Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 28

“เฮียซื้อทุกอย่างที่บลูเสนอมา แต่ เฮียมีข้อแม้...”

บุรฉัตรมองหน้าเขาอย่างต้องการจะถาม

“ข้อแม้อะไรคะ”

มิกซ์ยิ้มกว้างติดแววเขินนิดๆ

“ขอเฮียเลี้ยงข้าวบลูสักมื้อได้ไหม”

หืม เลี้ยงข้าวเนี่ยนะ เขาขอเลี้ยงข้าวเธอ อุดหนุนกันขนาดนี้ ให้เธอเลี้ยงข้าวเขาจะดีกว่าไหม

“ให้บลูเลี้ยงข้าวเฮียจะดีกว่าไหมคะเฮียอุดหนุนบลูขนาดนี้ แต่ต้องรอให้บลูได้เงินค่าคอมก่อนนะคะ”

เฮียมิกซ์ยิ้มกว้างให้กับความตรงไปตรงมาของบุรฉัตร เธอเป็นผู้หญิงอ่อนหวานด้วยหน้าตาเป็นผู้หญิงเซ็กซี่ด้วยรูปร่างเป็นผู้หญิงแก่นแก้วด้วยการแสดงออก แต่เขากลับมองว่าภายในใจของบุรฉัตรงดงามกว่าที่เห็น

“เฮียอยากเลี้ยงข้าวบลู ไม่ได้อยากให้บลูเลี้ยง เฮียไม่ได้อยากเป็นลูกค้า แต่เฮียอยากเป็นอย่างอื่น”

บุรฉัตรอึ้งไปเมื่อได้ยินสิ่งที่เฮียมิกซ์พูด คำพูดและท่าทางของเขาในตอนนี้ดูแตกต่างจากที่บุรฉัตรเคยเห็น

เขาไม่ได้มีท่าทีว่าจะพูดเล่นหรือคุกคามสร้างเงื่อนไขต่อรองใดใดกับเธอเลย แต่มันเป็นการขอร้องอ้อนวอนและมีแววของความออดอ้อนแบบที่ผู้ชายคนหนึ่งพึงกระทำต่อผู้หญิงที่เขาชอบ

เอาไงดีอีบลู เกิดมาไม่เคยรู้สึกสวยมากขนาดนี้มาก่อนเลย

“เฮียอยากเป็น อะ..อะไร”

พอถามออกไปแล้วอยากจะยกมือขึ้นมาตบปากตัวเอง รู้ทั้งรู้ว่าเขาหมายถึงอะไรแล้วจะถามเปิดทางให้เขาทำไม