ตรวนหวามพ่อเลี้ยง ชุด One Night Stand นิยาย บท 11

ธาวินเดินผิวปากออกมาจากห้องพักของทอฝันอย่างอารมณ์ดี หลังจากตักตวงสวาทดุดัน จนเจ้าของห้องสาวสลบไสลคาท่อนชายไปเลยทีเดียว

“อาวิน... มาทำอะไรแถวนี้คะ”

เสียงเรียกที่เต็มไปด้วยความแคลงใจของอิงฟ้าดังขึ้น ในระหว่างทาง

“อา... ก็มาเดินเล่นน่ะสิ” เขาคิดคำแก้ตัวได้เท่านั้นจริงๆ

อิงฟ้าเดินมาหยุดตรงหน้าของอาหนุ่ม ช้อนตามองอย่างไม่ไว้วางใจ

“ถ้าอิงเดาไม่ผิด อาวินต้องเพิ่งเดินมาจากทางห้องของฝันใช่ไหมคะเนี่ย”

“ใช่... มีอะไรหรือ”

แม้คำถามของหลานสาวจะแทงใจดำ แต่เขาก็สามารถตีหน้าเรียบเฉยได้อย่างแนบเนียน

“แน่ะ อาวินไปหาฝันมาเหรอคะ”

“แค่เดินผ่านห้องน่ะ ไม่ได้เข้าไปกวนหรอก ว่าแต่เธอเถอะอิงฟ้า กำลังจะไปไหน” เขาเปลี่ยนเรื่องทันทีที่สามารถกระทำได้

“อิงจะไปหาฝันน่ะค่ะ”

“อย่าเพิ่งไปเลย ตอนนี้ทอฝันกำลังหลับอยู่”

“เอ๋... อาวินทราบได้ยังไงกันคะ”

สายตาและน้ำเสียงของอิงฟ้าเต็มไปด้วยความเคลือบแคลง จนธาวินต้องเมินหน้าหนี

“ก็เดาเอาน่ะ”

“อาวินนี่มีพิรุธนะคะ” อิงฟ้าอดแซวไม่ได้

“อาจะมีพิรุธอะไรกันล่ะ”

เขาปฏิเสธเสียงแข็ง ก่อนจะเอ่ยชวนหลานสาว

“ไปดื่มชากับอาที่ระเบียงใหญ่เถอะ”

“แต่อิงจะไปหาฝันนะคะ”

“ก็อย่างที่อาบอกไง ให้ทอฝันพักผ่อนเถอะ เธอน่าจะเพลียมาก”

ชายหนุ่มอดอมยิ้มออกมาไม่ได้ เมื่อนึกถึงภาพสุดท้ายของทอฝันก่อนที่เขาจะออกมาจากห้อง

หล่อนนอนแผ่หลา สลบไสลไม่ได้สติ เนื้อตัวบอบช้ำ แต่ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความอิ่มเอม

“แค่บินแค่ชั่วโมงเดียวเอง นอนแปบเดียวก็น่าจะหายเพลียแล้วนะคะ”

“ทำตามที่อาบอกนั่นแหละอิงฟ้า ปล่อยทอฝันนอนพักไปก่อน ส่วนเราไปจิบชากันดีกว่า”

อิงฟ้าทำจมูกย่นใส่อาหนุ่ม

“ก็ได้ค่ะ อาวินนี่ ยังเผด็จการเหมือนเดิมเลยนะคะ”

ธาวินหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเดินนำหน้าหลานสาวไปยังระเบียงใหญ่

และเมื่อมาถึงระเบียงไม้ที่ยื่นออกมาจากตัวบ้าน ชายหนุ่มก็เลื่อนเก้าอี้ให้กับหลานสาว ก่อนที่ตัวเองจะทรุดตัวลงนั่งข้างๆ

“ชามะลิสองถ้วย ส้ม”

“ค่ะ พ่อเลี้ยง”

สาวใช้น้อมรับคำสั่ง และเดินออกไปโดยเร็ว

ธาวินจึงหันมาชวนหลานสาวพูดคุย

“พี่ธีระกับพี่ฟองจันทร์สบายดีไหมใช่ไหม”

อิงฟ้าฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะตอบคุณอาหนุ่มสุดหล่อออกไป

“คุณพ่อกับคุณแม่สบายดีค่ะ แต่พวกท่านทำงานยุ่งตลอด ก็เลยปลีกตัวมาหาอาวินที่เชียงรายไม่ได้สักที”

“ไม่เป็นไรหรอก เอาไว้อาว่างๆ จะลงไปเยี่ยมที่กรุงเทพฯ ด้วยตัวเอง”

“ก็อิงอยากให้คุณพ่อกับคุณแม่มาสูดอากาศดีๆ ที่ไร่สตอเบอรี่ของอาวินแบบอิงบ้างนี่คะ ที่นี่อากาศดีจะตาย ไม่เหมือนกรุงเทพฯ มีแต่ควันพิษ”

อิงฟ้าทำหน้าขยาด ในขณะที่ธาวินหยิบถ้วยชาที่สาวใช้นำมาเสิร์ฟขึ้นจิบ และก็ไม่ลืมชักชวนหลานสาว

“ดื่มชาสิอิงฟ้า หอมและรสดีเลยทีเดียว”

อิงฟ้ายกถ้วยชาขึ้นจิบตามคำเชื้อเชิญของธาวิน ก่อนจะทำหน้าตื่นเต้น เมื่อน้ำชาไหลผ่านลำคอไป

“รสชาติดีจริงๆ ด้วยค่ะ แล้วก็หอมดอกมะลิด้วย นี่ถ้าฝันได้ดื่มคงจะติดใจ”

“ทำไมล่ะ”

“ก็ฝันชอบดื่มชาเหมือนอาวินนั่นแหละค่ะ”