Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 108

แต่แล้วยังไงล่ะถ้าไม่แยกหัวใจออกมาบ้าง เธอก็คงตายเพราะความระทมทุกข์จริงๆ

“ไม่มี ผมเคยบอกบลูแล้วไง ว่าถ้ายังมีบลูอยู่ตรงนี้ผมจะยังไม่มีใคร ว่าแต่บลูเถอะเป็นเด็กดีหรือเปล่า”

ติณห์ยกขาของเธอขึ้นข้างหนึ่งให้เอามาเกี่ยวสะโพกของเขาไว้ แล้วแหย่นิ้วเข้าไปสะกิดร่องรูด้านใน แหย่เขาออกแค่ไม่กี่ครั้ง น้ำรักก็หลั่งรินหยาดเยิ้ม

“โคตรชอบเลยทูนหัวผมไม่เคยเจอใครร้อนเร็วเท่าบลูมาก่อนเลยรู้ไหม”

เขาไม่ปล่อยให้เธอได้ตอบอะไร ก้มลงมามอบจูบร้อนแรงให้กับเธอ ลิ้นร้ายเกี่ยวกระหวัดรัดลิ้นของเธอจนบุรฉัตรแทบขาดใจ มือของเขาก็สะกิดติ่งไตของเธอไปด้วย

“บลู ขอผมเอาตอนนี้เลยได้ไหม ไม่ไหวแล้ว”

ติณห์จ่อแท่งทวนพร้อมรบเข้าที่ปากทางเข้าของเธอ

“อ่ะ~คุณติณห์ถุง!”

ตั้งแต่การฉีดยาคุมครั้งแรกติณห์ก็ไม่พาเธอไปฉีดอีกเลย เขาสวมเครื่องป้องกันแทนทุกครั้งที่มีเซ็กส์

“ผมสัญญาว่าจะเอาออกปล่อยข้างนอกนะคนดี ไม่ไหวแล้ว”

ติณห์ดันอาวุธของเขาเข้าไปในร่องรูรักกระชับแน่น ของเธอ เคลื่อนไหวเนิบช้าสัมผัสได้ทุกการเสียดสีที่ครูดไปกับร่องสวาทของเธอ เสียวจนต้องกลั้นหายใจ

บุรฉัตรโอบรอบคอของเขาไว้แน่นปล่อยเสียงครางหวานซึ้งใบหน้าเหยเกอย่างคนที่กำลังเสียวถึงขั้นสุด ซึ่งเขาเองก็คงทำหน้าไม่ต่างกัน

“บลูเบาๆอย่ารัดแน่นขนาดนั้น เดี๋ยวแตก”

ไม่ได้ปลดปล่อยมาเป็นสิบวันแน่นขนาดนี้ไม่ไหวมันเสียว ก่อนที่เขาจะไปเขาก็ไม่ได้มาหาเธอก่อน ครั้งนี้เลยเหมือนจะห่างกันนานที่สุดตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา

“โอ้ว บลูไม่ไหวคุณติณห์ เสียวจะตายอยู่แล้ว”

บุรฉัตรจิกไหล่เขาแน่น ด้วยความเสียวซ่าน

“ยังตายไม่ได้ทูนหัว ขึ้นสวรรค์ก่อน”

ติณห์ช้อนก้นเธอขึ้นแล้วจับกระแทกรัวเร็วซ้ำๆจนบุรฉัตรแทบจะขาดใจ เสียงกระแทกกระทั้นของผิวเนื้อที่กระทบกันผสานกับเสียงครวญครางดังลั่นห้องน้ำ

“คุณติณห์อื้อ เร็วๆค่ะ บลู”

เมื่อได้ยินสัญญาณว่าเร็วๆติณห์ก็ยิ่งโหมแรงกระแทกให้เร็วขึ้นๆ

“บลูใกล้ยัง ผมไม่ไหวแล้วนะ”

ติณห์รู้สึกถึงมวลความสุขกำลังจะปะทุ

“คุณติณห์”

บุรฉัตรเกร็งตัวรัดเขาแน่น

“บลู อ๊ะ~ อื้อ~”

ไม่รู้ว่าถึงหรือไม่ถึง เมื่อเธอตอดรัดเขาแน่น ติณห์ก็กระชากท่อนลำรักดึงสะโพกออกจากตัวเธอ

มวลความสุขมากมายพุ่งทะยานกระทบผนังห้องน้ำ กลั้นมาเป็นสิบวัน เมื่อมาเจอการตอดรัดขนาดนี้ไม่ไหว ไม่ไหวจริงๆ

แม้จะอยากแช่อยู่ในตัวเธอนานๆให้เธอรัดเขาแน่นๆ แต่ก็ทำไม่ได้ถ้าทำแบบนั้นท้องแน่ น้ำเยอะขนาดนี้ แล้วเขาจำได้ว่าช่วงนี้เป็นช่วงกึ่งกลางรอบประจำเดือนของเธอ จริงๆก็เสี่ยงมากที่จะท้องถ้าเขาเอาออกไม่ทัน

แต่ติณห์ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงไม่ระวังเอาเสียเลย หรือจะเป็นเพราะคำพูดของหม่าม๊าที่ชอบบ่นว่าอยากได้หลานก็ไม่รู้

“บลูเสร็จไหม”

ติณห์วางเธอลงกับพื้นแล้วก้มลงไปขบเม้มที่ติ่งหูแล้วแหย่ลิ้นเข้าไปด้านใน บุรฉัตรเอียงหน้าหลบ