Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 37

“สาธุถ้าเรื่องราวแบบในเทพนิยายมีจริง ชายผู้สูงศักดิ์จะรักกับผู้หญิงธรรมดาได้จริงๆ ก็ขอให้ท่าน พระพรหมโปรดเมตตาช่วยดลบันดาลให้คุณติณห์ พิริยะกุล รักลูกหลงลูกด้วยเถิดนะคะ ถ้าลูกได้คุณติณห์เป็นผัวจริงๆลูกจะมาถวาย...ถวายอะไรวะอีแนทตี้”

บุรฉัตรหันมาถามเพื่อนที่ยืนอธิษฐานเป็นกำลังใจอยู่ข้างๆ

“ถวายพวงมาลัยห้าร้อยพวงดีไหม”

แนทตี้ที่มองเห็นพวงมาลัยที่หน้าศาลเอ่ยออกมา

“โอ๊ยใครๆก็ขอแบบนี้ไหม เราขอแบบหวังผลเร็วๆ เราต้องขอให้ต่างขอให้ฉีกสิวะ ท่านถึงจะจำได้”

ท่านคงเบื่อแย่ถ้ามีแต่คนเอาพวงมาลัยมาให้

“งั้นมึงก็มาเต้นโชว์ไหมบลู ท่านอยู่ตรงนี้มานานท่านอาจจะเบื่อ มึงลองบนว่า ถ้ามึงได้คุณติณห์เป็นผัวมึงจะมาเต้นโชว์ดีไหม เผื่อท่านจะอยากรับความบันเทิง”

บุรฉัตรหันมามองหน้าเพื่อน

“เอาจริงเหรอมึง มันจะดีเหรอวะ”

“เอ้าอีนี่ มึงลองจินตนาการดูนะถ้ามึงได้ใส่ชุดเจ้าสาวแสนสวยแล้วเดินเข้าพิธีกับคุณติณห์จริงๆ แลกกับการที่มึงมาเต้นถวายท่าน มึงว่าไม่คุ้มเหรอวะ”

เอาวะ คุ้มก็คุ้ม บุรฉัตรสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด เอ่ยขอพรเสียงดัง

“หากลูกได้คุณติณห์เป็นผัวลูกจะมาเต้นถวายท่านค่ะ”

ทันทีที่บุรฉัตรพูดจบเสียงฟ้าร้องพร้อมฟ้าแล่บก็ดังสนั่นหวั่นไหว

ทำเอาสองชีวิตที่กำลังขอพรอยู่นั้น สะดุ้งสุดตัว

“อีแนทตี้ทำไมอยู่ดีดีฟ้าร้องวะ นี่ไม่ใช่หน้าฝนนะ”

บุรฉัตรลูบแขนด้วยความตระหนก รู้สึกว่าขนลุกซู่

“มึงสงสัยท่านจะรับทราบคำขอของมึงแล้ว”

แนทตี้ให้กำลังใจเพื่อนแต่ก็อดตระหนกไม่ได้

บุรฉัตรเหลือบมองศาลเหมือนมีแสงสีนวลตาแปลกๆ บุรฉัตรขนลุกไม่หยุด

“อืมเจ้าชาย”

แนทตี้บอกกับเพื่อนและมองไปรอบๆ

“เข้ากันโดยบังเอิญเลยนะแนทตี้”

บุรฉัตรพูดออกมาท่าทางตื่นเต้น แต่แนทตี้ถอนหายใจออกมา ความรักทำให้คนตาบอดจริงๆ

“มึงหันไปมองรอบๆสะก่อนอีบลู มีเจ้าหญิงมาจากทุกเรื่องเลยทั้งสโนว์ไวท์ ราพันเซล ออโรร่า เบลล์ แอเรียลก็ยังมี มาทั้งดิสนีย์แล้วมั้ง”

เรียกได้ว่างานนี้ยกกองทัพเจ้าหญิงมาทั้งดิสนีย์เลยก็ว่าได้ บุรฉัตรมองตาม จริงๆด้วย คนเหล่านั้นแต่งตัวเป็นเจ้าหญิงมาในงาน แต่เจ้าชายรูปงามมีเพียงหนึ่งเดียว

ติณห์ดูโดดเด่นท่ามกลางสาวๆมากมายเขาในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงขายาวสีดำมีเสื้อคลุมตัวยาวแบบเจ้าชายสวมทับหล่อดูดีมาก เขายืนฉีกยิ้มอยู่ท่ามกลางสาวๆคนแล้วคนเล่าที่ไปยืนเคียงข้างเขาและถ่ายรูป

บุรฉัตรก้มลงมองตัวเอง แล้วก็ต้องทำหน้าหงอย

ซินเดอเรลล่าอย่างเธอแม้แปลงโฉมแล้วก็ไม่มีอะไรคู่ควรกับเจ้าชายอยู่ดี ภายนอกแต่งกายดูสวยงามสูงส่งเลอค่า แต่ภายในก็สวมกางเกงในย้วยๆไร้ค่า ไร้ราคา ยิ่งมอง เขายิ่งอยู่สูงและห่างไกลจากเธอเหลือเกิน