Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 57

“ชอบทั้งสองอย่างค่ะ”

บุรฉัตรจับมือของเขาที่วางไว้แถวเอวเธอ ให้เลื่อนสูงขึ้นแล้วแปะไว้ที่หน้าอก ไม่รู้ล่ะนาทีนี้เธอต้องการเขา

แค่ได้กลิ่นได้อยู่ใกล้ ใจมันก็ไม่อยากคิดเรื่องอื่นแล้ว

เธอเป็นคนเซ็กส์จัดเหรอวะ ขนาดเมื่อคืนเป็นครั้งแรกของเธอ ผ่านมาไม่กี่ชั่วโมงวันนี้ยังเดินขัดๆอยู่ เลยแต่เธอก็ต้องการเขาอีกแล้ว

เมื่อเห็นสิ่งที่เธอทำ ติณห์ก็แทบอยากจะร้องซี้ดออกมา เด็กน้อยของเขาช่างเร่าร้อนจริงๆ

นี่ขนาดเพิ่งผ่านประสบการณ์ครั้งแรกมา ยังสู้ไม่ถอยขนาดนี้ อยู่ด้วยกันสองปี เขาจะไม่ตายคาอกเด็กเหรอวะ สงสัยต้องฟิตหนักๆเสียแล้วถ้าเธอจะฮอตขนาดนี้

มือของเขาขย้ำขยี้ที่เต้าทรวงอวบเด้งที่ใหญ่จนล้นมืออย่างเพลิดเพลิน มืออีกข้างก็เลื่อนลงไปกอบกุมเนินนูนด้านล่าง ที่ตอนนี้แฉะจนเยิ้ม

ร้อนเร็วจริงๆแม่คุณเอ้ย

“คุณติณห์มีถุงไหมคะ หมอบอกว่าต้องรอเจ็ดวันก่อนถึง...ถึงจะสดได้”

ติณห์ขบเม้มแรงขึ้นที่ซอกคอหอมกรุ่นของเธอ

“แตกในได้ด้วยใช่ไหม”

เขาพูดประโยคเดิมซ้ำอีก ซึ่งโคตรชอบ ปกติไม่นิยมพูดคำหยาบๆตรงๆบนเตียง แต่บุรฉัตรเหมือนเป็นคนทำให้เขาสนุกที่จะพูดคำเหล่านี้

“อ๊ะ~คุณติณห์”

กดปากจนเจ็บไปหมด แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว

“คุณติณห์มีถุงไหมคะ”

ไม่ไหวแล้วคุณติณห์เซ็กซี่เกินไป แค่ได้กลิ่นได้รับไออุ่นจากเขา เธอก็เสียวซ่านไปหมดอยากให้เขากอดรัดและโยกขย่มอยู่บนตัวเธอแบบเมื่อคืนนี้อีก

“เอากี่ชิ้นดี”

เสียงกระเส่าที่กระซิบที่ข้างหู ชวนให้ใจสั่นกว่าเดิมอีก กี่ชิ้นดีเหรอ

“ตอนนี้..จะหกโมงเย็นแล้ว รถเมล์แถวบ้าน..มะ ..หมดสามทุ่มค่ะ”

เธอตอบเขาเสียงขาดเป็นช่วงๆ เพราะคนที่ยืนซ้อนหลังเธออยู่ สอดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในช่องทางรักคับแคบของเธอ เสียวจนต้องงอตัว แต่ไม่คิดจะห้ามปรามเลยสักนิด ก็ไม่รู้จะห้ามทำไม เธอชอบแบบนี้นี่

“เดี๋ยวไปส่ง ถ้าผมไปส่งกลับดึกกว่านั้นได้ใช่ไหม”

เขาอยากรักเธอนานๆ สามชั่วโมงไม่พอหรอก

“บลูยังไม่ได้บอกพ่อกับแม่ วันนี้ขอบลูกลับเองก่อนนะคะ กลัวพ่อกับแม่สงสัย บลูอยู่ได้ถึงสองทุ่มค่ะ”

ติณห์อยากจะขัดใจ แต่ก็นึกเห็นใจว่าเมื่อคืนเขาก็เรียกร้องจากเธอหนักมาก นี่เพิ่งผ่านมาแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง

อยู่กับเธอแค่สองชั่วโมงก่อนก็ได้

“ก็ได้ งั้นเราเร่งทำเวลากันนะ”

ติณห์ไม่รอให้เธอตกลง แต่ก้มช้อนตัวเธอขึ้นแล้วพาเดินไปที่เตียง

บุรฉัตรกอดคอเขาไว้ มองจ้องเข้าไปในตาของเขา เห็นประกายเสน่หาและความลุ่มหลงในนั้น เธอถอดแว่นออกให้เขา และมองจ้องตาเขาชัดๆ

สองปีนี้เธอจะทำทุกอย่างให้เขาเป็นของเธอให้ได้ รักอีบลู หลงอีบลู เป็นของอีบลูตลอดไป เพี้ยง

“คุณติณห์ขาจูบหน่อยได้ไหมคะ”

ติณห์มองร่างเล็กที่นอนสยายผมไปกับเตียง แล้วต้องยิ้มออกมา เสียงหวานๆ สายตาออดอ้อนขนาดนี้ มากกว่าจูบเขาก็ยินดีให้

ติณห์ป้อนจูบให้เธอครั้งแล้วครั้งเล่า แว่วเสียงครางของคนน่ารักที่เรียกชื่อเขาอยู่เป็นระยะ ทำให้ติณห์แทบจะบ้าตายด้วยความลุ่มหลง

ถ้านับว่าตั้งแต่เลี้ยงเด็กมา บุรฉัตรคือผู้หญิงคนแรกที่ทำให้เขาแทบจะสำลักความสุขได้มากขนาดนี้

น่ารักขนาดนี้ เร่าร้อนขนาดนี้ ขี้อ้อนขนาดนี้ เขาจะยอมเป็นป๋าติณห์ดูสักทีก็แล้วกัน ทั้งที่แต่ก่อนเคยรังเกียจคำนี้มาก

แต่เด็กคนนี้น่ารักไม่ไหว ถ้าเธออยากจะให้เป็นป๋าเขาก็จะเป็นให้เธอดูสักที

บุรฉัตรเดินเข้าบ้านมาในเวลาเกือบสี่ทุ่ม แม่นั่งดูทีวีรอเธออยู่ ส่วนบีมนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่มุมประจำ น้องชายเดินมารับกระเป๋าจากเธอไปเก็บให้