Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 109

หลังฝึกฝนหัดทำอยู่เป็นอาทิตย์ น้ำเต้าหู้คุณบารมีเลยถือกำเนิดมาตั้งแต่ตอนนั้น แรกๆบุรฉัตรกังวลว่าพ่อของเธอจะทำงานหนักเกินไป ก็ปรามๆพ่อบ้าง แต่พอบุรฉัตรเห็นว่าพ่อมีความสุข เลยปล่อยให้พ่อทำไปไม่ขัด

แม่ก็เลยขอไปเรียนทำปาท่องโก๋มาขายคู่กัน สองผัวเมียที่กลับมาหวานกันใหม่ในวัยห้าสิบเลยช่วยกันขายน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋อย่างสนุกสนาน

แต่แม่นั้นไม่ชอบออกหน้ากล้องเหมือนพ่อ บอกว่าเขินที่ตัวเองไม่สวย ทั้งๆที่แม่ก็เป็นคนสวยมากคนหนึ่งแต่แม่กลับไม่มั่นใจ บอกว่าแก่แล้ว จะเข้ากล้องแต่ละทีต้องขอแต่งหน้าทำผมก่อน แต่เวลาอยู่หน้าเตาหน้ามันเยิ้ม แม่ไม่เข้ากล้องเด็ดขาด

พ่อเลยรับบทบาทดาราหน้ากล้องอยู่คนเดียว พอเธอกลับมาบ้านหรือบีมกลับมาบ้านก็จะเป็นเหยื่อถูกลากเข้ากล้องด้วยทุกที วันไหนที่บีมกลับมา ไลฟ์ของพ่อจะมีคนดูมากกว่าปกติ เพราะบีมหน้าตาดีใส่ชุดนักศึกษาแพทย์มาอีก สาวน้อยสาวใหญ่เข้ามากดแชร์รัวๆ คนเลยเข้ามาดูเยอะเป็นพิเศษ

“สวัสดีค่ะ บลูค่ะ ว้าววันนี้มีคนดูไลฟ์เกือบพันเลย เหรอคะเยอะจัง ฝากน้ำเต้าหู้คุณบารมีด้วยนะคะ อยู่ไกลเรียกไรเดอร์มารับได้นะคะมีบริการส่งค่ะ แต่ถ้าใครสนใจวางแผนเรื่องการเงินหรือสนใจทำประกันชีวิตปรึกษาบลูได้นะคะ บลูให้คำปรึกษาฟรีไม่คิดเงินค่ะ...”

สองพ่อลูกยืนทักทายคนดูที่หน้ากล้อง พ่อตั้งกล้องไว้ ตักขายน้ำเต้าหู้ไป หันมาคุยกับคนดูเป็นระยะ ไม่น่าเชื่อว่าคนเข้ามาดูอะไรแบบนี้ด้วย นึกทึ่งในใจที่พ่อสามารถใช้เทคโนโลยีมาสร้างยอดขายให้ตัวเองได้ขนาดนี้

และที่สำคัญพ่อทำด้วยความสุข เหมือนพ่อมีเพื่อนที่ต้องมาพบกันทุกวัน ไม่ได้ทำเพราะหน้าที่ คนดูเลยอาจจะรับพลังความสุขตรงนี้ เลยเข้ามาดูไลฟ์พ่อเป็นประจำ วันไหนไลฟ์ช้ากว่าปกติ จะมีคนทักมาถาม พ่อเลยไลฟ์ทุกวันไม่เคยขาดในเวลาเดิมๆ

บุรฉัตรเคยถามพ่อว่าไม่เบื่อเหรอ พ่อตอบเธอว่า

‘จะเบื่อทำไมล่ะลูก แต่ก่อนพ่อยังเดินไปนั่งร้านโกไข่ทุกวัน ไปนั่งคุยกับคนโน้นคนนี้ ตอนนี้ย้ายบ้านห่างออกมาสองซอย ขายของด้วยไม่มีเวลาไปไหน พ่อก็ได้เพื่อนใหม่จากในนี้แหละ ไม่ต้องเดินไปไหนเลยเห็นไหม ขายของได้ปกติ แต่ได้เจอเพื่อนๆทุกวัน’

บุรฉัตรดีใจทุกครั้งที่เห็นพ่อมีความสุข ตอนนี้พ่อหาเงินได้เองมีกำไรเดือนละเกือบสองหมื่นเลิกซื้อหวยเด็ดขาด พ่อบอกว่าค้าขายแบบนี้เหมือนถูกรางวัลเลขท้ายสองตัวเดือนละสิบใบ

บุรฉัตรดีใจมากไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีวันนี้วันที่พ่อเลิกเล่นหวยได้เด็ดขาด แต่ก่อนช่วงวันหวยออกถ้าพ่อหาเลขที่จะแทงไม่ได้ พ่อเคยแม้กระทั่งเดินวนรอบบ้าน เธอถามพ่อว่าหาอะไร พ่อบอกว่าหาเลขเด็ด

คิดอะไรไม่ออกเจอเลขที่ลังน้ำปลาที่แม่เอามาใส่ของมีเลข12 อยู่ข้างลัง (หนึ่งกล่องมีสิบสองขวด) พ่อยังเอามาแทงหวยได้ คิดดูว่าจะบ้าหวยขนาดไหน

บุรฉัตรเดินเลี่ยงไปช่วยแม่ขายปาท่องโก๋

“เหนื่อยไหมบลูเข้าไปพักก่อนก็ได้นะ หน้าซีดๆนะ”

แม่เอ่ยทักทายเธอ ไม่ซีดยังไงไหว เมื่อคืนติณห์กวนเธอมาก กว่าจะได้นอนตีสอง เขามาหาเธอบ่อยมากแต่ก่อนมาอาทิตย์ละสองถึงสามวัน ตอนนี้มาอาทิตย์ละห้าวัน แล้วเวลามีอะไรกันไม่ใส่ถุง

บางทีก็แกล้งเอาออกไม่ทัน เธอต้องเดือดร้อนไปหาซื้อยาคุมฉุกเฉินมากิน พอประจำเดือนมาบุรฉัตรเลยต้องซื้อยาคุมมากินเอง ตัดปัญหาท้องโดยไม่พร้อมออกไป

บางทีก็คิดว่าหรือจะแกล้งปล่อยท้องแบบในนิยายที่เคยอ่านดี ท้องแล้วหอบลูกหนีให้พระเอกตามมาง้อ แล้วก็แกล้งพระเอกให้ง้อนานๆ ง้อเสียให้เข็ด

แต่มานึกดูอีกทีในชีวิตจริงถ้าทำแบบนั้นก็คงสิ้นคิดไปหน่อย ถ้าพระเอกไม่ตามง้อขึ้นมาปล่อยให้เธอเลี้ยงลูกคนเดียวเป็นซิงเกิ้ลมัมไม่มาดูดำดูดี ซวยเลย

เผลอๆผู้ชายอาจจะแฮปปี้ดีใจแต่งงานมีเมียใหม่ไปเลยไม่มารับผิดชอบ เธอไม่ต้องหาเงินเลี้ยงลูกแย่เลยเหรอ

เห็นเยอะไปตามข่าวที่สุดท้ายผู้หญิงต้องกลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เลี้ยงลูกคนเดียว

เกิดลูกหน้าไม่เหมือนพ่อแต่หน้าเหมือนเธอ ไม่ต้องเสียเงินไปตรวจดีเอ็นเออีกเหรอ