ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 207

หัวใจของวินนี่เฟรดเริ่มเต้นแรงในขณะที่ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง นี่เป็นช่วงเวลาที่เธอกลัวมากที่สุด

"นายต้องการให้ฉันพูดอะไร? ฉันไม่รู้ว่านายกำลังพูดถึงอะไร” วินนี่เฟรดพยายามจะกลับคำพูด

แต่วินนี่เฟรดไม่รู้ว่าไทร์ ซัมเมอร์ ไม่ใช่คนที่จะยอมรับพฤติกรรมดังกล่าวได้ แม้ว่าจะเป็นภรรยาที่รักของเขาก็ตาม

ไทร์กดตัววินนี่เฟรดลงกับกำแพงเหมือนเมื่อคืนก่อนและมองเธอด้วยรอยยิ้ม “เรามีข้อตกลงกันเมื่อวานนี้ เธอคิดจะกลับคำพูดอย่างนั้นเหรอ?”

วินนี่เฟรดหน้าแดงก่ำ หัวใจของเธอกำลังจะกระโดดออกจากอกของเธอ

“ฉัน...ฉัน...” เธอพูด

"ใช่เธอ พูดคำว่า 'สามี'” ไทร์กล่าว

วินนี่เฟรดเป็นคนขี้อายมากและเธอรู้สึกเขินอายเกินกว่าที่จะพูดมันออกไป

ไทร์ยังไม่ยอมหยุด “เร็วสิ...”

“สามี...สามี!” วินนี่เฟรดพูดออกมาทันที

ในที่สุด วินนี่เฟรดก็ไม่สามารถต้านทานท่าทางอันทรงพลังและสง่างามของไทร์ได้อีกต่อไป เธอถ่อมตัวลงอย่างสมบูรณ์

เธอพูดว่า 'สามี' อย่างนุ่มนวลราวกับเสียงยุงบิน หลังจากนั้นวินนี่เฟรดก็บิดหน้าหนีอย่างเขินอายจนอยากจะขุดหลุมลงไปซ่อนตัว

ไทร์รู้สึกปลาบปลื้มใจ เขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาละลายเล็กน้อย

“เธอพูดเบาเกินไป ฉันไม่ได้ยิน ทำไมไม่พูดใหม่อีกที?”

ใบหน้าของวินนี่เฟรดบูดบึ้งในขณะที่เธอชกหน้าอกของไทร์ “ไทร์ ซัมเมอร์ นายคนเจ้าเล่ห์ อย่าให้มันมากเกินไป” เธอกล่าว

ไทร์จับหน้าอกด้วยสีหน้าเจ็บปวด วินนี่เฟรดจึงตกใจมาก “ไทร์ นาย...นายเป็นอะไร? ฉันทำให้นายเจ็บเหรอ?” เธอถาม

"ฮิฮิ!" ไทร์หัวเราะคิกคักก่อนจะดึงวินนี่เฟรดเข้ามากอดอย่างแน่น จากนั้นเขาก็จูบเธอ “จากนี้ไป เธอจะต้องเรียกฉันว่าสามี ตกลงไหม?” ไทร์ถาม

ไทร์เคยรู้สึกขนลุกเมื่อเขาเห็นฮวน เยตส์ เพื่อนที่ดีของเขาและแฟนสาวของฮวนแสดงความรักต่อกันในที่สาธารณะ มีหลายครั้งที่ไทร์ตีฮวนเพราะไทร์เกลียดการแสดงความรักในที่สาธารณะอย่างมาก แต่ในตอนนี้ไทร์ได้เข้าใจความรู้สึกของฮวนแล้ว

ตอนนี้เขารู้สึกผิดที่ทุบตีฮวนเมื่อหลายปีก่อน

วินนี่เฟรดตื่นตระหนก “นาย...ฝันไปเถอะ” เธอกล่าว

“มันจะไม่เป็นความฝัน เธอจะต้องทำมัน ถ้าฉันได้ยินเธอเรียกฉันด้วยชื่อของฉันแทนที่จะเป็นสามีอีก ฉันจะตีก้นเธอไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนก็ตาม” ไทร์กล่าว

“นายไม่กล้าหรอก...” วินนี่เฟรดโต้กลับ

"ฮิฮิ รอดูว่าฉันจะกล้าไหม” ไทร์พูดก่อนจะยื่นมือออกไปหาวินนี่เฟรดอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม

“คุณพ่อ คุณแม่...พวกคุณกำลังทำอะไร?” แบลร์ ซีตื่นขึ้นมาและถามอย่างงัวเงีย

เสียงของเธอฟังดูน่ารื่นรมย์ แต่สำหรับไทร์ มันฟังดูเหมือนบทสวดของปีศาจ