“อยู่ชั้นไหนกันครับ”
แนทตี้ดูคีย์การ์ดในมือ
“ชั้นสิบหกค่ะ”
จริงๆอยากจะบอกเบอร์ห้องด้วยแต่เกรงใจ
ติณห์ยิ้มให้ แล้วกดชั้นสิบหกให้
“คุณติณห์อยู่ชั้นสิบเก้าเหรอคะ”
แนทตี้เหลือบดูเลขชั้นที่ลิฟต์เห็นว่ามีกดเลขสิบเก้าอยู่
“ใช่ครับ”
“อุ๊ยสิบหกกับสิบเก้า ใกล้กันเลยนะคะ”
แนทตี้ชวนเขาคุย ใกล้ตรงไหนไม่รู้ห่างกันตั้งสามชั้น
ติณห์ยิ้มให้ยังไม่ทันได้ตอบอะไรโทรศัพท์ของเขาก็ดัง ติณห์หยิบขึ้นมาดูจิรายุสเพื่อนสนิทของเขาที่เป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้โทรมา เขากดรับสาย
“ฮัลโหลจิว่าไง”
บุรฉัตรลอบมองติณห์ที่กำลังคุยโทรศัพท์อย่างหลงใหล มองด้านข้างแบบนี้ติณห์ก็ดูหล่อมาก เธอเพิ่งรู้สึกว่าติณห์สูงมากขนาดเธอใส่ส้นสูงยังสูงเลยไหล่เขามานิดเดียวเอง
จริงสินะตอนที่เซลฟี่กับเขาติณห์ต้องย่อตัวอยู่เยอะเหมือนกัน เพื่อให้ได้ระดับเดียวกับเธอ
(“ติณห์คืนนี้ดื่มกันไหม”)
เสียงจิรายุสดังมาตามสาย
“มีงานเลี้ยงกว่าจะเลิกก็น่าจะดึก รอไหวไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Virgin Blue ซ่อนเสน่หา