อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) นิยาย บท 23

“ขอบคุณคุณแม่มากๆ นะคะที่มาส่งเอื้อง” ช่อเอื้องยกมือไหว้ผู้ใหญ่อย่างรู้สึกซาบซึ้งใจ

“เรื่องเล็กจ้ะ ว่าแต่...มหาลัยนี้น่าเรียนมากๆ เลยนะ ทั้งร่มรื่นกว้างขวาง สะอาด ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยสุดๆ” มาลีนเอ่ยชมหลังได้เข้ามาเห็นภายในมหา’ลัย เป็นครั้งแรกก็รู้สึกประทับใจในความสวยงาม อีกทั้งยังมีโรงแรม ร้านอาหาร และร้านสะดวกซื้อใกล้ๆ กับหอพักอีกด้วย

“ค่ะ” ช่อเอื้องยิ้มรับบางๆ

“สู้ๆ นะนักศึกษาใหม่ มีอะไรก็โทรหาแม่ได้ตลอด ส่วนเรื่องทัพน่ะ เขาค่อนข้างจะเอาแต่ใจมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ฉะนั้น...บางเรื่องถ้ามันไม่ถูกต้องหรือรู้สึกขัดใจ ก็ไม่ต้องไปยอมซะทุกอย่างนะลูก เดี๋ยวเอะอะอะไรก็จะข่มขู่เอื้องอยู่ตลอด”

“ค่ะ”

“โอเค! เป็นเด็กดีนะ แม่ขอตัวกลับไปดูทัพก่อน ไม่รู้ป่านนี้นั่งร้องไห้ขี้มูกโป่งอยู่หรือเปล่า” มาลีนบอกก่อนจะเข้าไปนั่งในรถตู้ที่คนสนิทเปิดรอ

“ค่ะ เจอกันวันศุกร์นะคะ” ช่อเอื้องยืนโบกมือและมองตามจนกระทั่งรถหรูแล่นออกไปลับตา จึงสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วเดินกลับเข้าไปในหอพักอย่างรู้สึกตื่นเต้นที่กำลังจะได้ใช้ชีวิตเหมือนกับนักศึกษาคนอื่นๆ

สองนาทีต่อมา...ช่อเอื้องเปิดประตูเข้าไปในห้องพักก็เห็นเพื่อนร่วมห้องพัก กำลังยืนสำรวจข้าวของของเธออยู่

“สวัสดี เธอคือช่อเอื้องใช่ไหม?” ดรีม เน็ตไอดอลที่เพิ่งจะบินไปศัลยกรรมเหลาใบหน้า เสริมจมูกและเพิ่มขนาดหน้าอกที่เกาหลีมาได้หมาดๆ ทักทายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม หลังเห็นในไลน์กลุ่มของนักศึกษาใหม่ว่ามีใครบ้างที่เป็นรูมเมท ซึ่งโปรไฟล์ของสาวตรงหน้า ก็ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว

“ใช่! เธอคือ...” ช่อเอื้องถามค้างไว้อย่างไม่มั่นใจว่าอีกฝ่ายชื่ออะไร ระหว่าง...ดรีม แฮปปี้ หรือ เอ็นจอย แม้จะเห็นรายชื่อของรูมเมทในแชตไลน์กลุ่มหอพักแล้วเมื่อคืน แต่เธอก็ยังไม่ได้@ไลน์ไปทำความรู้จักกับใครเลยสักคน เพราะถูกเจ้าชายหื่น เอ๊ย! เจ้าชายสายเปย์ เอาแต่คลอเคลียอยู่ไม่ห่าง

“ฉันชื่อดรีมยินดีที่ได้รู้จักนะ”

“เช่นกันจ้ะ เรียกเราว่าเอื้องก็ได้”

“ว้าว! นี่เธอใช้ไอโฟนรุ่นใหม่ด้วยเหรอเนี่ย?” ดรีมถามอย่างสนใจหลังเห็นอีกฝ่ายล้วงมือถือออกมากดดูที่หน้าจอ

“เอ่อ...จ้ะ” ช่อเอื้องขานรับอย่างเขินๆ

“สวยจริงๆ เลย เราอยากได้บ้างจัง” ดรีมจ้องมองอย่างรู้สึกอิจฉา อยากจะได้มือถือรุ่นใหม่ แต่ว่าเงินของเธอถูกใช้ไปกับการศัลยกรรมหมดแล้ว เลยจำต้องใช้รุ่นก่อนหน้าต่อ

