วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 402

ฉู่หลินเฉินหันหลังกลับและกลับเข้าไปในห้อง

ผู้จัดการที่ดูแลบ้านประมูลกล่าวกับเขาว่า “คุณชายฉู่ คุณถังสบายดีแล้ว คุณต้องการดำเนินธุรกรรมสำหรับชิ้นไม้กฤษณาที่คุณประมูลไหมครับ?”

ฉู่หลินเฉินพยักหน้า และเมื่ออีกฝ่ายส่งสัญญาณ เขาจึงพาหวังอี้หลินออกไป

แต่เมื่อเขาเดินไปที่ประตู เขาก็มองกลับไปโดยไม่รู้ตัว พร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วมองออกไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น และจากไปด้วยสีหน้าปกติ

หลังจากที่ทุกคนในห้องออกไปแล้ว ฉินซูก็ค่อย ๆ เดินออกไป

เสี่ยงอะไรอย่างนี้ เธอเกือบโดนจับได้แล้ว

เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและกำหมัดแน่นเล็กน้อย

ดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่มีโอกาสได้พูดคุยส่วนตัวกับฉู่หลินเฉินแล้ว เธอจึงได้แต่หาโอกาสอื่นเท่านั้น

ฉินซูรีบออกจากห้องก่อนที่จะถูกคนอื่นจับได้

หลังจากที่เธอจากไปไม่นาน พนักงานสองคนที่ฉู่หลินเฉินกำชับเป็นพิเศษก็เข้ามาในห้อง และตรวจค้นทั้งภายในและภายนอก

แน่นอนว่าไม่พบอะไรเลย

ระหว่างทางกลับ ฉินซูได้ทบทวนการกระทำของวันนี้ในใจ

แม้ว่าแผนจะล้มเหลว แต่ดูเหมือนว่าเธอจะค้นพบสิ่งที่ไม่คาดคิด

เจ้าหน้าที่ประมูลเรียกหวังอี้หลินว่า "คุณหวัง" แทนที่จะเป็น "คุณนายฉู่" หรือ "คุณหญิงฉู่"

นี่แสดงให้เห็นว่าหวังอี้หลินและฉู่หลินเฉินไม่ได้แต่งงานกัน

ก่อนหน้านี้เธอแค่ตรวจสอบแผนการเดินทางของฉู่หลินเฉิน แต่ไม่ได้ไปทำความเข้าใจความสัมพันธ์ของเขาและหวังอี้หลิน

เมื่อมองแวบแรก ก็น่าแปลกใจที่ได้ข้อสรุปนี้

เดิมทีเห็นได้ชัดว่าคนหนึ่งอยากขอแต่งงาน และอีกคนหนึ่งก็อยากแต่งงาน แต่พวกเขากลับเลื่อนการแต่งงานออกไปสามปีเลยเหรอ? สองคนนี้ต้องการทำอะไร?

ฉินซูคิดว่าเรื่องนี่ค่อนข้างแปลก

เธอเหลือบมองจางอี้เฟยที่อยู่ข้าง ๆ เธอ

เขากลับมาจีนเร็วกว่าเธอหนึ่งปีครึ่ง ดังนั้นเขาน่าจะรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ใช่ไหม?