ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 165

รอยยิ้มนั้นทำให้ชายสวมถุงมือเหล็ก สมาชิกออร์เฟอุสตกใจกลัว นี่...ชายผู้นี้เป็นโรคจิตหรือเปล่า?

ในขณะที่ชายสวมถุงมือเหล็กยังคงตกใจอยู่ เจมี่ได้ยกกำปั้นขึ้นและซัดเข้าไปที่ใบหน้าของชายคนนั้น เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการได้ว่า เจมี่ยังคงสามารถชกต่อยอย่างรุนแรงได้หลังจากที่เขาได้รับบาดเจ็บหนักได้ยังไง พลังของหมัดนี้อัดแน่นไปด้วยพลังทั้งหมดของเจมี่ มันแข็งแกร่งราวกับหินผา

ปัง!

ชายที่สวมถุงมือเหล็กได้ยินเสียงโหนกแก้มของตัวเองแตก เขาเดินโซเซกลับไปและจบลงด้วยการล้มลงกับพื้น การล้มลงนี้ไม่ต่างจากการดับชะตาของเขา ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นได้ มีคนอย่างน้อยสามคนล้อมเขาไว้และได้ช่วยซ้ำเติมให้กับความโชคร้ายของเขา

สตีเฟนเป็นคนแรกที่พุ่งเข้ามาแล้วกดต้นขาของชายสวมถุงมือเหล็กด้วยเข่าของเขา วาเนสซ่าและสมาชิกโรงเลี้ยงสุนัขอีกสองคนก็รีบเข้ามาเช่นกัน

ปัง ปัง ปัง!

ราวกับพายุฝนกระหน่ำ ชายที่อยู่บนพื้นไม่มีโอกาสได้ลุกขึ้นมาอีกเลย หลังจากหมัดที่กระทบเขาราวกับพายุฝนฟ้าคะนอง ในเวลาเพียงแค่สิบวินาที เขาได้ถูกโจมตีอย่างน้อยร้อยครั้ง

สตีเฟนและคนอื่น ๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชายคนนั้นหยุดหายใจไปตั้งแต่ตอนไหน เมื่อพวกเขาหยุดจู่โจม ชายผู้นั้นก็ตายด้วยร่างอันผิดรูปไปแล้ว

ในอีกด้านหนึ่ง ร็อดดีฟันหน้าสมาชิกโรงเลี้ยงสุนัขอีกคนหนึ่งด้วยการฟันแบ็คแฮนด์ เมื่อเขาเห็นชายสวมถุงมือเหล็กถูกกระหน่ำโจมตีจนตาย จิตใจของเขาก็ระเบิดขึ้นทันที การหายใจถี่ขึ้นและเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เขากำลังจะทรุดตัวลงจากความอ่อนล้า

สิ้นหวัง เป็นความรู้สึกสิ้นหวังที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนผุดขึ้นในหัวใจของเขา นี่มันเป็นเรื่องตลกหรือยังไง? มีกลุ่มคนบ้า ๆ แบบนี้อยู่บนโลกใบนี้ได้ยังไง? ความสิ้นหวังแผ่ซ่านไปทั่วร่างของร็อดดีทันที ครั้งหนึ่งเขาเคยถูกมองว่าเป็นจ่าฝูงจากต่างประเทศ แต่ตอนนี้ เมื่อเทียบกับคนเหล่านี้ เขารู้สึกเหมือนเขาเป็นแค่ลูกหมา!

“ไอ้พวกบัดซบ! พวกแกทุกคนมันบ้าไปแล้ว!” เขากรีดร้อง

ขณะที่เขามองดูร่างที่เละเทะของชายสวมถุงมือเหล็ก ร็อดดีรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะเสียสติ เขาไม่เคยประสบกับความสิ้นหวังเช่นนี้มาก่อน คนพวกนี้เป็นมนุษย์ประเภทไหนกัน? พวกมันเป็นปีศาจ!

เสียงหนึ่งดังก้องอยู่ในใจของร็อดดีว่า “วิ่ง…วิ่ง เร็วเข้า! หนีออกจากที่นี่ นายต้องออกจากที่นี่ทันที คนพวกนี้มันโรคจิต คนพวกนี้มันบ้าไปแล้ว!'

นี่คือบทพูดคนเดียวในใจเขา ทันใดนั้น ร็อดดีก็หันหลังและกำลังจะวิ่งออกไป

เงาปรากฏขึ้นและขวางทางของร็อดดี “คิดว่าจะหนีไปไหน?”

ชายผู้นั้นคือ มาร์ติน เจคแมน เขาเคยถูกเรียกว่าแฟรงค์ เจคแมน เพราะไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาหรือบุคลิกของเขา เขาเป็นคนซื่อสัตย์มาตลอด อย่างไรก็ตาม มาร์คิน เจคแมนคนปัจจุบันดูเหมือนผู้พิทักษ์อย่างแท้จริง ผู้พิทักษ์เช่นเดียวกับชื่อของเขา การแสดงออกของเขาดุร้ายน่ากลัวและกระหายเลือด ...

“อ๊าก!!!” ร็อดดีรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะบ้า

เขาอยากยอมแพ้ในการพยายามโจมตีมาร์ตินและกำลังจะรีบตรงไปที่ประตู แต่มาร์ตินจะปล่อยให้เขาหนีไปอย่างนั้นเหรอ? เขาอยู่ใกล้กับร็อดดีมากในเวลานี้และดูเหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านเลยด้วยซ้ำ หากต้องสู้กันตัวต่อตัว

มาร์ตินเป็นเหมือนผู้พิทักษ์อย่างแท้จริงเมื่อเขายืนเฝ้าอยู่ที่ประตู ชายผู้นี้ ร็อดดี ฆ่าเพื่อนของเขาหลายคนในโรงเลี้ยงสุนัข เขาจะไม่ปล่อยให้ร็อดดี้หนีไปแน่นอน ไม่เช่นนั้น สหายที่ล่วงลับของเขาในโรงเลี้ยงสุนัขจะไม่สามารถพักผ่อนอย่างสงบสุข

“ไปให้พ้น!” ร็อดดีตะโกนในขณะที่เขาใช้มีดสั้นฟันไปที่มาร์ติน