Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 11

“บลูขอเบอร์เฮียได้ไหมคะ”

บุรฉัตรยื่นโทรศัพท์ของเธอให้เขา มิกซ์รับไปมือไม้สั่น ดีใจยิ่งกว่านักมวยในค่ายชนะน็อคเสียอีก

“ได้สิ เดี๋ยวเฮียกดเบอร์ให้”

เขากดเบอร์โทรของเขาลงในเครื่องของเธอ บันทึกให้เสร็จสรรพว่าเฮียมิกซ์ ทั้งที่อยากพิมพ์ว่า ที่รักใจจะขาด แต่ก็เกรงเธอจะว่า

ตอนนี้เป็นแค่เฮียมิกซ์ก่อนแล้วกัน เอาไว้ในอนาคตจะเป็นที่รักให้ได้ เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น มิกซ์ยิ้มกว้างจีบมาสามปีเพิ่งมีเบอร์วันนี้

อาจจะช้าไปหน่อยแต่ไม่เป็นไรความคืบหน้าจะค่อยๆมาหลังจากนี้แน่นอน

“เฮียเดี๋ยวบลูจะโทรหานะ”

บุรฉัตรยิ้มดีใจที่ดูเหมือนว่าจะได้ลูกค้ารายแรกแล้วโว้ย ไอ้บีมจะมีค่าเทอมแล้ว

บุรฉัตรยืนโบกมือให้ท้ายรถจักรยานยนต์คันใหญ่ของเฮียมิกซ์อย่างอารมณ์ดี คนดีดีอย่างเธอก็ย่อมมีแต่คนอยากสนับสนุนเป็นธรรมดา

ขอให้ชีวิตหลังจากนี้ของเธอมีแต่เรื่องดีดีเข้ามาด้วยเถอะสาธุ

ติณห์เดินเข้าร้านอาหารอิตาเลี่ยน ที่นัดคุยงานกับลูกค้ารายใหญ่ของบริษัทที่ห้องวีไอพี เขาต้องยิ้มกว้างออกมาทันทีเมื่อพบว่า สาวที่เขาแอบชอบนั่งทานอาหารอยู่ในร้านกับเจ้านายของเธอ ซึ่งก็คือเจ้าของบริษัทคู่แข่งของเขา

ในทางธุรกิจสยามพาณิชย์อาจจะเป็นคู่แข่งกับพิริยะ แต่ในทางปฏิบัติจริงเขาไม่ได้มีปัญหาอะไรกับทางภัทรพล พาณิชย์ศิริกุลเลยแม้แต่น้อย เจอหน้ากันก็ทักทายได้อย่างเป็นปกติ

“คุณรัตน์ฝากดูแลลูกค้าก่อนนะ ผมขอตัวไปทักทายโต๊ะนั้นสักครู่”

สุดารัตน์หันไปมองตามสายตาเจ้านายก็พบว่า โต๊ะนั่นคือเจ้าของบริษัทคู่แข่ง เธอพยักหน้าและเดินตามลูกค้าไปยังห้องวีไอพีที่จองไว้

“คุณนา คุณพีทสวัสดีครับ”

ติณห์ พิริยะกุล ทักทายศศินาหญิงสาวที่เขาแอบชอบซึ่งทำงานเป็นผู้จัดการฝ่ายขายและการตลาดของสยามพาณิชย์และหันไปทักทายภัทรพลเจ้านายของเธอด้วย

คนทั้งคู่มาทานข้าวด้วยกัน ซึ่งเขารู้ว่านอกจากการเป็นเจ้านายกับลูกน้องแล้ว ทั้งคู่ยังเป็นเพื่อนสนิทกันด้วย

“คุณติณห์ สวัสดีครับ มาทานข้าวเหรอครับ”

ภัทรพลเอ่ยทักทายเขาพร้อมยื่นมือออกมาให้จับ

“ใช่ครับ พอดีพาลูกค้ามาเลี้ยง”