ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 189

ลีออนพูดถูก ในฐานะราชาใต้ดินแห่งเมืองคานห์ ไม่ว่าเป้าหมายของเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน มันจะไม่เป็นปัญหาหาสำหรับโนอาห์ ลี ถ้าลีออนต้องการให้เขาจัดการกับใครสักคน เขาจะต้องตอบตกลงในทันที ท้ายที่สุด ถ้าหากว่าราชาใต้ดินอย่างเขา สามารถได้รับการสนับสนุนจากตระกูลฟิชเชอร์อันทรงเกียรติในเมืองไพร์ม อนาคตของเขาจะไร้ขีดจำกัดอย่างแน่นอน

เช่นเดียวกับที่ตระกูลฮิลล์ ที่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลฟิชเชอร์ในตอนนั้นในเวลาเพียงแค่สองปี พวกเขาก็กลายเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำของเมืองคานห์ทันที มันเป็นข้อดีที่คาดไม่ถึงจริง ๆ

ถึงแม้ว่า โนอาห์ ลี อยากจะผูกมิตรกับตระกูลฟิชเชอร์ แต่เขามีความกล้าพอไหม? แน่นอนว่าคำตอบคือ ไม่

ในฐานะสัตว์เลี้ยงของไทร์ แม้ว่าโนอาห์จะไม่รู้ว่าไทร์น่ากลัวเพียงใดและภูมิหลังของเขานั้นยอดเยี่ยมแค่ไหน แม้ว่าเขาจะมีความคิดที่เลือนลางก็ตาม

ลืมตระกูลฟิชเชอร์ของเมืองไพร์มไปได้เลย แม้แต่เหล่าชนชั้นสูงทางเหนือไปจนถึงทางใต้หรือแม้แต่ชนชั้นสูงในเมืองหลวง ก็อาจจะไม่สามารถเทียบเทียมกับไทร์ได้เลย

ดังนั้น คำตอบในใจของโนอาห์ ลีก็คือ 'ไม่'

“นายน้อยฟิชเชอร์ สำหรับเรื่องนี้ ฉันต้องขอโทษ...”

ในขณะที่โนอาห์พูดต่อ “ยกโทษให้ฉันที่ไม่สามารถทำตามได้” ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกว่าอุณหภูมิภายในห้องลดลงหลายองศา สายตาของเขาเหลือบมองไปที่กูเดนโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งยืนอยู่ที่ริมหน้าต่าง

ชายร่างกำยำสวมเสื้อเชิ้ตสีเขียว ตั้งแต่เริ่มต้น ผู้ชายคนนี้ไม่พูดอะไรเลย เขาเป็นเหมือนรูปปั้นที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับเขยื้อน

ทันใดนั้น โนอาห์ก็มองเห็นได้ชัดเจนว่า ชายคนนั้นค่อย ๆ ขยับมือเข้าหาเอวของเขา เขามีอาวุธซ่อนอยู่ที่นั่นคือ ดาบปลายปืน อาวุธที่กูเดนใช้มาเกือบยี่สิบปี พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่า เลือดของคนจำนวนเท่าใดที่เปื้อนบนใบมีดนั้นในตลอดหลายปีที่ผ่านมา

โนอาห์เป็นผู้เชี่ยวชาญ ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของการฆ่าที่กูเดนพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา มันเป็นความรู้สึกของอันตรายที่ใกล้เข้ามา

ความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในจิตใจของโนอาห์ ลี เกิดจากสัญชาตญาณการเอาตัวรอดที่เขาได้พัฒนามาหลายปีในโลกใต้ดินนี้ ‘ไม่ ฉันปฏิเสธไม่ได้ ถ้าฉันปฏิเสธ ฉันคงตายแน่'

ผู้ชายที่ยืนตรงข้ามเขานั้นต่างจากผู้อื่นโดยสิ้นเชิง แม้ว่าตอนนี้ โนอาห์จะมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่เก่งกาจจำนวนมากยืนเฝ้าอยู่ภายนอก แต่พวกเขาจะไม่สามารถช่วยชีวิตโนอาห์ได้

