Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 12

“ผมเห็นข่าวที่คุณนาให้สัมภาษณ์ว่าโสดแล้วนะครับ ถ้าคุณนาไม่ว่าอะไร... ผมอยากจะยื่นใบสมัครให้พิจารณา จะได้ไหมครับ”

พูดอออกไปแล้ว ก็อยากจะถอนใจอย่างโล่งอกที่ได้บอกความรู้สึกออกไป แต่ดูเหมือนจะมีความเงียบเกิดขึ้นในทันที เงียบจนเขาได้ยินเสียงโทรศัพท์บนโต๊ะที่กำลังสั่น

“คุณพีทครับดูเหมือนจะมีสายเข้า”

ติณห์บุ้ยใบ้ไปที่โทรศัพท์ที่สั่นอยู่บนโต๊ะ ดูเหมือนว่าแฟนสาวของภัทรพลจะโทรเข้ามา

ศศินาดูหน้าจืดเจื่อนเมื่อได้ยินเมื่อได้ยินคำสารภาพกลายๆว่าเขาแอบชอบเธออยู่

บ้าจริงลืมไปเลย ว่าดันเผลอพูดต่อหน้าเจ้านายของเธอ เธอคงกังวลแน่ๆว่าเจ้านายจะตำหนิ ก็เขาดันทำธุรกิจประเภทเดียวกับที่เธอทำงานอยู่

ไม่รู้ภัทรพลจะตำหนิอะไรเธอไหม เหลือบดูหน้าฝ่ายนั้นก็ดูเหมือนไม่พอใจนิดๆ

ก็แหงล่ะสิ ผู้บริหารบริษัทคู่แข่งดันมาบอกว่าชอบลูกน้อง เป็นใครก็คงไม่พอใจทั้งนั้น

วันนี้น่าจะเริ่มต้นไม่ดี วันหน้าค่อยแก้มือใหม่อีกทีแล้วกัน

“ผมขอตัวก่อนนะครับคุณพีท”

เขารีบเอ่ยขอตัว เพราะรู้สึกว่ากำลังทำเรื่องไม่เหมาะสม

วันหลังอาจจะต้องหาโอกาสที่ดีกว่านี้ในการบอกชอบศศินาอย่างจริงจัง

หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นหลังจากรับประทานอาหารกับลูกค้าเสร็จเขากำลังจะกลับ เดินสวนกับศศินาที่หน้าห้องน้ำ

ติณห์ส่งสัญญานให้เลขาของตนเดินออกไปก่อน

“คุณนาเข้าห้องน้ำเหรอครับ ผมกำลังจะกลับแล้ว ไว้เจอกันนะครับ”

“สวัสดีค่ะคุณติณห์ ขับรถดีดีนะคะ”

ศศินายิ้มให้เขา เอาวะ ตอนนี้เธออยู่คนเดียวไม่พูดตอนนี้จะพูดตอนไหน ติณห์ตัดสินใจกล่าวความในใจออกไปอีกรอบ

“คุณนาครับเรื่องที่ผมบอกว่าขอยื่นใบสมัครผมพูดจริงนะครับ”

ว่าแล้วก็ก้มหัวให้เธอเป็นการบอกลา รู้สึกประหม่าเล็กน้อย เกิดมาไม่เคยจีบใครมาก่อนเลย พอต้องพูดแบบนี้ก็เขินไม่น้อย

อยากจะพูดอะไรมากกว่านี้ แต่ไม่รู้จะต้องพูดว่ายังไงเขามันประเภทจีบสาวไม่เก่ง เป็นคนพูดจาตรงไปตรงมา

ที่ผ่านมาเคยมีแฟนคบกันอยู่ช่วงหนึ่ง ก็เป็นสาวเจ้าเป็นคนเข้ามาจีบเขาเอง

ในชีวิตนี้ไม่เคยจีบใครมาก่อนเลย ศศินาเป็นคนแรก

เขินน่าดูเลยไม่รู้จะพูดยังไงดี เธอก็ทำหน้าอึ้งนิดๆด้วย ไม่พอใจหรือเปล่านะ

“คุณติณห์คะ เดี๋ยวก่อนค่ะ”

ศศินาเรียกเขาไว้ ทำให้ติณห์ต้องหันกลับไปมอง