ทอฝันเดินน้ำตาซึมออกมาจากห้องอาหาร ก็มุ่งหน้าลงมานอกบ้าน มาหยุดยืนอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ที่กำลังถูกความมืดมิดกลืนกิน
ความเย็นชาของธาวินทำให้หล่อนเจ็บปวดจนแทบทนหายใจต่อไปไม่ไหว
รู้หรอกว่าไม่สำคัญ เป็นได้แค่เพียงของเล่นระบายความใคร่ แต่ก็ไม่อาจจะหยุดรักเขาได้สักที
“ตรงนี้มืดมาก ระวังงูนะครับ”
หล่อนหันไปมองเจ้าของเสียง ก็พบว่าเขาคือผู้ชายตัวสูงโปร่งไซส์เดียวกับธาวินเลย ใบหน้าในความมืดของเขาดูลึกลับไม่น้อย
“เอ่อ... คงไม่มีงูหรอกค่ะ”
เขาเดินเข้ามาหา ความสูงของเขาทำให้หล่อนต้องชะเง้อจนปวดต้นคอเลยทีเดียว
“ให้ผมยืนคุยเป็นเพื่อนไหมครับ”
“เอ่อ... ไม่เป็นไรค่ะ ฝัน... อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว”
หล่อนตัดบท ผู้ชายตัวสูงใหญ่ และถึงแม้จะมองหน้าเขาไม่ชัดนัก แต่ก็พอจะเห็นเค้าลางความหล่อเหลาได้อย่างชัดเจน
ไม่น่าเชื่อว่าในไร่ของธาวินจะมีผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาแบบนี้อยู่ด้วย
และหากหล่อนไม่มีธาวินเป็นรักแรกและรักเดียวอยู่ภายในดวงใจ หล่อนก็คงจะหวั่นไหวกับผู้ชายคนนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว
“โอเคครับ งั้นผมขอตัวก่อน”
หล่อนปั้นยิ้มให้กับคู่สนทนานิรนาม ก่อนที่เขาจะเดินหายไปในความมืด ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ธาวินปรากฏตัวขึ้นพอดี
“เหตุผลที่เธออิ่มเร็วก็คงเพราะแบบนี้นี่เอง”
หล่อนหมุนตัวไปด้านหลัง ก็พบว่าธาวินกอดอก และจ้องมองมาด้วยสายตาดุดัน
“ไอ้หนุ่มคนนี้สินะ ที่ทำให้เธอชอบมานี่ไร่ของฉันนัก”
หล่อนไม่เข้าใจสิ่งที่ธาวินพูดนัก แต่ก็ไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงด้วย เพราะรู้ดีว่าไม่เคยชนะ
“แล้วนั่นจะไปไหน จะเดินหนีฉันไม่ได้นะ ทอฝัน”
หล่อนเดินหนี แต่เขารีบก้าวเข้ามาหา คว้าแขนเรียวเอาไว้ พร้อมกับกระชากเข้าไปปะทะกายกำยำอย่างไม่ปรานีปราศรัย
หล่อนช้อนตาขึ้นมองคนใจร้าย และพยายามโก่งตัวหนี แต่เขาเอามืออีกข้างกดที่เนินสะโพก ทำให้หล่อนไร้ทางรอดในที่สุด
“ปล่อยนะคะ ปล่อยฝัน”
คนตัวโตก้มหน้าลงมาหา จนหล่อนได้กลิ่นลมหายใจของเขา
“ตอนอยู่บนเตียง เธอไม่ได้พูดแบบนี้นี่ทอฝัน”
พวงแก้มนวลแดงจัด ร้อนฉ่า เมื่อเขาเอาความร่านของหล่อนมาโยนใส่หน้า
หล่อนกัดฟันแน่น และพยายามที่จะหนีไปจากเขาให้ได้เร็วที่สุด
“ปล่อยค่ะ ปล่อยฝัน!”
“ไม่ปล่อย จนกว่าเธอจะตอบคำถามฉันเสียก่อน”
น้ำตาของหล่อนเจียนจะไหลออกมาโชว์ความน่าสมเพชอยู่แล้ว
“คำถามอะไรคะ”
“ไอ้ผู้ชายที่เธอยืนอ่อยมันเมื่อกี้นี้ ใช่คนที่ทำให้เธอมาที่นี่บ่อยๆ หรือเปล่า”
รอยยิ้มร้ายกาจผุดพรายบนใบหน้าหล่อจัดที่กำลังแดงก่ำของธาวิน
“ไอ้หนุ่มคนเมื่อกี้มันยังไม่ได้มอบสิ่งที่เธอต้องการให้ไม่ใช่หรือ”
หล่อนถลึงตาใส่คนตัวโต
“อาวินอย่ามาพูดจาแบบนี้กับฝันนะคะ”
“หึ... ฉันจะช่วยเป็นผู้ชายแก้ขัดให้ รับรอง เธอฟินไม่ต่างจากตอนกลางวันหรอก”
หล่อนหน้าตาตื่น และพยายามดิ้นรนอย่างสุดความสามารถ
“ปล่อยฝัน!”
หล่อนตะโกนใส่หน้าเขา แต่ธาวินกลับไม่สนใจทีท่าขัดขืนอ่อนแรงเลยแม้แต่น้อย สุดท้ายเขาก็ฉุดกระชากลากร่างของหล่อนเข้าไปหลังพุ่มไม้ใหญ่ที่ลับสายตาผู้คน พร้อมกับผลักร่างของหล่อนล้มนอนหงายกับพื้นดิน
“อ๊ะ...”
หล่อนพยายามจะลุกหนี แต่เขาตะครุบข้อเท้าเอาไว้ได้ จากนั้นก็ลากหล่อนเข้ามากอดรัด พร้อมกับจูบปากอย่างดุดัน
“อื้อ... อื้อ...”
หล่อนขัดขืน น้ำตาไหลริน พยายามต่อต้านสัมผัสร้ายกาจ รุนแรงของธาวิน
แต่หล่อนรักเขา...
ใช่ หล่อนรักเขาเหลือเกิน ในที่สุดก็ไม่อาจจะแข็งขืนต่อไปได้อีก
ปากอิ่มที่ยังไม่หายบวมช้ำเผยอแยกกว้าง ตอบรับจุมพิตหิวกระหายของคนตัวโตอย่างเต็มใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตรวนหวามพ่อเลี้ยง ชุด One Night Stand