“อืม ก็พี่เก่งทำยอดขายได้เยอะไง”
บุรฉัตรพูดอวดๆกับน้อง ไม่ชินเท่าไหร่เวลาที่น้องชมแบบนี้ เลยแกล้งอวดกลับให้ดูน่าหมั่นไส้
“พี่บลูโคตรเจ๋งเลย บีมโคตรภูมิใจในตัวพี่เลย”
บีมพูดความรู้สึกที่มีต่อพี่สาว ชีวิตเขาคงไม่ดีแบบนี้ถ้าพี่บลูไม่สู้ ผู้หญิงตัวคนเดียวหาเลี้ยงคนทั้งบ้าน จนครอบครัวสามารถลืมตาอ้าปากได้ พ่อกับแม่มีอาชีพที่ได้ทำอยู่กับบ้าน บ้านที่เคยมีแต่คราบน้ำตา ตอนนี้มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
“ใช่ เหมือนที่บีมพูด แม่ภูมิใจในตัวบลูนะ”
เดือนเพ็ญพูดออกมา ไม่นึกไม่ฝันว่าชีวิตจะมีโอกาสได้มานั่งกินข้าวที่โรงแรมหรูๆแบบนี้
ตอนเข้ากรุงเทพใหม่ๆอายุยี่สิบเริ่มงานแรกคือเป็นแม่บ้านทำความสะอาดในโรงแรมสามดาว ยังรู้สึกว่าหรูมาก
วันไหนคนไม่พอ ผู้จัดการก็ให้ไปช่วยเสิร์ฟช่วยล้างจานในห้องอาหาร เคยแต่เป็นคนเก็บจาน เช็ดโต๊ะ วันนี้ได้มานั่งกินข้าวในห้องอาหารหรูๆกินข้าวมื้อละหลายหมื่นเกินฝันมาก
พอแม่พูดออกมาว่าภูมิใจในตัวเธอ บุรฉัตรก็ซึ้งจนน้ำตาจะไหล ต้องเบรกอารมณ์ของคนทั้งหมด เพราะไม่อยากกินข้าวเคล้าน้ำตา
“แม่จำไม่ได้เหรอ พ่อบอกว่าบลูเป็นคนวาสนาดีไง จะเป็นที่พึ่งของคนในครอบครัว”
พอบุรฉัตรพุดแบบนั้น เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นทันที แต่ก่อนบารมีเคยคิดว่าดวงดีเดี๋ยวชีวิตจะดีเอง
แต่ตอนนี้เขาเห็นแล้วว่าบุรฉัตรสู้แค่ไหนกว่าจะมีวันนี้ ลำพังแค่ดวงดีคงไม่พอ เพราะลูกสาวเขาโคตรดิ้นรนและมีเลือดนักสู้อยู่เต็มเปี่ยมครอบครัวของเขาถึงมีวันนี้ได้
หลังอาหารมื้อที่ทั้งอร่อยและซาบซึ้งนั้น ทั้งหมดก็นั่งแท็กซี่กลับบ้าน
เมื่อถึงบ้านบารมีก็หยิบโทรศัพท์มาเปิดอ่านคอมเมนท์ที่แฟนคลับพิมพ์เข้ามาหลังจากดูคลิปที่ไปกินข้าว
นั่งอ่านคอมเมนท์ไปยิ้มไป พิมพ์ตอบแฟนคลับไป จนมาถึงคอมเมนท์ที่บอกว่า
‘เจ้านายอะไรใจดีขนาดนั้น ให้งบพนักงานไปกินข้าวโรงแรมหรู’
‘เป็นเมียเก็บเจ้าของบริษัททำเป็นสร้างภาพว่าทำงานเก่ง’
‘กลางวันทำงานที่บริษัทกลางคืนนอนแบให้เจ้าของบริษัทเอาทุกคืน ถึงได้ก้าวหน้าเร็วขนาดนี้’
‘นึกว่าจะแน่ที่แท้ก็เอาตัวเข้าแลก อาชีพจริงๆคือกระหรี่ค่ะ ไม่ใช่ตัวแทนขายประกัน สร้างภาพว่าตัวเองเป็นคนสำเร็จ ถุย หลอกลวง’
เมื่อเห็นข้อความ บารมีก็ลมออกหูทันทีโกรธมากที่มีคนมาว่าลูกสาวแบบนี้
มีคอมเมนท์อื่นๆมาพิมพ์ตอบโต้ข้อความของแอคเคาน์ที่ชื่อ ‘ฉันไม่ดีหรือเธอไม่พอ’
โดยแบ่งออกเป็นฝ่ายที่เป็นแฟนคลับตัวจริงที่ออกมาแก้ต่างให้ว่าไม่จริง ลูกสาวของคุณบารมีน่ารักกตัญญูทำงานเลี้ยงครอบครัว และฝ่ายที่รอเผือกว่าเรื่องราวเป็นยังไง
บารมีกดเข้าไปดูแอคเคาน์ที่ว่าก็ไม่มีข้อมูลหรือภาพถ่ายอะไรเลย ปิดทุกอย่างเหมือนตั้งใจมาป่วนโดยเฉพาะ
“ใครวะมาพิมพ์อะไรบ้าๆแบบนี้”
บารมีโวยวายมือสั่นไปหมด เขารักและภูมิใจในตัวลูกสาวคนนี้มาก ใครมาว่าลูกเขาแบบนี้เขาทำใจไม่ได้
“เพ็ญ เพ็ญ มาดูนี่”
บารมีร้องเรียกเมียรักให้มาช่วยดูข้อความ เดือนเพ็ญอ่านข้อความแล้วก็ตกใจหน้าซีด ไม่มีทางที่ลูกของเธอจะเป็นแบบนั้น เธอเลี้ยงลูกเธอมา เธอรู้ดีว่าลูกสาวของเธอเป็นคนยังไง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Virgin Blue ซ่อนเสน่หา