสถชั้นยอดคือโอสถที่ทำมาจากรากจิตวิญญาณแท้!

ข้ากลัวว่าโอสถวิญญาณที่แท้จริงจะสามารถหาได้จากผู้เป็นอมตะเท่านั้น แต่รากจิตวิญญาณแท้แม้จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ก็ถือได้ว่าเป็นสมบัติเช่นกัน

หลี่เหนียนฟานผงะไปชั่วขณะเมื่อพิจารณาจากลักษณะของโอสถเหล่านี้และปฏิกิริยาของผู้คนรอบตัวเขาเห็นได้ว่าโอสถเหล่านี้มีความพิเศษและความใจกว้างจากหลินชิงหยุน

”ข้าขอโทษ ถ้ามีอะไรที่ข้าช่วยได้ในอนาคตอย่างลังเลที่จะบอก” เขาไม่ปฏิเสธ ก่อนสูดหายใจเข้า

ครั้งนี้ข้ามีหนี้จำนวนมากที่ต้องชำระ

แต่เขาไม่มีทางปฏิเสธเพราะโอสถเหล่านี้มีประโยชน์อย่างมากต่ออาการบาดเจ็บของต้า จี

เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน หลิน ชิงหยุน ควรเป็นนักวิชาการและนักชิมหากนางต้องการอักษรคัดลายมือหรือรูปวาดเขาก็จะให้

เพื่อที่จะได้ภรรยาที่สวยงามในอนาคตแม้หัวใจข้าสลายข้าก็ยอม

ใครเล่าจะเข้าใจความทุกข์ของหมาตัวเดียว(โสด)!

เมื่อ หลิน ชิงหยุน เห็น หลี่ เหนียนฟ่านยอมรับ นางก็มีความสุขมาก

เมื่อนางพูดนางตั้งใจใช้ทักษะเล็กน้อยและมอบโอสถให้หลี่เหนียนฟานในนามของ ศาลาอมตะ หลิงหยุนแทนที่จะเป็นตัวนางเองเพื่อที่จะเข้าใจทัศนคติของ หลี่ กงซีต่อ ศาลาอมตะ หลิงหยุน

ปรมาจารย์ หลี่ ไม่เพียง แต่ยอมรับ แต่เขายังพูดแบบนี้อีกด้วยหมายความว่า ศาลาอมตะ หลิงหยุนิ จะมีผู้ยิ่งใหญ่มาหนุนหลังแล้วรึเปล่า?

เมื่อนึกถึงมันใบหน้าของ หลิน ชิงหยุน ก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและรู้สึกว่านางกำลังลอยขึ้นสวรรค์

ต้า จี กัดริมฝีปากของนางอยู่ที่ด้านข้างและมองไปที่ หลี่ เหนียนฟ่านอย่างงี่เง่าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลจากดวงตาของนาง

หลี่ กงซีเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลก อาศัยอยู่ในความสันโดษในภูเขา แต่เพื่อประโยชน์ของนางเขาเต็มใจที่จะเป็นหนี้ต่อหลิงหยุน ความเมตตาที่เขามีให้นางยิ่งนานวันยิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ

ลั่ว ฮวงและ ลั่ว ซือหยูมองไปที่ หลิน ชิงหยุน ด้วยความอิจฉา ศาลาอมตะ หลิงหยุนสามารถกอดต้นหลี่ กงซี ไว้ได้

น่าเสียดายที่ภูมิหลังของราชวงศ์เฉียนหลงอมตะไม่ดีเท่าศาลาอมตะ หลิงหยุนมิฉะนั้น หลิน ชิงหยุน จะคว้าโอกาสนี้ได้อย่างไร