“นายน้อยฟิชเชอร์ สำหรับเรื่องนี้ ยกโทษให้ฉันที่ไม่สามารถตอบคุณได้ทันที ข้อตกลงที่เกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมนั้นผิดกฎหมาย ได้โปรดให้เวลาฉันพิจารณาก่อนจะได้ไหม?” โนอาห์กล่าว

เมื่อถึงจุดนี้กูเดนก็หยุดการแกว่งดาบปลายปืนทันที

ลีออนใกล้จะหมดความอดทน น้ำเสียงของเขาดูแข็งกร้าวขึ้นในขณะที่เขาพูด “ฉัน ลีออน ฟิชเชอร์ เป็นคนง่าย ๆ ถ้าเราไม่ใช่เพื่อน เราก็เป็นศัตรู ดังนั้น ถ้าหากคุณไม่สามารถให้คำตอบที่น่าพอใจแก่ฉันได้ ฉันจะโกรธ”

ตอนนี้มันเป็นภัยคุกคาม โนอาห์รู้สึกเย็นยะเยือกที่กระดูกสันหลัง เขากลัวว่าชายที่หน้าต่างจะลงมือและกรีดคอเขาทันที อย่างไรก็ตาม แม้ว่าโนอาห์จะกลัว แต่ในฐานะราชาใต้ดินเขาก็มีความกล้าพอ เขาจึงคิดหาวิธีรับมือได้อย่างรวดเร็ว และในไม่ช้าเขาก็มีความคิด

บางทีนี่อาจจะเป็นโอกาสให้เขาทะยานสู่ความสำเร็จ และด้วยความสำเร็จที่ว่า เขาไม่ได้หมายความถึงตระกูลฟิชเชอร์ แต่...กับไทร์ ซัมเมอร์!

“ก็ได้!” โนอาห์สูดหายใจเข้าแล้วลุกขึ้นยืน “ในเมื่อ นายน้อยฟิชเชอร์มาหาฉันด้วตัวเอง ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ดังนั้นฉันจึงจะตกลงให้ความร่วมมือกับคุณ แต่นายน้อยฟิชเชอร์ ถ้าฉันทำภารกิจนี้สำเร็จ ฉันจะต้องได้อยู่ในความดูแลของคุณที่เมืองไพรม์ในอนาคต”

“อย่ากังวล ฉันเป็นรักษาในคำพูดของฉันเสมอ” เมื่อเห็นว่าโนอาห์เห็นด้วย ลีออนยิ้มและรินไวน์ให้เขาก่อนจะรินให้ตัวเอง “ถ้าอย่างนั้น บอสลี เราจะฉลองความร่วมมือของเราล่วงหน้าไหม?”

“แน่นอน ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณ”

โนอาห์และลีออนยกแก้วของพวกเขาขึ้นแล้วดื่มจนหมด เนื่อง​จากตกลง​ธุรกิจกันเรียบร้อยแล้ว ​พวก​เขา​จึง​ดื่ม​และ​คุย​กัน​จนถึงมื้อเย็น

“นายน้อยฟิชเชอร์ คุณต้องเหนื่อยจากการเดินทางมีที่นี่ คืนนี้คุณสามารถผ่อนคลายได้อย่างเต็ม ฉันจะให้คนของฉันไปจัดแจงคลับที่ดีที่สุดของฉัน และเราจะได้ต้อนรับคุณอย่างเหมาะสม”

ลีออนพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะอยู่ในความดูแลของคุณ บอสลี”

“แน่นอนอยู่แล้ว”

***

เมื่อตกกลางคืน แสงไฟหลากสีประดับอยู่ทั่วทุกมุมภายในคลับ ที่นี่คือสถานบันเทิงระดับไฮเอนด์แห่งหนึ่งของโนอาห์ลีออนและกูเดนกำลังสนุกสนาน พวกเขาไม่ได้กังวลแม้แต่น้อยเกี่ยวกับโนอาห์ถ้าหากเขาคิดจะวางแผนร้าย เช่นเดียวกับเทพผู้ยิ่งใหญ่ที่คิดว่ามนุษย์จะสามารถเล่นกลอะไรกับพวกเขาได้

