หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 138

สาริศากับธนพัตเดินเข้าไปในห้องโถงงานประมูลพร้อมกัน และทิ้งจงกลให้ยืนตัวแข็งด้วยความตกตะลึงอยู่ตรงนั้น

จงกลจะรู้สึกอย่างไรเมื่อรู้ความจริง? เธอจะต้องไปซื้อยาแก้เสียใจกินมั้ย? ครั้งนี้เธอใช้คำพูดวิ่งชนตอไม้ท่อนเบ้อเร่อเข้าอย่างจัง คงต้องร้องไห้คร่ำครวญไปหลายวัน

สาริศานึกนึงอาการหน้าเหวอของจงกลในเวลานั้น เธออยากจะหัวเราะออกมา จนกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่

ธนพัตเงยหน้ามองรอยยิ้มสาริศา การทำสงครามเย็นมาหลายวัน จึงมองเห็นรอยยิ้มของเธอ อารมณ์ของธนพัตนั้นก็ไม่ได้ดีขึ้นสักเท่าไหร่

ทั้งสองคนค่อยๆ เดินออกมา และรักษาความเงียบเอาไว้

ทุกคนที่เข้ามาประมูลสิ่งของจำต้องเอาสิ่งของมาบริจาคหนึ่งชิ้น จำนวนเงินที่ได้จากการประมูลนั้นต่างบริจาคเพื่อการกุศลทั้งสิ้น อันดับแรก จำต้องไปยังที่จุดประมูลที่ใช้ในการประมูลเพื่อเอาของที่ตนเองนำมาบริจาคออกมา และทำการลงทะเบียน จากนั้นจึงไปรอในห้องประมูล

ธนพัตกับสาริศามาถึงจุดรับของประมูล

จุดรับของประมูลได้มีคนเริ่มละทะเบียนแล้ว ต่างมีรูปทรงสวยงาม ซึ่งประกอบไปด้วยของดีที่มีคุณค่าในการเก็บสะสมอย่างแน่นอน

พนักงานในจุดเก็บของที่นำมาประมูลนั้นได้ถามสาริศาถึงสิ่งของที่ต้องการบริจาคอยู่ที่ไหน คิ้วของสาริศาขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอพูดว่า “ซวยแล้ว วันนี้ฉันไม่ได้ตระเตรียมอะไรมาเลยค่ะ!”

พนักงานตกใจและมองมายังสาริศา มาร่วมงานประมูลเพื่อการกุศลยังไม่เอาของมาร่วมประมูลอีก? ผู้หญิงคนนี้แปลกจริงๆ

สาริศาหน้าแดงระเรื่อ รู้สึกว่าตนเองเสียหน้ามากต่อหน้าพนักงาน ประมาณว่าเขารู้สึกว่าเธอเป็นหัวขโมย การมาที่นี่ก็เพื่อมาคลุกคลีตีโมงหลอกกินล่ะมั้ง

ธนพัตเหลือบมองสาริศาที่แสดงท่าทางราวกับเด็กน้อยที่ทำเรื่องผิดพลาดไปแล้วคอยยืนอยู่ตรงนั้น ดังนั้นเขาจึงหยิบเอากล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินออกมาจากกระเป๋าถือ

ธนพัตให้พนักงานช่วยเปิดให้ แถมพูดกำชับว่าที่คือของบริจาคจากภรรยาของคุณธนพัต กีรติเมธานนท์ของTNP Groupที่นำมาประมูลในวันนี้

ความจริงแล้ว ธนพัตได้จัดเตรียมสิ่งของมาประมูลเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แล้วจะให้สาริศาคอยวิตกกังวลไปไย แค่พนักงานถามออกมาทันควัน เขาจึงยังไม่ทันได้หยิบออกมาทันเวลา

พนักงานมองเห็นคุณภาพของกล่องกำมะหยี่กล่องนี้มันดีมาก ในใจคิดว่าน่าจะเป็นสมบัติล้ำค่าบางอย่างแน่ เขารีบเปิดกล่องทันควัน จนตกตะลึงพรึงเพริดทันที!

วันนี้ภรรยาของคุณธนพัตบริจาคเพื่อนำมาประมูล เป็นสร้อยเพชรเส้นหนึ่งที่มีราคาแพงมาก! สร้อยเพชรเส้นนี้มีเพชรเล็กเม็ดใหญ่ทั้งหมด 9 เม็ด เรียกได้ว่าเพชรทุกเม็ดเกรดดี เจียระไน ได้อย่างไม่ธรรมดา ซึ่งสวยมากจริงๆ! ภรรยาของคุณธนพัตใจดีเหลือเกิน! การประมูลในวันนี้ถือว่าน่าจับตามองแล้ว

พนักงานเห็นจนน้ำลายจะไหลออกมาอยู่แล้ว

สาริศาเองก็ตกตะลึงเช่นกัน! สร้อยเพชรเส้นนี้สวยจนไม่สามารถพรรณนาได้ นี่ถือว่าเป็นครั้งแรกที่เธอมองเห็นสิ่งของที่สวยงามขนาดนี้!

ธนพัตถามสาริศาทันที “คุณชอบมากเหรอ? ถ้าคุณชอบ เราก็ไม่ประมูลอันนี้แล้วนะ ผมยกให้คุณเลย”

“ไม่ค่ะ” สาริศารีบโบกมือปฏิเสธทันควัน เธอไม่สามารถใส่สิ่งของล้ำค่าเช่นนี้ได้หรอก

“มันสวยงามมากจริงๆ ค่ะ แต่ว่าฉันยอมบริจาคมันเพื่อเอามาประมูลค่ะ การทำเช่นนี้สามารถช่วยเหลือคนได้อีกมากหน้าหลายตา ซึ่งมันคุ้มค่ากว่าราคาค่างวดของตัวมันเองเสียอีก”

ธนพัตชอบจิตใจความมีเมตตาและไม่มักมากของสาริศา วันนี้ ถ้าเปลี่ยนเป็นผู้หญิงคนอื่น ก็คงต้องถูกสร้อยเพชรเส้นนี้ดูดวิญญาณไปแล้ว ต้องเอะอะโวยวายเพื่อให้ตัวเองได้สวมใส่จนไม่ต้องเอาออกไปประมูลเป็นแน่

ผู้หญิงที่ไม่ลุ่มหลงไปกับเงินทองบนโลกใบนี้ มันมีไม่เยอะแล้ว สาริศาถือเป็นหนึ่งในนั้น นี่ถือว่าเป็นเรื่องคาดไม่ถึงตั้งแต่ที่ธนพัตเมื่อพบกับเธอครั้งแรก

เขาคิดแทนเธออย่างรอบคอบเช่นนี้ โดยจัดเตรียมสิ่งของที่นำมาประมูลที่มีค่ามีราคาเช่นนี้ ในใจสาริศาอบอุ่นทันที และมองธนพัตด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง

ธนพัตยิ้มให้สาริศาเล็กน้อย แววตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและเอ็นดูอย่างทะนุถนอม