“...” ช่อเอื้องส่งยิ้มให้อย่างทำตัวไม่ถูก เมื่ออีกฝ่ายเปลี่ยนมาจ้องมองกระเป๋าที่เธอสะพายอยู่

“อ๊ะ! ใช้กระเป๋าแบรนด์ดังซะด้วย” ดรีมตาโตขึ้นมาทันทีทันใด ไม่คิดว่ารูมเมทจะมีฐานะดีถึงขั้นใช้กระเป๋าใบเป็นแสน

“เอ่อ...เรารีบไปรายงานตัวกันเถอะ” ช่อเอื้องรีบเบี่ยงเบนความสนใจด้วยสีหน้าเจื่อนๆ

“โอเคๆ” ดรีมเข้าไปควงแขนรูมเมทเดินออกจากห้องพักไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ประหนึ่งเพื่อนรักที่รู้จักกันมาตั้งชั้นอนุบาล

รีสอร์ตอินธิรากรณ์...

มาลีนกลับมาถึง ก็รีบตรงไปหาบุตรชายในบ้านพัก กลัวว่าจะกำลังเครียดเรื่องของช่อเอื้อง ซึ่งพอเข้าไปก็เห็นอีกฝ่ายกำลังนั่งดื่มบรั่นดีอยู่

“ทัพ! โอเคไหม?” มาลีนเข้าไปนั่งข้างๆ แล้วถามอย่างเป็นห่วง

“ผมพยายามจะโอเคครับแม่” คนที่ดื่มไปสองแก้วหันไปส่งยิ้มให้กับมารดา

“เฮ้อ...ทนเอาหน่อยน่า แป๊บเดียวก็วันศุกร์แล้ว เผลออีกทีเอื้องก็เรียนจบ จบเมื่อไหร่ แม่จัดงานแต่งให้ทันทีเลย” มาลีนรีบปลอบ

“หากครบสี่ปีแล้ว ทุกอย่างไม่เป็นไปเหมือนที่แม่บอกล่ะ หากเอื้องไปเจอหนุ่มๆ ในมหาลัยจีบ แล้วเกิดมีใจให้ไอ้บ้านั่น บอกทีว่าผมต้องทำยังไง?” คนที่ไม่ได้เตรียมใจมาสำหรับเรื่องไม่คาดคิด ถามกลับด้วยสีหน้าเศร้าๆ

“ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ลูกก็ต้องปล่อยเอื้องไปตามทางของเขา”

“โธ่! แล้วผมจะทำใจยังไงไหวครับ ตรงนี้ของผมมันเป็นของเอื้องไปแล้ว” แม่ทัพบอกอย่างไม่อาย เพราะในชีวิตที่ผ่านมา ตนไม่เคยมานั่งเป็นทุกข์เป็นกังวลกับผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน

“เฮ้อ...แม่ว่าเราอย่าไปคิดถึงสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นจะดีกว่านะ ห่วงแต่สาวๆ ในสต็อกของลูกเถอะ จะจัดการเคลียร์ตัวเองตอนนี้ หรือจะรอให้มีข่าวเข้าหูของเอื้องก่อนแล้วค่อยเคลียร์ก็เลือกเอานะ” มาลีนเตือนเรื่องสำคัญ

“ผมจะรีบจัดการครับ”

“ดี! เพราะความรักหากเริ่มต้นด้วยการไม่ซื่อสัตย์แล้ว อีกฝ่ายก็จะจมอยู่กับความหวาดระแวงไปตลอดชีวิต”

“เหมือนที่แม่ไม่เคยรักพ่อได้อย่างสนิทใจ” แม่ทัพหันไปเอ่ยหยอกมารดา

“ใช่! อย่าว่าแต่ตอนที่มีชีวิตเลย ตอนที่พ่อตายไปแล้วแม่ก็ยังระแวงไม่หาย ต้องไปไล่เช็คดูว่ามีกิ๊กเก่าคนไหนของพ่อตายตามไปบ้าง” มาลีนกลอกตาเมื่อต้องเอ่ยถึงสามีที่ครั้งหนึ่งเคยนอกใจไปแอบกิ๊กกับนางแบบดังจนเป็นข่าวฉาวขึ้นหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ให้ได้อับอาย แม้ว่าเขาจะเลือกเธอกับบุตรชาย แต่ความเชื่อใจมันก็ไม่หลงเหลืออยู่อีกเลย

“ฮ่าๆๆ” คนที่กำลังเครียดๆ หัวเราะขึ้นอย่างเบรกไม่อยู่