ลีออนไม่สามารถตำหนิความเย่อหยิ่งของตัวเองได้ มันเป็นสิ่งที่ควรจะเป็น ไม่ว่าจังหวัดไหน เมืองหลวงคือศูนย์กลางของการพัฒนาอยู่เสมอ ดังนั้นไม่ว่าจะอยู่ในสถานที่ ความเจริญ หรือดัชนีอื่น ๆ พวกเขาจะก้าวหน้าไปไกลกว่าเมืองรองอย่างแน่นอน

ดังนั้น บุคคลสำคัญจากเมืองไพรม์ จึงทำตัวเย้อหยิ่งและภาคภูมิใจในตนเองอยู่เสมอ เพราะบุคคลสำคัญในเมืองเล็ก ๆ เหล่านี้ เป็นเพียงแค่ทาสในสายตาของพวกเขา

คืนนี้ ลีออนและกูเดนต่างก็ผ่อนคลายและรู้สึกสนุกสนาน อย่างช้าที่สุดภายในเที่ยงคืนโนอาห์จะไปพาตัวไทร์และครอบครัวของเขามาที่นี่

ลีออนต้องการให้โนอาห์ฆ่าไทร์เพื่อป้องกันความวุ่นวายในอนาคต แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สามารถกลืนความโกรธของเขาที่มีต่อชายที่ฆ่าพี่สาวของเขาได้ ดังนั้น เขาจึงต้องการที่จะทำมันด้วยมือของเขาเอง สังหารไทร์ ด้วยวิธีที่ทรมานที่สุด และความแค้นของเขาจึงจะได้รับการแก้ไข

ในขณะเดียวกันไทร์และครอบครัวของเขาเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จ เฮเลนและวินนี่เฟรดกำลังล้างจานในขณะที่ไทร์กำลังเล่นเกมกับแบลร์

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เขาจึงเดินไปที่ระเบียงด้านนอกและรับสาย "มีอะไร?"

“บราเธอร์ไทร์ นายน้อยคนที่สองของตระกูลฟิชเชอร์แห่งเมืองไพรม์ ลีออน ฟิชเชอร์ เขามาหาผมเมื่อเย็นนี้ เขาต้องการให้ผมจัดการคุณ” โนอาห์พูดโดยใช้วิธีที่สั้นที่สุดที่จะอธิบายสถานการณ์ให้ไทร์ฟัง

ไทร์หัวเราะ “ตอนนี้ลีออน ฟิชเชอร์อยู่ที่ไหน?”

โนอาห์ตอบอย่างรวดเร็วว่า “เขาอยู่ในคลับแห่งหนึ่งของผม ผมแสร้งทำเป็นเห็นด้วยกับเขาเพื่อการจับตัวคุณและครอบครัวของคุณ บราเธอร์ไทร์ โปรดให้คำแนะนำแก่ผมด้วย”

“เมื่อเขาบอกให้นายจับตัวฉัน ถ้าอย่างนั้นก็มาที่นี่สิ” ไทร์กล่าว

“แต่บราเธอร์ไทร์ ดูเหมือนว่า ลีออนจะพานักสู้ผู้เชี่ยวชาญมาให้ด้วย ผมควรเตรียมอะไรล่วงหน้าไหม?”

"ไม่จำเป็น นายแค่ทำตามที่เขาพูด มาตอนสี่ทุ่ม ฉันต้องกล่อมลูกสาวของฉันนอนก่อน”

“ได้เลยครับบราเธอร์ไทร์”

ไทร์วางสายและมองดูดวงจันทร์บนท้องฟ้า มันเป็นคืนที่มืดมิดอีกคืนหนึ่ง สำหรับการฆาตกรรม!