ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 49

พี่เลย์เดินหายเข้าไปในห้องนอน ส่วนฉันก็นั่งรอเขาตรงโซฟาที่เดิม ไม่รู้ว่าเฮียจะทำหน้ายังไงถ้ารู้ว่าฉันกับพี่เลย์จะถอนหมั้นกัน ไหนจะป้ารสรินอีก

เฮ้อ!

ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายกับความคิดของตัวเอง มันเหนื่อยเอามากๆ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันจะไม่ยอมถูกเฮียบังคับให้หมั้นกับพี่เลย์ตั้งแต่แรก ถึงมันจะเป็นแค่การหมั้นหลอกตาคุณพ่อก็เถอะ

ตั้งแต่ตอนนั้นชีวิตของฉันมันก็มีอะไรให้คิดเยอะแยะไปหมด มันแทบจะไม่มีความสุขเลย แถมความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เลย์มันก็แย่ลงเรื่อยๆ

ฉันแอบโทรไปบอกเฮียไว้ตั้งแต่เช้าแล้วแหละว่าอย่าเพิ่งออกไปทำงาน ฉันกับพี่เลย์มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย

ในขณะที่ฉันกำลังวุ่นวายกับความคิดของตัวเอง เสียงประตูห้องนอนก็ถูกเปิดออก จึงทำให้ฉันสะดุ้งต้องใจเล็กน้อย

พี่เลย์มองหน้าฉัน เขาไม่พูดอะไรก่อนจะเบือนหน้าหนีแล้วเดินตรงไปที่ประตูห้อง

“จะไปไหนคะ” ฉันรีบท้วงถาม เขาจะมาทำเงียบแล้วเดินออกไปแบบนี้ไม่ได้นะ ไหนบอกจะไปคุยกับเฮียเรื่องถอนหมั้นไง

“ไปคุยกับเฮีย” พี่เลย์หยุดพูดแล้วหันมามองหน้าฉัน “หรือเปลี่ยนใจ ?”

“ปะ ไปสิคะ ไอริสไม่เปลี่ยนใจหรอก” สายตาของพี่เลย์มันทำให้ฉันรู้สึกวูบไหวแปลกๆ จนถึงกับตอบไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักแบบเมื่อครู่

คนตัวโตไม่ได้พูดคำใดออกมาอีก เขาเอื้อมมือไปเปิดประตู จากนั้นก็เดินออกไปจากห้องแบบไม่รอฉันเลย ทำให้ฉันต้องรีบเดินตามพี่เลย์ออกไป

พี่เลย์เดินนำหน้าฉันไปนู่นแล้ว ส่วนฉันยังอยู่หน้าประตูห้องอยู่เลย จะรีบเดินไปไหนของเขา

“ไอริส”

“อ๊ะ!” ฉันสะดุ้งตกใจเพราะจู่ๆ ก็ถูกใครไม่รู้ตะเบ็งเสียงเรียกชื่อ ก่อนที่ฉันจะหมุนตัวมามองว่าใครกัน “อ้าวกร ^_^”

เป็นกรที่เรียกชื่อฉัน นึกว่าใครซะอีก ทำเอาตกใจหมดเลย

กรมองซ้ายขวา แล้วถามอย่างเป็นกังวล “แฟนเธอจะดุเราไหม ?”

“แฟนอะไรกัน ไม่ใช่สักหน่อย”

“ไม่ใช่ได้ยังไงก็เธอ…”

“ไอริสบอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ ว่าแต่กรมีอะไรหรือเปล่า ?”

“คือเราอยากไปเที่ยวเล่นรอบๆ เมืองน่ะ แต่ไม่รู้จะชวนใคร”

“จะชวนเราเหรอ ?”

“อื้ม เราไม่รู้จักใครเลยจริงๆ ก็มีแต่เธอนี่แหละ แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร”

“ได้สิ แต่วันหลังนะ”

“จริง?” กรทำหน้าเหลือเชื่อ “ไปได้จริงดิ”

“ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้น”

“เราคิดว่าเธอกับผู้ชายคนนั้นเป็น…” กรทำเหมือนหนักใจที่จะพูดเรื่องของฉันกับพี่เลย์ที่เขาสงสัย

“หลังจากวันนี้ไป เรากับเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว กรไม่ต้องคิดมากหรอก ^_^” ฉันบอกกร จากนั้นก็ยิ้มให้เขา ฉันรู้ว่ากรคงกลัวจะถูกพี่เลย์เขม็งแบบตอนนั้น

“อื้ม! ถ้าอย่างนั้นเราขอไลน์ไว้ได้ไหม เอาไว้นัดกันอีกที”

“ได้สิ”

ฉันหยิบโทรศัพท์มาจากกรแล้วกดไลน์ตัวเองให้เขา ยังไงกรก็เคยเป็นเพื่อน ถึงเขาจะเคยแกล้งฉัน แต่ยังไงเราก็เรียนห้องเดียวกันมาตั้งหลายปี แถมตอนนี้ดูท่าเขาก็จะนิสัยดีขึ้นเยอะเลยด้วย

“เดี๋ยวเราขอตัวก่อนนะ ^_^” ฉันบอกกร พอกรพยักหน้าก็รีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที

ตอนนี้สายตาของฉันมองไม่เห็นพี่เลย์แล้ว คิดว่าเขาคงไปที่รถแล้วแหละ

#ภายในรถ

มาถึงที่รถฉันก็เห็นว่าพี่เลย์กำลังนั่งรอด้านในอยู่แล้ว จึงรีบเปิดประตูเข้าไปนั่ง

“ทำไมเพิ่งมา ?” พี่เลย์หันมาถามฉัน ถามแบบนี้แปลว่าไม่เห็นฉันคุยกับกร ฉันจะตอบยังไงดี ตอบตามความจริงหรือจะโกหก