ตรวนหวามพ่อเลี้ยง ชุด One Night Stand นิยาย บท 17

ธาวินจอดรถเอาไว้ที่ท้ายไร่ ซึ่งมันคือสุดท้ายรถวิ่งแล้ว จากนั้นเขาก็พาหล่อนเดินลัดเลาะเข้าไปในป่าที่อยู่ไม่ห่างจากไร่สตอเบอรี่นัก

เส้นทางค่อนข้างขรุขระ ก้อนกรวดและกิ่งไม้แห้งหล่นเกลื่อนบนเส้นทางที่ใช้เดิน

“อ๊ะ...”

แล้วหล่อนก็ซุ่มซ่ามพอที่จะเดินเหยียบก้อนกรวดขนาดใหญ่จนล้มลง

“เป็นอะไรไหมทอฝัน”

ธาวินถลาเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับมองข้อเท้าเล็กอย่างเป็นห่วง

“มะ... ไม่เป็นไรค่ะ”

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เดินระวังๆ ล่ะ”

หล่อนฝืนยิ้มบางๆ ให้กับธาวิน ก่อนจะกัดฟันลุกขึ้นยืน แต่แล้วก็ต้องล้มลงอีกครั้ง เมื่อเจ็บแปลบที่ข้อเท้าเหลือเกิน

“อ๊ะ...”

ธาวินรีบเข้ามาประคองเอาไว้ ก่อนจะตำหนิเสียงดุระคนห่วงใย

“ทำเป็นอวดเก่ง เห็นไหมว่าแค่จะลุกยืนยังไม่ไหวเลย”

“แต่ฝัน...”

หล่อนแย้ง แต่เขาไม่ยอมฟัง ยื่นปากมาจูบปิดปากหล่อนเอาไว้ทันที

“อื้อ... อุ๊บบบ...”

พอหล่อนพยายามจะผงะหนี มือใหญ่ก็สอดมารองใต้ท้ายทอย และตรึงให้หล่อนรับจุมพิตหวามของเขาอย่างเผด็จการ

หนึ่งจูบเป็นสิบจูบ จนหล่อนครวญครางด้วยความลืมตัว กระทั่งเขาผละออกห่าง

“ตรงนี้ไม่เหมาะ” เสียงของธาวินแหบพร่าและแปร่งอย่างชัดเจน

“อาวินหมายถึง...”

เขาไม่ได้ตอบ แต่อุ้มร่างของหล่อนขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน และก้าวเดินไปข้างหน้าแทน

ทอฝันวาบหวามไปทั้งหัวใจ พยายามห้ามปรามความรู้สึกของตัวเอง แต่ก็ทำได้ยากนัก

สาวน้อยเผลอตัวอมยิ้มออกมา และซบหน้ากับแผงอกกว้างของธาวินในที่สุด

“อื้อ... อาวิน... พะ... พอแล้วค่ะ อ๊า... ฝันไม่ไหวแล้ว... อ๊า... ซี๊ดดดดด...”

ร่างขาวเนียนเปลือยเปล่าดิ้นพล่านอยู่บนโขดหิน โดยมีเรือนกายกำยำสีน้ำผึ้งของธาวินทาบประกบเอาไว้ ใบหน้าหล่อจัดซบซุกลงกับเนินนาง มือเล็กของทอฝันทั้งดึงรั้งทึ้งเส้นผมหนาดกเอาไว้แน่น

“ซี๊ดดดด อ๊า... อา... เสียววว อา... ซี๊ดดดด”

กายสาวส่ายระริกตอบรับกับการโลมเลียของลิ้นสว่าน ตั้งแต่มาถึงที่น้ำตก ธาวินยังไม่ยอมให้หล่อนสัมผัสกับสายน้ำเลย เขาจัดการปลุกเร้าจนหล่อนร้อนฉ่า กลืนกินความหวานฉ่ำจากกายสาวอย่างตะกละตะกลามไม่ยอมหยุด

“อู๊ยยยยย อาวิน... อ๊า... อ๊า...”

และไม่ช้าหล่อนก็แตกระเบิดคาปากคาลิ้นของธาวิน เขาเลียไล้จนน้ำหวานของหล่อนแห้งเหือด ก็เลื่อนตัวขึ้นมาประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม จากนั้นก็สอดแทรกความเป็นชายใหญ่ยาวเข้ามาหาสุดแรง

“อ๊ะ... อื้อ...”

เมื่อเขาเข้ามามิดด้าม หล่อนก็สะท้านเยือกด้วยความอึดอัดระคนเสียวกระสัน

“เจ็บหรือ... โอ้วววว”