ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 54

หนึ่งเดือนผ่านไป เป็นหนึ่งเดือนที่ฉันคบกับพี่เลย์และกล้าพูดได้เต็มปากว่าเขาคือคนรัก

“แหมๆ พอพี่เลย์จะมารับเนี่ยยิ้มหน้าบานเชียวนะ” เมลเอ่ยแซวหลังจากที่ฉันวางสายจากพี่เลย์ ไม่รู้ตัวเลยว่าเผลอยิ้มออกมาแบบนั้น พอได้ยินคำพูดของเมลฉันจึงรีบหุบยิ้มทันที

“แกทำไมชอบแซวฉันนักนะเมล” ฉันพูดค้อนเพื่อน

“ก็ฉันเพิ่งจะเคยเห็นแกมีความรักนี่นา ^_^”

คำพูดของเมลทำให้ฉันนั่งบิดตัวไปมาแทบจะนั่งไม่ติด ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องเขินเวลาถูกแซวเรื่องพี่เลย์มากขนาดนี้

“พี่เลย์มารับแล้ว ฉันไปแล้วนะ”

“จ้า ^_^”

“แกก็กลับได้แล้วเมล”

“ฉันก็กำลังจะกลับนี่ไง แกน่ะเอาแต่เขินไม่ยอมมองอะไรเลยนะ”

ฉันกับเมลเดินมาพร้อมกันแล้วแยกกันที่หน้ามหาวิทยาลัย โดยที่ฉันเดินมายังรถของพี่เลย์ที่จอดรออยู่ แล้วเปิดประตูเข้าไปนั่งด้านใน

พี่เลย์หันมายิ้มแล้วยื่นใบหน้ามาใกล้ๆ เพื่อหอมแก้มของฉัน นี่เป็นปกติ เพราะเขามักจะทำแบบนี้ทุกครั้งที่มารับ

“คุณป้ารสรินกลับมาแล้วนี่คะ ไอริสยังไม่ได้ไปเยี่ยมท่านเลย” ป้ารสรินไปปฏิบัติธรรมน่ะ ท่านกลับมาได้สองสามวันแล้ว แต่ช่วงนี้ฉันเรียนหนักจึงไม่ได้ไปกินข้าวด้วย

“ทำไมถึงไม่เรียกแม่ฉันว่าแม่ ?” พี่เลย์ถามเสียงดุ

“กะ ก็เรายังไม่แต่งงานกันนี่คะ”

“ต้องรอแต่งงานถึงจะยอมเรียกหรือไง”

“ก็ใช่ไงคะ”

“เดี๋ยวฉันจะคุยกับแม่เรื่องงานแต่ง ให้รีบๆ แต่งแบบนี้ดีไหม ?” พี่เลย์ถามอย่างเจ้าเล่ห์

“กำหนดแต่งงานคือหลังจากที่ไอริสเรียนจบนะคะ ห้ามเลื่อน!!” ฉันรีบเตือน ไม่ใช่ว่านี่เป็นครั้งที่พี่เลย์พูดเรื่องแต่งงาน