ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 235

“นายบอกว่า ระหว่างนายกับคอนนี่ ยอร์ก ไม่มีอะไรไม่ใช่เหรอ? ทำไมพ่อของเธอถึงชวนนายไปที่นั่น? ไม่น่าแปลกใจที่นายจะมั่นใจมาก ๆ ว่าบริษัทต่าง ๆ ในเมืองไพร์มจะต้องมาอ้อนวอนเรา ใครจะรู้ว่านายกำลังคิดที่จะทยานขึ้นไปด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลยอร์ก”

ไทร์ ซัมเมอร์ขมวดคิ้ว

วินนี่เฟรดแสดงออกถึงพฤติกรรมแปลก ๆ ไม่เหมือนวินนี่เฟรดคนเดิม เธอกลายเป็นคนไร้เหตุผล

บางทีคอนนี่ ยอร์กอาจจะโดดเด่นเกินไป ด้วยหน้าตาที่ดูดีและภูมิหลังของตระกูลที่โดดเด่นของเธอ ที่ทำให้วินนี่เฟรดต้องเป็นกังวลอยู่ตลอดเวลา

สิ่งนี้เกิดขึ้น เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งห่วงใยผู้ชายของเธออย่างแท้จริง ซึ่งหมายความว่าไทร์ ซัมเมอร์ มีจุดที่ลบไม่ออกอยู่ในหัวใจของวินนี่เฟรด ซี

“ฉันจะโกรธถ้าเธอยังเป็นแบบนี้ต่อไป วินนี่เฟรด”

วินนี่เฟรดถอนหายใจและเปลี่ยนทัศนคติของเธอในทันใด

เธอหัวเราะ "ฉันแค่ล้อเล่น! แต่ว่าแบลร์กับฉัน เราจะไม่ไปกับนาย คาร์สัน ยอร์ก อาจจะต้องการเชิญนายคนเดียวเท่านั้น”

“เขาไม่ใช่คนแบบนั้น”

ไทร์ตอบตามสัญชาตญาณ แต่แล้ว จู่ ๆ ความตระหนักก็แวบเข้ามาในใจของเขา เฉกเช่นแสงแวววาบจากสวรรค์ หรือเพื่อให้แม่นยำยิ่งขึ้น สัมผัสที่หก ที่เปล่งออกมาจากสัญชาตญาณสตรีของวินนี่เฟรด

ไทร์ไม่ได้รู้จักกับคาร์สันมากนักแต่เขาสามารถอ่านใจผู้คนได้ เขารู้ว่าคาร์สันเป็นคนมีน้ำใจและช่างคิด เข้าใจกฎเกณฑ์และสิ่งที่เกิดขึ้นในสังคม

ไม่ใช่แค่คาร์สัน แต่ภรรยาของเขาก็พูดจาไพเราะและเห็นอกเห็นใจไม่แพ้กัน

ภายใต้สถานการณ์ปกติ พวกเขารู้ว่า ไทร์ ซัมเมอร์ เป็นผู้ชายที่แต่งงานมีครอบครัวแล้ว ถ้าพวกเขาต้องการแสดงความขอบคุณโดยเชิญไทร์มาทานอาหารเย็นด้วย พวกเขาจะต้องขอให้ไทร์พาครอบครัวไปด้วยตามมารยาท

แต่ถึงอย่างนั้น คาร์สันก็ได้เชิญเขาไปคนเดียว

มีบางอย่างดูผิดปกติ

“เขามีเจตนาอะไร?” ไทร์พึมพำภายใต้ลมหายใจและเริ่มตั้งสมมติฐานในใจ

เขารู้น้อยเกินไปเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองไพร์มและไม่สามารถเข้าใจความตั้งใจของคาร์สันได้ในขณะนี้

“ฉันคิดว่าเธอได้ช่วยจุดประเด็นขึ้นมา วินนี่เฟรด ครั้งนี้ฉันจะไปคนเดียว”

วินนี่เฟรดสัมผัสได้ถึงความเคร่งขรึมในคำตอบของไทร์และรู้สึกกังวล “มีอะไรผิดปกติเหรอ?”

“เปล่า ทำไมถามแบบนั้น?” ไทร์ยิ้ม “อย่ากังวลไปเลย ฉันจะไม่โกหก”

“ไทร์ ซัมเมอร์! ฉันบอกนายแล้วว่าฉันแค่ล้อเล่น แต่การแสดงออกของนายมันทำให้ฉันตื่นตระหนก”

“ความไม่สบายใจของฉันไม่ได้เกิดจากคอนนี่ ยอร์ก แต่มีบางอย่างที่ฉันไม่รู้ ไม่ต้องกังวล ฉันแค่ไปที่นั่นเพื่อทานอาหารเย็น มันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น นอกจากนี้ พวกเขายังเป็นคนที่เชิญฉันไป ถ้าหากไม่มีบัวเจ็ดกลีบ เราคงไม่สามารถรักษาพิษของแบลร์ได้ มันคงเป็นการดูหมิ่นถ้าฉันปฏิเสธคำเชิญของพวกเขา”

“ก็จริงของนาย” ท้ายที่สุด วินนี่เฟรดก็ยังเป็นคนมีเหตุผล

ในฐานะผู้หญิง มันไม่ผิดที่จะหึงหวงคนรัก การทะเลาะเบาะแว้งกันเล็ก ๆ น้อย ๆ อาจจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างสามีและภรรยาแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น แต่ถ้ามันมากเกินไปมันก็ไม่ใช่เหตุผลที่ดี

ไทร์ขับรถคาดิลแลคมุ่งหน้าไปยังเมืองไพร์ม

ระหว่างทาง เขาคิดถึงความเป็นไปได้มากมาย แต่ก็ยังไม่สามารถหาคำตอบที่น่าพอใจได้ว่าทำไมคาร์สันจึงเชิญเขามาทานอาหารเย็น