อยากจะรับจ้างเขาทำเองแล้วเก็บเงินเข้ากระเป๋า เพราะแม่บ้านคนเดิมเพิ่งลาออกไปเพราะกลับไปทำงานที่บ้านเกิด
ตอนนี้เลยให้ทางนิติคอนโดช่วยหาแม่บ้านคนใหม่ให้ ซึ่งแม่บ้านเหล่านั้นจะรับงานในตึกให้ลูกบ้านคนอื่นอยู่แล้วต้องดูว่าใครมีคิวว่างพอที่จะมารับงานห้องเธอเพิ่มไหม
บุรฉัตรแวะที่ศาลพระพรหมแล้วนำพวงมาลัยมาไหว้ท่านเพราะวันนี้เป็นวันพระ ช่วงวันพระที่เข้าออฟฟิศบุรฉัตรแวะมาไหว้ท่านพระพรหมเป็นประจำ
ขอพรให้ท่านเมตตาช่วยหาลูกค้ามาให้เยอะๆ ซึ่งท่านก็ศักดิ์สิทธิ์มาก มาไหว้ทีไรได้เคสใหญ่ๆทุกที ตอนนี้เธอกลายเป็นเจ้าแม่สายมูตัวจริง
บังเอิญมีคนมาถามว่าเธอทำยังไงถึงได้ปิดมาได้แต่เคสใหญ่ๆ เธอเลยตอบทีเล่นทีจริงไปว่าขอท่านพระพรหมที่หน้าบริษัท
หลังจากนั้นหน้าศาลของท่านพระพรหมก็มีพวงมาลัยประดับอยู่เสมอไม่เคยขาด ลามไปถึงน้ำแดง น้ำมะพร้าว กล้วย ส้ม กลิ่นธูปโชยตลอดทั้งวัน
จนเจ้าหน้าที่ตึกต้องมาปักป้ายขอความกรุณาห้ามจุดธูปและต้องเดือดร้อนหาเจ้าหน้าที่มาคอยเคลียร์ศาลให้โล่งสะอาดตาอยู่ตลอดเวลา
เพราะมีแต่คนขยันเอาของมาถวาย จนไม่มีที่จะวาง บุรฉัตรนึกขำเทรนการขายแทบตายไม่ค่อยมีคนเอาไปใช้ พอบอกว่าไหว้ศาลแล้วขายดีเท่านั้นแหละ ทำตามกันใหญ่
นี่คงเป็นธรรมดาของคนชอบความง่าย อะไรง่ายๆทำ แต่พอให้ทำอะไรยากๆไม่เอา โชคดีที่เธอเป็นคนที่ไม่กลัวงานยากเลยสำเร็จมาได้ขนาดนี้ เพราะถ้ายิ่งยาก ยิ่งแปลว่าคนอื่นจะทำตามไม่ได้ คู่แข่งจะน้อย
“น้องบลูวันนี้หน้าตาสดใสเลยนะคะ”
พี่ประชาสัมพันธ์ทักทายเธอ
“พี่จิตก็หน้าตาสดใสไม่แพ้กันนะคะ วันนี้ดูอารมณ์ดี”
บุรฉัตรทักทายกลับ
“แหมก็บอสไม่อยู่ตั้งหลายวันแล้ว มันก็ต้องอารมณ์ดีไหมคะ”
จิตราพูดขำๆ จริงๆก็ไม่ขนาดนั้นเพราะติณห์ไม่ใช่คนจู้จี้ เน้นว่าให้ทุกคนรู้หน้าที่ของตนเอง
แต่พอติณห์ไม่อยู่มันก็เป็นความสบายใจมากกว่าตอนที่อยู่ อยู่แล้ว
จิตราดีใจที่ติณห์ไม่อยู่ แต่บุรฉัตรกลับนอนเหงาทุกคืน ไม่กล้าส่งข้อความไปหาเขา
เพราะเคยส่งไปทีหนึ่งกว่าเขาจะตอบก็ข้ามวันแล้วแถมตอนตอบก็ตอบมาสั้นมาก เธอเลยไม่ส่งไปอีก คิดว่าเขาอาจจะยุ่ง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าติณห์ไปฝรั่งเศสทำไม
เธอเดินเข้ามาด้านในก็เจอปภาวีร์รออยู่ในห้องประชุมอยู่แล้ว บุรฉัตรทักทายหัวหน้าที่วันนี้ดูอารมณ์ดีมาก
“พี่วีร์ดูอารมณ์ดีนะคะ นี่อย่าบอกนะคะว่าเหมือนพี่จิตที่อารมณ์ดีเพราะบอสไม่อยู่”
บุรฉัตรแซวขำๆ ส่งผลให้ปภาวีร์หัวเราะร่วนด้วยความชอบใจ
“แหงล่ะสิจ๊ะ เคยได้ยินไหมแมวไม่อยู่หนูร่าเริง”
หน้าตาท่าทางของปภาวีร์พลอยทำให้บุรฉัตรหัวเราะไปด้วย
“บอสไปฝรั่งเศสทำไมรู้ไหมคะพี่วีร์”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Virgin Blue ซ่อนเสน่หา