“ การปลูกสมุนไพรเป็นเรื่องยากขนาดนี้เชียวหรือ?” หลี่เหนียนฟานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“ ข้าคิดว่ามันไม่ยากลองดูสิ”
ยาครอบจักรวาลดีๆเช่นนี้ ถ้ามันหมดไปคงน่าเสียดาย
ต้าจี อ้าปากและก่อนจะไม่พูดต่อ
เขาไม่เคยปลูกมาก่อนแต่กลับรู่ว่ามันปลูกได้
ถ้าปรมาจารย์ หลี่ต้องการปลูกมัน ตราบเท่าที่เขามีความสุข
ต้าจีให้กำลังใจจากด้านข้าง
หลังจากนั้นไม่นานหลี่เหนียนฟานก็ยิ้มเล็กน้อย“ โอเคข้าจะนำสมุนไพรไปที่สวนหลังบ้านและหาดินมาปลูกสมุนไพรเพิ่ม”
ต้าจี ปัดเส้นผมด้านหน้านางและพูดิย่างคาดหวังว่า: “ข้าไปกับท่านได้ไหม”
นางอยากรู้เกี่ยวกับสวนหลังบ้านของปรมาจารย์หลี่
สวนหลังบ้านที่สามารถปลูกแตงโมมหัศจรรย์ชนิดนี้ได้มันจะหย้าตาเป็นยังไง?
“ แน่นอน” หลี่เหนียนฟานพยักหน้า
ต้าจี ดูมีความสุขและรีบเดินตาม หลี่ เหนียนฟ่าน นางทั้งกังวลและคาดหวัง
เมื่อเดินไปตามทางที่ปูด้วยหิน ข้างในจะมีซุ้มโค้งรูปพระจันทร์ปรากฏอยู่ด้านหน้าและด้านหลังเป็นประตูไม้สีแดงสด
ประตูไม้ดูเก่ามันมีร่องรอยชองกาลเวลาที่ผานพ้นไป
เมื่อนางเดินเข้าไปใกล้ประตูไม้ความตึงเครียดในใจของ ต้าจี ก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ และนางก็ยังอยากจะวิ่งหนี
จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางมีจิตวิญญาณและมีความอยากรู้อยากเห็นอย่างมาก
นางรู้สึกว่ามีความน่ากลัวอยู่หลังประตูนี้และในเวลาเดียวกันก็มีโอกาสครั้งยิ่งใหญ่รออยู่
ต่อไปข้ากลัวว่าจะได้เห็นสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ!
”หากมีอันตราย ปรมาจารย์ หลี่จะปกป้องข้าได้” ต้าจีเหลือบมองไปที่ด้านหลังของ หลี่ เหนียนฟ่าน ความกังวลของนางก็สงบลง
แอ๊ดดดดด
ประตูเปิดออก
ตูม!
ด้านหลังประตูพลังที่ไม่อาจจินตนาการได้พุ่งเข้าหาต้าจีอย่างท่วมท้นและนางรู้สึกราวกับถูกกลืนหายไปในมวลวิถีเต๋า
การฝึกฝนนับพันปีของนางและความรู้สึกทั้งหมดของนางกลายเป็นเรื่องตลกต่อหน้าวิถีเต๋าเหล่านี้
เมื่อเผชิญงกับมันนางรู้สึกเหมือนหยดน้ำที่หยดลงไปในมหาสมุทรก่อนถูกกลืนกินและหายไป
“ มีอะไรเหรอ?” เสียงของหลี่เหนียนฟานดึงนางออกจากภวังค์
ใบหน้าของ ต้าจี ซีดเผือดนางมองไปที่ประตูที่เปิดอยู่ด้วยความกลัว เหงื่อเย็น ๆ ไหลออกมาทั่วร่างกาย
เพียงแค่เศษเสี้ยวแห่งวิถีเต๋ามันกลับทำให้นางกลัวมาก
มีข่าวลือว่าเมื่อมีคนเข้าใจในวิถีเต๋า เขาจะทิ้งเศษเสี้ยวเต๋าไว้ในที่ตรงนั้น
แม้ว่าเขาจะออกจากสถานที่แห่งนี้ แต่ร่องรอยของ วิถีเต๋าก็ยังคงอยู่
ทำไมสวนหลังบ้านถึงมีร่องรอยของวิถีเต๋าที่แข็งแกร่งเช่นนี้ คนที่ทิ้งร่องรอยเต๋านี้ไว้จะแข็งแกร่งเท่าใดกัน?
เทพ? ไม่แน่นอน!
แข็งแกร่งยิ่งกว่าเทพ!
ดวงตาที่สวยงามของ ต้าจี มองไปที่ หลี่ เหนียนฟ่าน และหัวใจของนางก็ไม่สามารถสงบลงได้
ปรมาจารย์ หลี่แข็งแกร่งขนาดไหนกัน?
หลี่ เหนียนฟ่าน มองนางอย่างกังวล: “อาการบาดเจ็บกำเริบหรือ?”
ต้าจี หายใจเข้าลึก ๆ ส่ายหัวและกล่าวว่า “ปรมาจารย์หลี่ข้าสบายดีไ ปต่อกันเถอะ”
หลี่ เหนียนฟ่าน พยักหน้าและพา ต้าจี เข้าไปในสวนหลังบ้าน
ทันทีที่เขาเข้าไปในสวนหลังบ้าน ต้าจี ก็สัมผัสได้ถึงพลังของวิถีเต๋ได้ามากยิ่งขึ้น
ในสวนหลังบ้านนี้มีวิถีเต๋าอยู่ทุกๆที่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่