ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 43

อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในการฝึกตนสู่อมตะ

ไม่ใช่พลังวิญญาณหรือพรสวรรค์ แต่เป็นการรู้แจ้ง!

เต๋าเป็นรากฐานของการฝึกตนและด้วยความเข้าใจที่มากเพียงพอเกี่ยวกับเต๋าเท่านั้น ถึงเราจะฝ่าคอขวดได้

บางคนมีคุณสมบัติในการฝึกตนที่ยอดเยี่ยมและมีทรัพยากรเพียงพอ แต่ไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับเต๋าที่มากพอ พวกเขามีโอกาสูงที่จะติดอยู่ในขอบเขตนั้นๆไปชั่วชีวิต!

ดังนั้นการฝ่าคอขวดจึงเป็นเรื่องสำคัญอันดับต้น ๆของวิถีแห่งการฝึกตน !

สำหรับผู้ฝึกตนนับไม่ถ้วนคอขวดนั้นหมายถึงชีวิตและความตาย!

และถ้าความเข้าใจเกี่ยวกับเต๋าไม่เพียงพอ การฝ่าด่านอาจผิดพลาดถึงขั้นแตกสลายหรือธาตุไฟเข้าแทรก มันง่ายที่จะถูกนำพาไปสุ่เส้นทางที่ชั่วร้ายและจะกลายเป็นปีศาจ จุดจบของคนพวกนี้คงไม่ต้องกล่าวถึง

ดังนั้นความรู้แจ้งจึงมีค่ามหาศาล ผู้ฝึกตนสามารถพบได้แต่หาไม่ได้ ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะพูดมันคือโชคและวาสนาของคนๆหนึ่ง

แต่เพียงหนึ่งถ้วยชากลับสามารถนำพาสู่การรู้แจ้งได้? !

ภายในใจของฉินม่านยุนจากวังเต๋าหลินเซียน ข้ารู้สึกเหมือนฝัน ข้าไม่อยากจะเชื่อเลย

ฮึบ!

พลังจิตวิญญาณในห้องโถงทั้งหมดเกิดความสับสนอลหม่านและพลังวิญญาณจากภายนอกดูเหมือนจะถูกดึงดูดโดยบางสิ่งบางอย่างมารวมกันที่ห้องโถงอย่างรุนแรง

ลั่วฮวงและ ฉินม่านยุนมองไปที่ ลั่วซือหยูที่ยังคงปิดตาอยู่

… นางฝ่าด่าน!

รัศมีสีทองหลายชั้นโผล่ออกมาจากร่างของ ลั่วซือหยูในพริบตารัศมีเหล่านี้รวมตัวกันเป็นเปลวไฟสีทอง มันเป็นเปลวเพลิงจากแก่นทองคำ!

พลังวิญญาณที่ไม่มีที่สิ้นสุดดูเหมือนจะกลายเป็นสารอาหารของเปลวไฟสีทอง พลังวิญญาณมากมายพุ่งเข้าหาเปลวไฟทำให้เปลวไฟใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ

ในไม่ช้าห้องโถงทั้งห้องก็สว่างวาบเต็มไปด้วยเปลวไฟสีทอง

ลั่วฮวงยกมือขึ้นและปล่อยสองสามฝ่ามือเพื่อตัดขาดโลกภายนอก

เมื่อฝ่าด่านต้องไม่มีใครมารบกวน

คนส่วนใหญ่มักจะเตรียมการล่วงหน้าเมื่อจะฝ่าด่าน พวกเขาจะเหมือนลั่วซือหยูที่ก้าวหน้าอย่างกระทัรหันได้ยัไง

ข้ากลัวว่าแม้แต่ ลั่วซือหยูเองก็ไม่ได้คิดว่าชาจะทำให้เนางฝ่าด่านได้

นี่คือ แก่นทองคำ และการเข้าสู่ แก่นทองคำ ถือเป็นหนึ่งในเกณฑ์สำหรับผู้ฝึกฝน!

ข้าไม่รู้ว่ามีกี่คนที่ไม่สามารถเข้าถึงระดับนี้ได้ในช่วงชีวิตของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ลั่วฮวงและ ฉินม่านยุนมีใบหน้าที่ซับซ้อนและพวกเขาก็ไม่แปลกใจ แต่ค่อนข้างเสียใจ

การรู้งแจ้งแห่งวิถีเต๋าที่อยู่ในถ้วยชานั้นีมากมาย แม้ว่าพวกเขาจะเข้าสู่สภาวะแห่งการรู้แจ้ง และพวกเขาก็ได้รับประโยชน์มากมาย แต่ ลัวซือหยูอยู่ในขั้นสร้างรากฐานเท่านั้น

ชาที่ดีแบบนี้ถูกผู้ฝึกตนในขั้นสร้างรากฐานดื่มจริงๆ มันเสียเปล่า!

หนึ่งเค่อต่อมาเปลวไฟสีทองบนร่างของ ลั่วซือหยูก็สั่นทันใดนั้นเหมือนนกอพยพที่กลับบ้านพวกมันไปรวมตัวกันไปที่ตันเถียนของ ลั่วซือหยู

เป้ง!

ราวกับว่ามีเสียงระฆังดังขึ้นและแก่นทองคำก็ถูกสร้างขึ้นในตันเถียนของ ลั่วซือหยูและมันเริ่มหมุนวน

แก่นทองคำ!

ลั่วซือหยูค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อ

ตอนที่ข้าได้พบกับท่านหลี่เหนียนฟาน ข้ายังไม่ถึงขั้นสร้างรากฐานมันเป็นเวลาเพียงเดือนกว่า ๆ และข้าก็เข้าสู่แก่นทองคำจริงๆ

มันเร็วมากจนเหมือนกับความฝัน ถ้าเล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครคิดเชื่อ

ข้าไม่เต็มใจที่จะดื่มอีกต่อไปนี่คือสมบัติล้ำค่ามันเป็นเส้นเลือดใหญ่ของข้า! “
ชงชาเพียงครั้วเดียวก็ทำออกมา 3 ถ้วย ข้าจะพูดอะไรได้อีก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่